აბრაამსა და მის შთამომავლებს გზად ყველგან ბაბილონური კერპთაყვანისმცემლობის გადმონაშთი ხვდებოდათ, აქედან გამომდინარე, კერპთაყვანისმცემლობით წაბილწვის საფრთხე მუდმივად არსებობდა. კერპები თვით აბრაამის ნათესავებსაც ჰყავდათ. მაგალითად, აბრაამის შვილიშვილის, იაკობის სიმამრს თერაფიმები (საოჯახო ღმერთები) ჰქონდა (დბ. 31:19, 31, 32). იაკობმა თავის სახლეულობას უთხრა, მოეშორებინათ უცხო ღმერთები. მისთვის გადაცემული კერპები იაკობმა დიდი ხის ძირას ჩამარხა (დბ. 35:2—4). მან კერპები ასეთი გზით ალბათ იმიტომ მოიშორა, რომ არ უნდოდა მისი სახლეულობიდან ვინმეს გადაედნო ისინი და ძველი კერპებისგან დამზადებული ნივთებისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა მიენიჭებინა. თუმცა წიგნი „დაბადება“ არაფერს ამბობს იმაზე, ჩამარხვამდე გადაადნო იაკობმა ეს კერპები თუ დაამსხვრია.

შემდეგ ღვთის მითითებით იაკობმა დატოვა შექემი და ბეთელში გადავიდა. მაგრამ წასვლამდე მან განწმინდა თავისი სახლეულობა, გამოაცვლევინა მოსასხამები, მოაცილებინა ცრუ ღმერთები (შესაძლოა, ლაბანის თერაფიმიც) და საყურეები, რომლებსაც, ალბათ, თილისმად იყენებდნენ. ისინი იაკობმა შექემის მახლობლად ჩამარხა (დბ. 35:1—4).