მინდოდა, გარდავქმნილიყავი და სხვანაირად მეცხოვრა

1985 წელს თვრამეტი წლის ასაკში ჯარში გამიწვიეს. ძალიან მაღელვებდა ის, რომ ჩემ გარშემო ადამიანებს უსამართლოდ ეპყრობოდნენ და ჩაგრავდნენ. საკუთარ თავს ვეუბნებოდი: „არ მინდა, მათნაირი გავხდე“. თუმცა, სიმართლე გითხრათ, ყოველთვის არ გამომდიოდა სწორად მოქცევა. მინდოდა, გარდავქმნილიყავი და სხვანაირად მეცხოვრა.

ჯარიდან დაბრუნების შემდეგაც არ მასვენებდა ის აზრი, რომ სხვა ცხოვრებით უნდა მეცხოვრა. ერთ საღამოს მეგობრებმა ვიქეიფეთ. შინ დაბრუნებულს ისევ შინაგანი სიცარიელის გრძნობა დამეუფლა. ვილოცე და ღმერთს ვთხოვე, რომ რაღაც შეცვლილიყო ჩემს ცხოვრებაში. მეორე დღეს სამუშაოზე რომ მივდიოდი, მამიდაჩემს შევუარე, რომელიც იეჰოვას მოწმე იყო. იქ მისულს პატარა ჯგუფი დამხვდა, რომელიც შეხვედრის ჩასატარებლად შეკრებილიყო. მათ გულთბილად მიმიღეს, ამიტომ გადავწყვიტე, დავრჩენილიყავი და მომესმინა.

ძმებმა ბიბლიის შესწავლა შემომთავაზეს, რაზეც დავთანხმდი, ექვსი თვის შემდეგ კი მოვინათლე. იეჰოვამ ის შემაძლებინა, რასაც ჩემით ვერასდროს შევძლებდი — მან უკეთეს პიროვნებად მაქცია!