ფსალმუნმომღერალი დავითი ლოცულობდა: „სუფთა გული შექმენი ჩემში, ღმერთო, და ახალი, მტკიცე სული ჩამიდგი. დამიბრუნე სიხარული შენგან ხსნით და გამამაგრე მზადყოფნის სულით“ (ფსალმუნი 51:10, 12). ბათ-შებასთან ცოდვის ჩადენის შემდეგ მომნანიე დავითი იეჰოვა ღმერთს სთხოვდა, განეწმინდა მისი გული და მიეცა მისთვის სული ანუ განწყობა კარგის საკეთებლად.

პირდაპირი გაგებით ქმნის იეჰოვა ჩვენში ახალ გულსა და მზადყოფნის სულს? თუ ჩვენ უნდა ვეცადოთ, სუფთა გული მოვიპოვოთ და დავიცვათ? „იეჰოვა გულების შემმოწმებელია“, მაგრამ რამდენად ზემოქმედებს ის ჩვენს გულებზე? (იგავები 17:3; იერემია 17:10). რამდენად დიდ გავლენას ახდენს ის ჩვენს ცხოვრებაზე, მოტივებსა და საქციელზე?

ვის ეკუთვნის „გულის ზრახვები“?

„გულის ზრახვები ადამიანს ეკუთვნის“, — ნათქვამია იგავების 16:1ა-ში. აშკარაა, რომ ჩვენი „გულის ზრახვებზე“ ჩვენ ვართ პასუხისმგებელნი. იეჰოვა არც სასწაულებრივად ამზადებს ჩვენს გულს და არც მზადყოფნის სულს გვაძლევს. ჩვენ მთელი გულით უნდა ვეცადოთ, რომ ღვთის სიტყვიდან, ბიბლიიდან საფუძვლიანი ცოდნა მივიღოთ, ნასწავლზე ვიფიქროთ და ჩვენი აზრები ღვთის აზრებს შევუსაბამოთ (იგავები 2:10, 11).

დავითის თხოვნა „სუფთა გულისა“ და „ახალი სულის“ მიცემაზე ცხადყოფს, რომ ის აღიარებდა თავის ცოდვილ მიდრეკილებას და გულის განსაწმენდად ღვთის დახმარების საჭიროებას. არასრულყოფილების გამო შეიძლება „ხორცის საქმეებით“ ვცდუნდეთ (გალატელები 5:19—21). იეჰოვას დახმარება გვჭირდება, რომ ‘ჩავკლათ ჩვენი სხეულის მიწიერი ნაწილები: სიძვა, უწმინდურება, ვნება, მავნებელი სურვილები და სიხარბე’ (კოლოსელები 3:5). ძალიან მნიშვნელოვანია, ღმერთს დახმარება ვთხოვოთ, რომ ცდუნებას მოვერიდოთ და გულიდან ცოდვილი მიდრეკილებები მოვიშოროთ.