შეხვედრები წაგვახალისებენ კეთილი საქმეებისკენ
1 ჩვენი თაყვანისმცემლობის ორი ძირითადი დამახასიათებელი თვისებაა კრების შეხვედრებზე დასწრება და სამქადაგებლო მსახურებაში მონაწილეობა. ორივე ერთმანეთის განუყრელ ნაწილს წარმოადგენს. ერთი ზეგავლენას ახდენს მეორეზე. ქრისტიანული კრებები გვახალისებენ კეთილი საქმეებისკენ, რომელთაგან ყველაზე შესანიშნავია სამეფოს შესახებ ქადაგება და მოწაფეების მომზადების საქმე (ებრ. 10:24). თუ თავს მივანებებთ კრებებზე სიარულს, შესაძლოა მალე შევწყვიტოთ ქადაგება, რადგან აღარ ვიქნებით წახალისებული ამისკენ.
2 ყოველკვირეულ შეხვედრებზე ვღებულობთ სულიერ მითითებებს ჩვენს აღსაძვრელად ქადაგებისკენ. დროის გადაუდებლობა, რომელზეც ყოველთვის გვახსენებენ, გვაიძულებს სიცოცხლისმომცემი ბიბლიის ცნობა სხვებამდეც მივიტანოთ. ამით ჩვენ ვმხნევდებით და ვძლიერდებით, რათა ბოლომდე ვიქადაგოთ კეთილი ცნობა (მათ. 24:13, 14). შეხვედრებზე კომენტარებით სარგებლობით უფრო გვიადვილდება ჩვენი რწმენის სხვებისთვის ახსნა (ებრ. 10:23). თეოკრატიული სამსახურის სკოლაში მონაწილეობა გვწვრთნის უფრო ეფექტურ მსახურებად და გვიუმჯობესებს სწავლების ხელოვნებას (2 ტიმ. 4:2).
3 როგორ წაგვახალისებს სამსახურებრივი შეხვედრები ქადაგებისკენ. ყოველი ჩვენგანი წახალისებულია, რომ წინასწარ გადახედოს მასალას „ჩვენს სამეფო მსახურებაში“. სამსახურებრივ შეხვედრაზე დასწრებისა და სცენიდან წარმოდგენილი შეთავაზებების შედეგად ეს ინფორმაცია მოქმედებს ჩვენს გონებაზე. სამქადაგებლო მსახურებისას შეგვიძლია ვიფიქროთ „ჩვენს სამეფო მსახურებაზე“, გავიხსენოთ შეთავაზებები, რომლებიც წარმოდგენილი იყო და ასე დავამოწმოთ უფრო ეფექტურად. ეს მრავალი მაუწყებლის გამოცდილებიდანაა.
4 სამსახურებრივი შეხვედრების მიხედვით ზოგი თანამშრომლობს ერთმანეთთან. მაუწყებლებს ახსოვთ სამქადაგებლო მსახურებაში გამოსაყენებელი საკითხები და აღძრული არიან, გამოიყენონ, რადგან ეს შეხვედრები მოუწოდებს მათ, ყოველკვირეულად მიიღონ მონაწილეობა ქადაგებაში.
5 არ არსებობს ჩვენი ქრისტიანული შეხვედრების შემცვლელი ადგილი, სადაც ვიკრიბებით თანაქრისტიანებთან და წახალისებულები ვართ კეთილი საქმეებისკენ. თუ გვსურს, რომ ჩვენი მსახურება წარმატებული იყოს, რეგულარულად უნდა დავესწროთ კრების შეხვედრებს. ყოველთვის გამოვავლინოთ მადლიერება იეჰოვას ამ შესანიშნავი ღონისძიებისთვის იმ მოქმედებით, რომ „ნუ მივატოვებთ ჩვენს შესაკრებელს“ (ებრ. 10:25).