-
მან ღმერთთან პოვა ნუგეშიმიჰბაძეთ მათ რწმენას
-
-
20, 21. ა) აღწერეთ, რა მოვლენების მოწმე გახდა ელია ხორების მთის გამოქვაბულის შესასვლელთან. ბ) როგორ დაეხმარა ელიას ის, რაც იეჰოვამ უჩვენა?
20 რა გააკეთა იეჰოვამ შეშინებული და დათრგუნული ელიას გასაძლიერებლად? ანგელოზმა უთხრა ელიას, რომ მთის გამოქვაბულის შესასვლელთან დამდგარიყო. ისიც დაჰყვა მის ნებას, თუმცა არ იცოდა, რა მოხდებოდა. ამ დროს ძლიერი ქარი ამოვარდა. ალბათ, ქარიშხალს გამაყრუებელი ხმა ექნებოდა, რადგან მთები თავისი ადგილიდან მოგლიჯა და კლდეები დაანგრია. ალბათ, ელია მთელი ძალით ებღაუჭებოდა თავის მძიმე, უხეში ბეწვის მოსასხამს და მის სახეზე აფარებას ცდილობდა, რადგან ქარი პირდაპირ სახეში სცემდა. შემდეგ ქარს მიწისძვრა მოჰყვა; ელიას ისეთი შეგრძნება ჰქონდა, რომ თითქოს ფეხქვეშ მიწა ეცლებოდა. იგი მთელი ძალით ცდილობდა წონასწორობის შენარჩუნებას, რამეთუ ძლიერ ირყეოდა მიწა. თითქოს ეს არ კმაროდა, მიწისძვრას ცეცხლი მოჰყვა, რამაც ძლივს გადარჩენილი წინასწარმეტყველი აიძულა, შესულიყო გამოქვაბულში და აბრიალებული ცეცხლის ძლიერი სიმხურვალისგან დაეცვა თავი (1 მეფ. 19:11, 12).
იეჰოვამ თავისი შიშის მომგვრელი ძალით ანუგეშა ელია და გაბედულება შემატა
21 ბიბლიის ამ მონაკვეთიდან ვხედავთ, რომ ამ შიშის მომგვრელ ბუნებრივ მოვლენებში „არ იყო იეჰოვა“. ელიამ იცოდა, რომ იეჰოვა არ იყო რაღაც მითიური ბუნების ღვთაება, როგორიცაა ბაალი, რომელიც მის თაყვანისმცემლებს „ღრუბლებზე ამხედრებულ“ ან „წვიმის მომყვან“ ღმერთად წარმოედგინათ. იეჰოვა თავად არის ყველა ამ მოწიწების მომგვრელი ბუნების ძალების სულისჩამდგმელი, მაგრამ ის გაცილებით დიდ ძალას ფლობს, ვიდრე ნებისმიერი რამ, რაც მან შექმნა. ზეცაც კი ვერ იტევს იეჰოვა ღმერთს! (1 მეფ. 8:27). როგორ დაეხმარა ელიას ის, რაც იეჰოვამ უჩვენა? ის შეშინებული იყო, მაგრამ როდესაც დაინახა, რომ იეჰოვა ღმერთი, უსაზღვრო ძალის პატრონი, მის გვერდით იყო, ყველანაირი შიში გაუქრა. მას უწინდებურად აღარ ეშინოდა ახაბისა და იზებელის (წაიკითხეთ ფსალმუნის 118:6).
22. ა) როგორ დაარწმუნა ელია „მშვიდმა და ჩუმმა ხმამ“, რომ იგი არ იყო გამოუსადეგარი? ბ) ვისგან მომდინარეობდა „მშვიდი და ჩუმი ხმა“? (იხილეთ სქოლიო.)
22 ცეცხლს „მშვიდი და ჩუმი ხმა“ მოჰყვა. ამ ხმის გაგონებაზე ელიამ კვლავ გამოხატა თავისი გრძნობები — მან მეორედ გამოთქვა თავისი საწუხარი.a როგორც ჩანს, ამან კიდევ ერთხელ ანუგეშა ელია. უეჭველია, იგი კიდევ უფრო გაძლიერდებოდა მას შემდეგ, რაც ყურს დაუგდებდა ამ „მშვიდ და ჩუმ“ ხმას. იეჰოვამ დაარწმუნა ელია, რომ იგი არ იყო გამოუსადეგარი. ღმერთმა მას გაუმჟღავნა თავისი განზრახვა, რომ მომავალში გაილაშქრებდა ბაალის თაყვანისმცემლობის წინააღმდეგ. ასე რომ, ელიას შრომა ამაო არ იყო, რადგან სადაცაა ღვთის განზრახვა შესრულდებოდა. უფრო მეტიც, ელია თავად მიიღებდა მონაწილეობას ამ განზრახვის შესრულებაში, ვინაიდან იეჰოვამ მას განსაკუთრებული მითითებები მისცა (1 მეფ. 19:12—17).
-
-
მან ღმერთთან პოვა ნუგეშიმიჰბაძეთ მათ რწმენას
-
-
a „მშვიდი და ჩუმი ხმა“ შეიძლება მიუთითებდეს ღვთის იმავე ანგელოზზე, რომელიც 1 მეფეების 19:9-ში „იეჰოვას სიტყვად“ არის მოხსენიებული. მე-15 მუხლში ღვთის ეს სულიერი ქმნილება თავად „იეჰოვაზე“ მიანიშნებს. ამ მუხლების წაკითხვისას შეიძლება გაგვახსენდეს ანგელოზი, რომლის მეშვეობითაც იეჰოვა ისრაელს მიუძღოდა უდაბნოში და რომლის შესახებაც ღმერთმა თქვა: „მასშია ჩემი სახელი“ (გამ. 23:21). რაიმეს დაბეჯითებით თქმა არ შეგვიძლია, მაგრამ ჩვენი ვარაუდი არ იქნება საფუძველს მოკლებული, თუ აღვნიშნავთ, რომ განკაცებამდე იესო იყო „სიტყვა“, ანუ ღვთის განსაკუთრებული წარმომადგენელი, რომელიც იეჰოვას სიტყვას გადასცემდა მის მსახურებს (იოან. 1:1).
-