კაენმა კი — „მიწის ნაყოფი“. იეჰოვამ აბელის მსხვერპლი მიიღო, „ხოლო კაენსა და მის ძღვენს არ მოჰხედა“ (დაბადება 4:3–5). რატომ?

ზოგი აღნიშნავს, რომ აბელმა „თავისი ფარის ნათავარი“ შესწირა, კაენმა კი, უბრალოდ, — „მიწის ნაყოფი“. მაგრამ პრობლემა კაენის მსხვერპლის ხარისხში არ იყო. ბიბლიურ ცნობაში ნათქვამია, რომ მოჰხედა იეჰოვამ „აბელს და მის ძღვენს“, ხოლო „კაენსა და მის ძღვენს“ — არა. მაშასადამე, იეჰოვამ პირველ რიგში მსხვერპლის მომტანის გულს შეხედა. რა შენიშნა მან? ებრაელების 11:4-ში ნათქვამია, რომ „რწმენით“ შესწირა აბელმა მსხვერპლი. ასე რომ, კაენს, როგორც ჩანს, ის აკლდა, რამაც აბელის ძღვენი მისაღები გახადა, — რწმენა.

ძმისგან განსხვავებით, კაენმა, ალბათ, ნაკლები ყურადღება მიაქცია თავის ძღვენს. „თავისი ძღვენით ის, უბრალოდ, აღიარებდა ღმერთს, როგორც მწყალობელს, — თქვა XIX საუკუნეში მცხოვრებმა ბიბლიის მიმომხილველმა, — აქედან პირდაპირ ჩანდა, რომ ის ვერ ხვდებოდა ვერც იმას, თუ რამხელა უფსკრული იყო მასსა და შემოქმედს შორის, და ვერც ცოდვების აღიარებისა და ღვთისგან პატიების საჭიროებას“.

გარდა ამისა, როგორც უფროსი შვილი, კაენი შეიძლება თვითდაჯერებულიც იყო და ფიქრობდა, რომ თვითონ წარმოადგენდა დაპირებულ თესლს, რომელიც გაანადგურებდა გველს, სატანას. შესაძლებელია, ევასაც ჰქონდა მსგავსი პატივმოყვარე სურვილი თავის პირმშოსთან დაკავშირებით (დაბადება 4:1). რა თქმა უნდა, თუ კაენი და ევა ამას მოელოდნენ, ძალიან ცდებოდნენ.