წუხილი ოჯახზე

„მამაჩემის გარდაცვალებიდან მალევე, ჩემმა ქმარმა მითხრა, რომ სხვა ქალს ხვდებოდა, — გვიყვება ჯანეტი. — მალე ყოველგვარი გაფრთხილებისა და დამშვიდობების გარეშე მან ჩემოდანი ჩაალაგა და ორ შვილთან ერთად მარტო დამტოვა“. ჯანეტმა მუშაობა დაიწყო, თუმცა მისი ანაზღაურება ოჯახს ვერ სწვდებოდა. მისი სადარდებელი მხოლოდ ფული როდი იყო. ჯანეტი განაგრძობს: „საშინლად დათრგუნული ვიყავი, რადგან ძალიან ვწუხდი იმ ახალ პასუხისმგებლობებზე, რომლებსაც მარტო უნდა გავმკლავებოდი. თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი, რომ იმდენს ვერ ვაკეთებდი ჩემი შვილებისთვის, რამდენსაც სხვა მშობლები. დღემდე მადარდებს, რას ფიქრობენ სხვები ჩემზე და ჩემს შვილებზე, ხომ არ ფიქრობენ, რომ ოჯახის გადასარჩენად ყველაფერი არ ვიღონე?!“.

ჯანეტს ლოცვა ეხმარება, რომ თავი ხელში აიყვანოს და ღმერთთან ახლო ურთიერთობა შეინარჩუნოს. ის განაგრძობს: «ყველაზე მეტად ღამე მიჭირს, როცა სიჩუმე ჩამოწვება და მწუხარე ფიქრები სულს მიფორიაქებს. ლოცვა და ბიბლიის კითხვა დაძინებაში ძალიან მეხმარება. განსაკუთრებით მიყვარს ფილიპელების 4:6, 7 მუხლებში ჩაწერილი სიტყვები: „ნურაფერზე დაიწყებთ წუხილს, არამედ ლოცვით, ვედრებითა და მადლიერებით აცნობეთ ყველა თქვენი სათხოვარი ღმერთს და ღვთის მშვიდობა, რომელიც ნებისმიერ აზრს აღემატება, დაიცავს თქვენს გულებსა და გონებას“. ლოცვაში არაერთი ღამე გამითენებია და არაერთხელ მიგრძნია იეჰოვასგან ნუგეში».

ლოცვასთან დაკავშირებით მთაზე ქადაგებისას წარმოთქმული იესოს სიტყვები, ნებისმიერი საწუხარის დროს გვამხნევებს. იესომ თქვა: „თქვენმა მამამ, მანამდე იცის, რა გჭირდებათ, სანამ სთხოვთ“ (მათე 6:8). ჩვენ უბრალოდ უნდა ვთხოვოთ ღმერთს დახმარება. ლოცვა უაღრესად მნიშვნელოვანია, რადგან მისი მეშვეობით მხოლოდ ჩვენ კი არ ვუახლოვდებით ღმერთს, არამედ ისიც გვიახლოვდება (იაკობი 4:8).

მართლაც, ლოცვა იმაზე მეტია, ვიდრე უბრალოდ გრძნობების გადმოღვრა და საწუხარისგან გათავისუფლება. იეჰოვა, ლოცვების მომსმენი ღმერთი, მათ სასიკეთოთ მოქმედებს, ვინც რწმენით მიმართავს მას (ფსალმუნი 65:2). ამიტომაც მოუწოდა იესომ თავის მიმდევრებს, რომ ყოველთვის ელოცათ და სულით არ დაცემულიყვნენ (ლუკა 18:1). მუდამ უნდა ვთხოვოთ ღმერთს ხელმძღვანელობა და დახმარება იმაში დარწმუნებულებმა, რომ ის გვაკურთხებს. არასოდეს უნდა შეგვეპაროს ეჭვი იმაში, რომ იეჰოვას ჩვენი დახმარების სურვილიც აქვს და ძალაც. რწმენით აღვლენილი და განუწყვეტელი ლოცვებით ცხადვყოფთ, რომ ძლიერი რწმენა გვაქვს (1 თესალონიკელები 5:17).

რას ნიშნავს ნამდვილი რწმენა?

სინამდვილეში რა არის რწმენა? რწმენაში ღვთის გაცნობა იგულისხმება (იოანე 17:3). ღვთის გაცნობა ბიბლიის მეშვეობით შეგვიძლია, რადგან მასში ღვთის აზრებია ჩაწერილი. ბიბლიიდან ვიგებთ, რომ ღმერთი თითოეულ ჩვენგანს გვაკვირდება და სურს, დაგვეხმაროს. ნამდვილი რწმენა ღმერთთან მეგობრული ურთიერთობის განვითარებას ნიშნავს და არა მხოლოდ მის შესახებ გარკვეული ინფორმაციის მიღებას. რა თქმა უნდა, როგორც ადამიანთან დამეგობრებას, ისე ღმერთთან ახლო ურთიერთობის განვითარებას გარკვეული დრო სჭირდება. რაც უფრო მეტს ვიგებთ ღვთის შესახებ, მის მოსაწონად ვიქცევით და ვგრძნობთ მის დახმარებას, მით უფრო გვიძლიერდება მისადმი რწმენა (2 კორინთელები 10:15; იოანე 8:29). სწორედ ასეთი რწმენა ეხმარება ჯანეტს საწუხართან გამკლავებაში.

„ყველაზე მეტად რწმენა იმან გამიძლიერა, რომ იეჰოვას დახმარებას ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ვგრძნობდი, — ამბობს ჯანეტი. — მე და ჩემი შვილები ხშირად ისეთ უსამართლობას ვაწყდებოდით, რომელთან გამკლავებაც შეუძლებლად მიგვაჩნდა. მაგრამ გამუდმებული ლოცვების მეშვეობით იეჰოვა ისეთ გამოსავალს გვანახვებდა, რასაც ვერც კი წარმოვიდგენდი. როცა ლოცვაში მადლობას ვუხდი იეჰოვას, კიდევ ერთხელ ვფიქრდები იმაზე, თუ რამდენი რამ გაუკეთებია მას ჩემთვის. ღმერთი ყოველთვის საჭირო დროს გვიწვდიდა დახმარების ხელს. მან აგრეთვე ძვირფასი მეგობრები, ნამდვილი ქრისტიანი და-ძმები, მაჩუქა, რომლებიც ყოველთვის მზად არიან ჩემ დასახმარებლად და ჩემს შვილებსაც კარგ მაგალითს აძლევენ“.a

„საკუთარი გამოცდილებიდან დავინახე, თუ რატომ ამბობს იეჰოვა მალაქიას 2:16-ში: „მძულს გაყრა“. მეუღლის ღალატი ძალიან მტკივნეულია. მას შემდეგ, რაც ქმარმა მიმატოვა, არა ერთმა წელმა განვლო, თუმცა დროდადრო კვლავ მეუფლება მარტოობისა და უღირსობის გრძნობა. როცა ასეთი უარყოფითი გრძნობები შემომაწვება, ვცდილობ, ისეთი რამ გავაკეთო, რითაც სხვებს დავეხმარები. ამის შემდეგ თავს გაცილებით უკეთ ვგრძნობ“. ჯანეტი ითვალისწინებს ბიბლიურ პრინციპს და ცდილობს, არ განმარტოვდეს, რითაც საწუხარს იმსუბუქებსb (იგავები 18:1).

ჯანეტი განაგრძობს: «ყველაზე მეტად იმის ცოდნა მანუგეშებს, რომ ღმერთი „უმამო ბავშვების მამა და ქვრივების მოსამართლეა“. ჩემი ქმრისგან განსხვავებით ის არასოდეს მიგვატოვებს» (ფსალმუნი 68:5). ჯანეტი დარწმუნებულია, რომ ღმერთი არავის სცდის ბოროტებით. პირიქით, ის საწუხართან გასამკლავებლად „ყველას უხვად . . . აძლევს“ სიბრძნეს და ძალას, „რომელიც ჩვეულებრივს აღემატება“ (იაკობი 1:5, 13; 2 კორინთელები 4:7).

მაგრამ რა შეიძლება გავაკეთოთ, თუ საწუხარს მოსალოდნელი საშიშროება გვიჩენს?