ღვთის სიტყვის საუნჯე | ფსალმუნები 102—105
იეჰოვას ახსოვს, რომ მტვერი ვართ
იეჰოვას გულმოწყალების დასანახვებლად დავითი შედარებებს იყენებს.
ჩვენ გვიჭირს იმის წარმოდგენა, თუ რა მანძილია ცასა და დედამიწას შორის. მსგავსად, ჩვენ ვერ ჩავწვდებით, თუ რა განუზომელია იეჰოვას სიკეთე.
როცა იეჰოვა გვპატიობს, ჩვენგან ისე შორს მიაქვს ჩადენილი ცოდვები, როგორც მზის ამოსავალია დაშორებული მზის ჩასავლისგან.
როგორც მამა თანაუგრძნობს შვილს, რომელსაც რაღაც სტკივა, ისე იეჰოვა ავლენს გულმოწყალებას მათ მიმართ, ვინც ინანიებს და ჩადენილი ცოდვების გამო თავს განადგურებულად გრძნობს.