თავი მეექვსე
იეჰოვა იწყნარებს გადარჩენილებს
1, 2. რას წინასწარმეტყველებს ესაია იუდასა და იერუსალიმთან დაკავშირებით?
მჭიდროდ დასახლებულ მხარეს თავს ავდარი ატყდება. ძლიერი ქარები, კოკისპირული წვიმები და დიდი წყალდიდობები თავის კვალს ტოვებს — ანგრევს სახლებს, აზიანებს მოსავალს და ღუპავს ხალხს. მაგრამ მალე, ავდრის შემდეგ, ირგვლივ სიმშვიდე ისადგურებს. გადარჩენილებს განახლებისა და აღდგენის დრო უდგებათ.
2 ამის მსგავს მოვლენებს წინასწარმეტყველებს ესაია იუდასა და იერუსალიმთან დაკავშირებით. ახლოვდება ღვთის რისხვის ავის მომასწავებელი საავდრო ღრუბლები! სრულიად სამართლიანადაც, რადგან ერი მძიმედ სცოდავს. მთავრებიც და ხალხიც უსამართლობას სჩადიან და ქვეყანაში სისხლი იღვრება. ესაიას მეშვეობით იეჰოვა იუდას ცოდვებს ამხელს და აცხადებს, რომ დასჯის თავის ურჩ ერს (ესაია 3:25). ღვთის რისხვა მთლიანად ააოხრებს იუდას. ამის გაგება ძალზე დამამწუხრებელი უნდა ყოფილიყო ესაიასთვის.
3. რა სასიხარულო ცნობა ჩაწერა ესაიამ ღვთის შთაგონებით თავისი წიგნის მე-4 თავის 2—6 მუხლებში?
3 აქვე სასიხარულო ცნობაც გაისმის! იეჰოვას სამართლიანი რისხვის ავდარი გადაივლის, რომელსაც ზოგი ცოცხალი გადაურჩება. იეჰოვა გულმოწყალებით შეუმსუბუქებს იუდას სასჯელს! ღვთის შთაგონებით ესაიას მიერ ჩაწერილ ცნობაში, რომელსაც ესაიას 4:2—6-ში ვკითხულობთ, კურთხევების პერიოდია აღწერილი. თითქოს ღრუბლები იფანტება და მზე გამოდის, ისე იცვლება ესაია 2:6—4:1-ში მოცემული სასჯელის სცენა ქვეყნისა და ხალხის განახლების მშვენიერი სურათით.
4. რატომ უნდა განვიხილოთ ესაიას წინასწარმეტყველება გადარჩენილების განახლების შესახებ?
4 გადარჩენილთა განათლებისა და მათი შემდგომი უსაფრთხოების შესახებ ესაიას წინასწარმეტყველება ჩვენს დროშიც — „უკანასკნელ დღეებშიც“ — სრულდება (ესაია 2:2—4). მოდი განვიხილოთ ეს დროული ცნობა, რადგან ის წინასწარმეტყველური მნიშვნელობის გარდა იმითაც არის საინტერესო, რომ მისი საშუალებით ვხედავთ, რა მწყალობელი ღმერთია იეჰოვა და ვიგებთ, როგორ შეგვიძლია მისი კეთილგანწყობილების მოპოვება.
„უფლის მორჩი“
5, 6. ა) როგორ აღწერს ესაია მშვიდობიან პერიოდს, რომელიც კარს მომდგარი უბედურების შემდეგ დადგება? ბ) რას ნიშნავს სიტყვა „მორჩი“ და რას გამოხატავს ის იუდასთან დაკავშირებით?
5 ესაია ახლა ტონს არბილებს და იმ მშვიდობიანი პერიოდის შესახებ იწყებს წინასწარმეტყველებას, რომელიც კარს მომდგარი ქარტეხილის შემდეგ დადგება: „იმ დღეს იქცევა უფლის მორჩი მშვენებად და პატივად, და მიწის ნაყოფი ღირსებად და დიდებად ისრაელის ნატამალისთვის“ (ესაია 4:2).
6 ესაია აღორძინების შესახებ ლაპარაკობს. ებრაული არსებითი სახელი, რომელიც აქ „მორჩად“ არის ნათარგმნი, „აღმონაცენს“, „ყლორტს“ ან „ტოტს“ ნიშნავს. ის აყვავებასთან, ზრდასა და იეჰოვას კურთხევებთან არის დაკავშირებული. ამგვარად, ესაიას სიტყვები იმედის მომცემია, რომ მოახლოებული აოხრების პერიოდი მარადიულად არ გაგრძელდება. ერთ დროს იუდას ბარაქიანი მიწა-წყალი, იეჰოვას კურთხევით, ხალხს კვლავ უხვად მისცემს ნაყოფს (ლევიანნი 26:3—5)a.
7. როგორ იქცევა იეჰოვას მორჩი „მშვენებად და პატივად“?
7 ესაია მხატვრულად აღწერს მომავალ დიდებულ აღორძინებას. იეჰოვას მორჩი „მშვენებად და პატივად“ იქცევა. სიტყვა „მშვენება“ იმ მშვენიერებას გვახსენებს, რომლითაც იეჰოვას მიერ ისრაელებისთვის მიცემული აღთქმული ქვეყანა გამოირჩეოდა საუკუნეების წინათ. ის ისეთი ლამაზი იყო, რომ «ყოველი ქვეყნის მშვენებას [„სამკაულს“, „ახალი ამერიკული ბიბლია“]» უწოდებდნენ (ეზეკიელი 20:6). ამგვარად, ესაიას სიტყვები ხალხს არწმუნებს, რომ იუდას მიწა-წყალს ძველი დიდება და სილამაზე დაუბრუნდება. ის ნამდვილად მთელი დედამიწის გვირგვინად იქცევა.
8. ვინ გაიხარებს განახლებული ქვეყნის მშვენიერებით და, ესაიას სიტყვების თანახმად, რა გრძნობა დაეუფლებათ მათ?
8 ვინ გაიხარებს განახლებული ქვეყნის მშვენიერებით? „ისრაელის ნატამალი“, — გვპასუხობს ესაია. დიახ, ზოგი გადაიტანს ნაწინასწარმეტყველები დამამცირებელი აოხრების პერიოდს (ესაია 3:25, 26). გადარჩენილები იუდაში დაბრუნდებიან და მონაწილეობას მიიღებენ მის აღდგენაში. დაბრუნებულთათვის ანუ „ნატამალისთვის“ აღორძინებული მიწა-წყლის ბარაქა „ღირსებად და დიდებად“ იქცევა (ესაია 4:2). დამამცირებელი აოხრების შემდეგ მათ საკუთარი ღირსების გრძნობა დაუბრუნდებათ.
9. ა) როგორ შესრულდა ესაიას წინასწარმეტყველება ძვ. წ. 537 წელს? ბ) რატომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ „ნატამალში“ ტყვეობაში დაბადებულებიც შედიოდნენ? (იხილეთ სქოლიო).
9 ესაიას წინასწარმეტყველება შესრულდა — რისხვის ქარტეხილი ძვ. წ. 607 წელს დაატყდა ქვეყანას, როდესაც ბაბილონელებმა იერუსალიმი დაარბიეს და მრავალი ისრაელი გაწყვიტეს. გადარჩენილები ბაბილონის ტყვეობაში მოხვდნენ, მაგრამ ვერავინ გადარჩებოდა ცოცხალი, იეჰოვას რომ არ გამოევლინა მოწყალება (ნეემია 9:31). ბოლოს იუდა მთლიანად გაუკაცრიელდა (მეორე ნეშტთა 36:17—21). მოგვიანებით, ძვ. წ. 537 წელს, მოწყალე ღმერთმა „ნატამალი“ ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის აღსადგენად იუდაში დააბრუნა (პირველი ეზრა 1:1—4; 2:1)b. გადასახლებიდან დაბრუნებულთა გულწრფელი მონანიება შესანიშნავად არის აღწერილი 136-ე ფსალმუნში, რომელიც ტყვეობის პერიოდში ან ოდნავ მოგვიანებით დაიწერა. კვლავ დამუშავდა მიწა და დაითესა თესლი იუდაში. წარმოიდგინეთ რას გრძნობდნენ იუდაელები, როდესაც ხედავდნენ იეჰოვას კურთხევით აყვავებულ და „ედემის ბაღად“ ქცეულ ქვეყანას (ეზეკიელი 36:34—36).
10, 11. ა) რა გაგებით იყვნენ ბიბლიის მკვლევარები „დიდი ბაბილონის“ ტყვეობაში მეოცე საუკუნის დასაწყისში? ბ) როგორ აკურთხა იეჰოვამ სულიერი ისრაელის დარჩენილი წევრები?
10 მსგავსი განახლება ჩვენს დროშიც მოხდა. მეოცე საუკუნის დასაწყისში ბიბლიის მკვლევარები, როგორც მაშინ იეჰოვას მოწმეები იყვნენ ცნობილი, „დიდი ბაბილონის“, ცრუ რელიგიის მსოფლიო მპყრობლის, სულიერ ტყვეობაში მოხვდნენ (გამოცხადება 17:5). მიუხედავად იმისა, რომ ბიბლიის მკვლევარები უარყოფდნენ ცრუ რელიგიის მრავალ მოძღვრებას, მათზე ჯერ კიდევ ახდენდა ზეგავლენას ზოგი ბაბილონური წარმოდგენა და წეს-ჩვეულება. სამღვდელოების მიერ წამოწყებული დევნისას ზოგი მათგანი პირდაპირი გაგებითაც დააპატიმრეს. მათი სულიერი ქვეყანა — სარწმუნოებრივი ანუ სულიერი სამფლობელო — გაპარტახდა.
11 იეჰოვამ 1919 წლის გაზაფხულზე შეიწყალა სულიერი ისრაელის დარჩენილი წევრები (გალატელთა 6:16). ღმერთმა დაინახა მათი გულწრფელი სურვილი, ჭეშმარიტებით ეცათ მისთვის თაყვანი და გაათავისუფლა ისინი პირდაპირი გაგებით პატიმრობიდან და, რაც ყველაზე მთავარია, სულიერი ტყვეობიდან. ეს „ნატამალი“ დაბრუნებულ იქნა ღვთისგან ბოძებულ სულიერ სამფლობელოში, რომელიც იეჰოვამ ნაყოფიერებით აკურთხა. ამ სულიერი სამფლობელოს მშვენიერებამ მილიონობით ღვთისმოშიში ადამიანი მიიზიდა, რომლებიც ღვთის ისრაელის დარჩენილ წევრებს შეუერთდნენ ჭეშმარიტ თაყვანისმცემლობაში.
12. როგორ ასხამს ხოტბას ესაიას სიტყვები იეჰოვას მიერ თავისი ხალხისადმი გამოვლენილ გულმოწყალებას?
12 ესაიას სიტყვები ხოტბას ასხამს იეჰოვას მიერ თავისი ხალხისადმი გამოვლენილ გულმოწყალებას. მიუხედავად იმისა, რომ ისრაელმა ერმა ზურგი აქცია, მან შეიწყალა გადარჩენილები, რომლებმაც მოინანიეს. მანუგეშებელია იმის ცოდნა, რომ მძიმე ცოდვის ჩამდენთაც კი აქვთ იეჰოვასთან დაბრუნების საშუალება. მონანიების შემდეგ მათ არ უნდა იფიქრონ, რომ იეჰოვა არ შეიწყალებს, რადგან ის არასდროს უკუაგდებს გულით მომნანიებელს (ფსალმუნი 50:19). ბიბლია გვარწმუნებს, რომ „შემბრალე და ლმობიერია უფალი, სულგრძელი და მრავალმოწყალე. როგორც მამა შეიწყნარებს შვილებს, შეიწყნარა უფალმა მოშიშნი მისნი“ (ფსალმუნი 102:8, 13). ცხადია, ასეთი მოწყალე ღმერთი ნამდვილად იმსახურებს ხოტბის შესხმას!
გადარჩენილები წმინდები იქნებიან იეჰოვას თვალში
13. კიდევ რას ვიგებთ გადარჩენილებზე ესაიას 4:3-დან, რომელთაც იეჰოვა შეიწყალებს?
13 ესაია ახლა უფრო დაწვრილებით გვიყვება გადარჩენილებზე, რომელთაც იეჰოვა შეიწყალებს: «სიონს შემონახული და იერუსალიმში დარჩენილი წმიდად იქნება წოდებული ყველა, ვინც განწესებულია [„ჩაწერილია“, აქ] იერუსალიმში სასიცოცხლოდ» (ესაია 4:3).
14. ვინ არიან „შემონახულები“ და „დარჩენილები“ და რატომ შეიწყალებს მათ იეჰოვა?
14 ვინ არიან „შემონახულები“ და „დარჩენილები“? წინა მუხლში მოხსენიებული ნატამალი — იუდაელი ტყვეები, რომელთაც იუდაში დაბრუნების ნება მიეცათ. ახლა ესაია გვიხსნის, რატომ შეიწყალებს მათ იეჰოვა. ისინი ‘წმიდები იქნებიან’ მის თვალში. სიწმინდე „რელიგიურ სისუფთავეს, უბიწოებას ანუ უმანკოებას“ გამოხატავს. წმინდად ყოფნა სუფთად ანუ უმანკოდ ყოფნას ნიშნავს როგორც სიტყვით, ისე საქმით, და იმის კეთებას, რაც იეჰოვას ნორმებით სამართლიანად და მართებულად არის მიჩნეული. დიახ, იეჰოვა შეიწყალებს მათ, ვინც ‘წმინდა იქნება’ მის თვალში და „წმიდა ქალაქში“, იერუსალიმში, დაბრუნების ნებას დართავს (ნეემია 11:1).
15. ა) იუდაელთა რომელ წესს შეგვახსენებს ‘იერუსალიმში სასიცოცხლოდ ჩაწერა’? ბ) რა გამომაფხიზლებელ გაფრთხილებას ვხედავთ ესაიას სიტყვებში?
15 იცხოვრებენ თუ არა ეს ღვთის ერთგული იუდაელები იქ? ესაია აღგვითქვამს, რომ ისინი ‘იერუსალიმში სასიცოცხლოდ იქნებიან ჩაწერილი’. ეს შეგვახსენებს, რომ იუდაელებს წესად ჰქონდათ ისრაელთა ოჯახებისა და ტომების შესახებ ზუსტი ჩანაწერების წარმოება (ნეემია 7:5). აღწერილთა შორის ყოფნა იმას ნიშნავდა, რომ ადამიანი ცოცხალი იყო, რადგან სიკვდილის შემდეგ მისი სახელი ნუსხიდან იშლებოდა. ბიბლიის სხვა ადგილებში ვკითხულობთ ფიგურალური ნუსხის, ანუ წიგნის შესახებ, რომელშიც მათი სახელებია ჩაწერილი, ვისაც იეჰოვა სიცოცხლით აჯილდოებს. მაგრამ ამ წიგნში რომ ვინმეს სახელი ეწეროს, ის გარკვეულ მოთხოვნებს უნდა აკმაყოფილებდეს, რადგან იეჰოვას იქიდან „ამოშლაც“ შეუძლია (გამოსვლა 32:32, 33; ფსალმუნი 68:29). ასე რომ, ესაიას სიტყვებში გამომაფხიზლებელ გაფრთხილებას ვხედავთ — ტყვეობიდან დაბრუნებულები მხოლოდ იმ შემთხვევაში იცხოვრებდნენ აღდგენილ მიწა-წყალზე, თუ წმინდები დარჩებოდნენ ღვთის თვალში.
16. ა) რა მოთხოვნა უნდა დაეკმაყოფილებინათ მათ, ვისაც იეჰოვა ძვ. წ. 537 წელს იუდაში დაბრუნების ნებას დართავდა? ბ) რატომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ცხებულებისა და „სხვა ცხვრებისადმი“ იეჰოვას მიერ გამოვლენილი წყალობა ამაო არ აღმოჩნდა?
16 ძვ. წ. 537 წელს იუდაელები იერუსალიმში წმიდათაწმიდა მიზნით — ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის აღსადგენად — დაბრუნდნენ. მათ, ვინც წაბილწული იყო წარმართული წეს-ჩვეულებებითა და იმ უკეთური საქმეებით, რომელთა შესახებაც ესაია მკაცრ გაფრთხილებას იძლეოდა, არ ჰქონდათ იქ ჩასვლის უფლება (ესაია 1:15—17). მხოლოდ იმ ხალხს შეეძლო იუდაში დაბრუნება, ვისაც იეჰოვა თვლიდა წმინდად (ესაია 35:8). ამნაირადვე, 1919 წელს სულიერი ტყვეობიდან გათავისუფლების შემდეგ სულითცხებულთა დარჩენილი წევრები, რომელთა გვერდშიც დღეს დედამიწაზე მარადიულად ცხოვრების იმედის მქონე მილიონობით „სხვა ცხვარია“, ყოველმხრივ შეეცადნენ, რომ განწმენდილიყვნენ ღვთის თვალში (იოანე 10:16). მათ თავიდან მოიშორეს ბაბილონური წარმოდგენები და წეს-ჩვეულებები. თითოეული მათგანი ისწრაფვის, რომ ღვთის მაღალზნეობრივი ნორმების თანახმად იცხოვროს (1 პეტრე 1:14—16). იეჰოვას მიერ მათდამი გამოვლენილი წყალობა ამაო არ აღმოჩნდა.
17. ვის სახელებს იწერს იეჰოვა თავის „სიცოცხლის წიგნში“ და რას უნდა ვეცადოთ ყოველმხრივ?
17 გავიხსენოთ, რომ იეჰოვამ შენიშნა, ვინ იყო წმინდა ისრაელში და ‘სასიცოცხლოდ ჩაწერა’ ისინი. ამნაირადვე, იეჰოვა დღესაც ხედავს ჩვენს მცდელობას, წმინდები ვიყოთ როგორც აზროვნებით, ისე სხეულით და ‘შევწიროთ ჩვენი სხეულები ცოცხალ, წმინდა, ღვთის სასურველ მსხვერპლად’ (რომაელთა 12:1). ყველას, ვინც ამგვარად ცხოვრობს, ღმერთი იწერს თავის „სიცოცხლის წიგნში“ — ფიგურალურ ნუსხაში, სადაც იმ ადამიანების სახელებია ჩაწერილი, ვისაც ზეცაში თუ დედამიწაზე მარადიულ სიცოცხლეს მისცემს (ფილიპელთა 4:3; მალაქია 3:16). მაშ, ყოველმხრივ ვეცადოთ, სიწმინდე შევინარჩუნოთ ღვთის თვალში, რათა ჩვენი სახელები ჩაწერილი დარჩეს ამ ძვირფას „წიგნში“ (გამოცხადება 3:5).
მზრუნველობის აღთქმა
18, 19. რა განწმენდა უნდა მოახდინოს იეჰოვამ ესაიას 4:4, 5-ის თანახმად, და როგორ?
18 შემდეგ მუხლებში აღწერილია, როგორ განიწმინდებიან აღორძინებული ქვეყნის მკვიდრნი და როგორ აკურთხებს მათ იეჰოვა. ესაია განაგრძობს წინასწარმეტყველებას: «როცა ჩამორეცხავს მეუფე მწვირეს სიონის ასულებს და გაწმედს იერუსალიმის წიაღს სისხლისაგან განკითხვის სულით და ხანძრის სულით. მაშინ შექმნის უფალი სიონის მთის ყოველ ადგილზე და ყოველ საკრებულოს თავზე ნისლსა [„ღრუბელს“, აქ] და კვამლს დღისით და ცეცხლის ნათებას ღამით, რადგან ყოველ დიდებას საფარველი გადაეფარება» (ესაია 4:4, 5).
19 როგორც წინა თავში ვნახეთ, ესაიამ გაკიცხა „სიონის ასულნი“, რომლებიც თავიანთ ზნედაცემულობას თვალში საცემი სამკაულებით ნიღბავდნენ. მან აგრეთვე ამხილა სისხლისმღვრელი ხალხი და განბანისკენ მოუწოდა (ესაია 1:15, 16; 3:16—23). ახლა კი ის იმ დროზე წინასწარმეტყველებს, როდესაც იეჰოვა „ჩამორეცხავს მწვირეს“ ანუ ზნეობრივ სიბინძურეს და „გაწმენდს სისხლის ლაქებს“ (ესაია 4:4, „ახალი საერთაშორისო თარგმანი“). როგორ მოხდება ეს განწმენდა? „განკითხვის სულით“ და „ხანძრის სულით“. იერუსალიმის კარს მომდგარი აოხრება და ბაბილონის ტყვეობა ღვთის განკითხვა და ცეცხლოვანი რისხვა იქნება უწმინდური ერისთვის, რაც ხანძარივით გაანადგურებს მას. გადატანილი უბედურებები თავმდაბლობას ასწავლის და განწმენდს გადარჩენილებს, რომლებიც სამშობლოში დაბრუნდებიან. ისინი განიწმინდებიან იეჰოვას თვალში და შეწყალებული იქნებიან მისგან (შეადარეთ მალაქია 3:2, 3).
20. ა) რას შეგვახსენებს სიტყვები „ღრუბელი“, „კვამლი“ და „ცეცხლის ნათება“? ბ) რატომ არ უნდა დაეუფლოთ შიში განწმენდილ იუდაელებს?
20 ესაიას მეშვეობით იეჰოვა მზრუნველობას აღუთქვამს განწმენდილ გადარჩენილებს. სიტყვები „ღრუბელი“, „კვამლი“ და „ცეცხლის ნათება“ შეგვახსენებს, თუ როგორ იფარავდა იეჰოვა ისრაელებს ეგვიპტიდან გამოსვლისას. „ცეცხლისა და ღრუბლის სვეტი“ დადევნებული ეგვიპტელებისგან იცავდა მათ და გზას უჩვენებდა უდაბნოში (გამოსვლა 13:21, 22; 14:19, 20, 24). ხოლო, როდესაც იეჰოვა სინაის მთაზე გამოეცხადა ხალხს, ‘კვამლი ასდიოდა’ მთას (გამოსვლა 19:18). ასე რომ, განწმენდილ იუდაელებს შიში არ უნდა დაუფლებოდათ. იეჰოვა დაიფარავდა და ყოველთვის მათთან იქნებოდა ოჯახებში შეკრებისა თუ წმინდა თავყრილობების დროს.
21, 22. ა) რა მიზნით აგებდნენ ხშირად კარავს ან ქოხს? ბ) რა პერსპექტივაა განწმენდილი იუდაელების წინაშე?
21 ღვთის მზრუნველობის აღწერის დასასრულს ესაია ყოველდღიურ ცხოვრებაზე ამახვილებს ყურადღებას: „კარავი ჩრდილად იქნება დღის პაპანებაში და თავშესაფრად და საყუდრად ავდარსა და წვიმაში“ (ესაია 4:6). კარავს ან პატარა ქოხს ხშირად ვენახებსა და მინდვრებში აგებდნენ, რათა თავი შეეფარებინათ ზაფხულის მცხუნვარე მზის ან ზამთრის წვიმებისა და ქარების დროს (შეადარეთ იონა 4:5).
22 დევნის მცხუნვარებისა და წინააღმდეგობის ქარების დროს იეჰოვა იქნება განწმენდილი იუდაელების დამცველი, უსაფრთხოების გარანტი და მფარველი (ფსალმუნი 90:1, 2; 120:5). მათ წინაშე შესანიშნავი პერსპექტივაა: თუ უკუაგდებენ ბაბილონის უწმინდურ წარმოდგენებსა და საქმეებს, დაექვემდებარებიან იეჰოვას მიერ დასჯის საშუალებით განხორციელებულ განწმენდის პროცესს და ეცდებიან სიწმინდის შენარჩუნებას, უსაფრთხოდ იქნებიან, თითქოს ღვთის „კარავი“ იცავდეს მათ.
23. რატომ არიან უხვად კურთხეული ცხებულთა დარჩენილი წევრები და მათი თანამსახურები იეჰოვას მიერ?
23 ყურადღება მიაქციეთ, რომ კურთხევებს წინ უძღვის განწმენდის პროცესი. ეს ჩვენს დროშიც გამართლდა! 1919 წელს ცხებულთა დარჩენილი წევრები თავმდაბლად დაექვემდებარნენ განწმენდის პროცესს და იეჰოვამ „ჩამორეცხა“ მათი უწმინდურება. მას შემდეგ „სხვა ცხვრებისგან“ შემდგარმა „უამრავმა ხალხმაც“ გამოამჟღავნა იეჰოვას მიერ განწმენდის სურვილი (გამოცხადება 7:9). იეჰოვა კურთხევებს არ აკლებს განწმენდილ ცხებულებსა და მათ თანამსახურებს — მზრუნველობასა და მფარველობას უწევს მათ. მაგრამ ის სასწაულებრივად კი არ აცილებს მათ დევნის მცხუნვარებასა და წინააღმდეგობის ქარიშხლებს, არამედ იცავს, თითქოს ‘ჩრდილისთვის და წვიმაში თავშესაფრად’ აგებულ კარავში ჰყავდეს ისინი შეფარებული. როგორ?
24. საიდან ჩანს, რომ იეჰოვამ აკურთხა თავისი ხალხი?
24 მაგალითად, ყოფილა ისეთი შემთხვევები, როდესაც ზოგ გავლენიან სახელმწიფოში ხელისუფლებას სამქადაგებლო საქმე აუკრძალავს ან იეჰოვას მოწმეთა მოსპობა უცდია. მიუხედავად ამისა, იეჰოვას მოწმეებს სიმტკიცე არ დაუკარგავთ და არ შეუწყვეტიათ ქადაგება! რატომ ვერ შეძლეს ძლიერმა სახელმწიფოებმა ამ შედარებით მცირერიცხოვანი და, ერთი შეხედვით, დაუცველი ხალხის საქმიანობის აღმოფხვრა? იმიტომ რომ თავისი განწმენდილი მსახურები იეჰოვამ შეაფარა „კარავში“, რომლის დაშლა არც ერთ ადამიანს არ ძალუძს!
25. რას ნიშნავს იეჰოვას მფარველობა თითოეული ჩვენგანისთვის?
25 რა შეიძლება ითქვას თითოეულ ჩვენგანზე? იეჰოვას მფარველობა არ ნიშნავს, რომ უდარდელად ვიცხოვრებთ ამ სისტემაში. მრავალ ერთგულ ქრისტიანს სხვადასხვა უბედურება ემთხვევა — სიღარიბეში ცვივიან, სტიქიის მსხვერპლი ხდებიან, თავს ატყდებათ ომი, ავადდებიან და იხოცებიან. ასეთ განსაცდელთა დროს არ დაგვავიწყდეს, რომ იეჰოვა ყოველთვის ჩვენთან არის. ის სულიერად გვიცავს, გვეხმარება და „აღმატებულ ძლიერებასაც“ კი გვაძლევს, რათა ერთგულად შევძლოთ მათი გადატანა (2 კორინთელთა 4:7). თუ მისი მფარველობის ქვეშ ვიმყოფებით, შიშის მიზეზი არ გვაქვს. სანამ ძალისხმევას ვახმართ, რათა სიწმინდე შევინარჩუნოთ მის თვალში, ვერაფერი „შეძლებს ჩვენს ჩამოშორებას ღვთის სიყვარულისაგან“ (რომაელთა 8:38, 39).
[სქოლიოები]
a ზოგი მკვლევარის აზრით, „იეჰოვას მორჩში“ ნაგულისხმებია მესია, რომელიც იერუსალიმის აღდგენის შემდეგ უნდა მოსულიყო. არამეულ თარგუმებში ეს სიტყვები გვხვდება, როგორც „იეჰოვას მესია [ქრისტე]“. აღსანიშნავია, რომ იგივე ებრაული არსებითი სახელი (ცემაქ) მოგვიანებით იერემიას აქვს გამოყენებული, როდესაც მესიას დავითის „მართალ მორჩს“ უწოდებს (იერემია 23:5; 33:15).
b „ნატამალში“ ტყვეობაში დაბადებულებიც შედიოდნენ. ისინიც გადარჩენილებად შეიძლებოდა ჩათვლილიყვნენ, რადგან ვერ დაიბადებოდნენ, მათი წინაპრები რომ არ გადარჩენოდნენ სიკვდილს (პირველი ეზრა 9:13—15; შეადარეთ ებრაელთა 7:9, 10).
[სურათი 63 გვერდზე]
იუდას ღვთის რისხვის საავდრო ღრუბელი უახლოვდება.