სქოლიო

c სწავლულთა სიტყვების თანახმად ამ ოთხ კაცს ნაზირობის აღთქმა ჰქონდა დადებული (რიცხ. 6:1—21). მართალია, მოსეს კანონი, რომლის მიხედვითაც ამ აღთქმას დებდნენ, უკვე გაუქმებული იყო, მაგრამ პავლეს მაინც შეიძლებოდა ეფიქრა, რომ იეჰოვას წინაშე ამ ოთხი კაცის დადებული პირობის შესრულებაში არასწორი არაფერი იქნებოდა. არც ხარჯების თავის თავზე აღება იქნებოდა არასწორი და არც ის, რომ მათ გვერდით ყოფილიყო. ზუსტად არ ვიცით, რა აღთქმა ჰქონდათ დადებული ამ ძმებს, მაგრამ რაც არ უნდა ყოფილიყო, პავლე არ იქნებოდა ცხოველური შესაწირავის მიტანის მომხრე (როგორც ნაზირებისგან მოითხოვებოდა), თითქოს ეს შესაწირავი კაცს ცოდვებისგან განწმენდდა. იესო ქრისტეს სრულყოფილმა შესაწირავმა გააუქმა ცოდვის გამოსასყიდად გაღებული ნებისმიერი სხვა მსხვერპლი. როგორც უნდა მოქცეულიყო პავლე, დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ის არ გააკეთებდა ისეთ რამეს, რაც მის სინდისს შებღალავდა.