14:16, 17; 16:7, 8, 13, 14. როდესაც ამ მუხლებში საუბარია „დამხმარეზე“, ანუ „ჭეშმარიტების სულზე“, რატომ არის იოანეს 14:16, 17-ში ბერძნულ ენაში გამოყენებული საშუალო სქესის პირის ნაცვალსახელი, ხოლო იოანეს 16:7, 8, 13, 14-ში — მამრობითი სქესის პირის ნაცვალსახელი? აქ საქმე გვაქვს წმინდა გრამატიკულ საკითხთან. ბერძნულ ენაზე, რომელზედაც იოანეს სახარება დაიწერა, სიტყვა „დამხმარე“ არის მამრობითი სქესის არსებითი სახელი, ხოლო სიტყვა „სული“ — საშუალოსი. როდესაც იოანემ ჩაწერა იესოს სიტყვები იმის შესახებ, თუ რას გააკეთებდა დამხმარე, მან გამოიყენა მამრობითი სქესის პირის ნაცვალსახელი. საშუალო სქესის პირის ნაცვალსახელი გამოყენებული იყო მაშინ, როდესაც საუბარი იყო იმაზე, თუ რას შეასრულებდა ჭეშმარიტების სული.

14:26; 16:13. იეჰოვას წმინდა სული გვასწავლის და ნასწავლის გახსენებაში გვეხმარება. ის აგრეთვე ბიბლიურ ჭეშმარიტებას გვიმჟღავნებს. აქედან გამომდინარე, წმინდა სული იმაში გვეხმარება, რომ შევიძინოთ უფრო მეტი ცოდნა და სიბრძნე, აგრეთვე წვდომის, განსჯისა და აზროვნების უნარი. ამიტომ გამუდმებით უნდა ვილოცოთ და ღმერთს წმინდა სული ვთხოვოთ (ლუკ. 11:5—13).