იკითხე ღმერთის სიტყვა და ემსახურე ღმერთს ჭეშმარიტებით
„დამაყენე, უფალო, შენს გზაზე; ვივლი შენი ჭეშმარიტებისამებრ“ (ფსალმუნი 85:11).
1. რას გულისხმობდა ამ ჟურნალის პირველი გამოცემა ჭეშმარიტების შესახებ?
იეჰოვა გვაძლევს შუქსა და ჭეშმარიტებას (ფსალმუნი 42:3). აგრეთვე ის უნარიანებად გვხდის თავისი სიტყვის, ბიბლიის, წასაკითხად და ჭეშმარიტების შესასწავლად. ამ ჟურნალის პირველ — 1879 წლის ივლისის — გამოცემაში ნათქვამია: „ჭეშმარიტება, სიცოცხლის უდაბნოში ამოსული პატარა უმანკო ყვავილის მსგავსად, გარშემორტყმულია სიცრუის ღვარძლით, რომელმაც თავისი მძლავრი ზრდით თითქმის ჩაახშო ის. თუ გსურს იპოვო ის, ყოველთვის ფხიზლად უნდა იყო. თუ გსურს მისი სიმშვენიერე იხილო, სიცრუის ღვარძლისა და ფანატიზმის ეკლიანი ჯაგნარის ჩამოშორება მოგიწევს. მას რომ დაეპატრონო, უნდა დაიხარო. ნუ დაკმაყოფილდები ჭეშმარიტების ერთი ყვავილით. ერთი რომ საკმარისი ყოფილიყო, სხვა აღარ იარსებებდა. ყოველთვის აგროვე, მეტი მოძებნე“. ღმერთის სიტყვის კითხვა და სწავლა გვაძლევს შესაძლებლობას, მოვიპოვოთ ზუსტი შემეცნება და ვიაროთ მისი ჭეშმარიტებისამებრ (ფსალმუნი 85:11).
2. რა მოჰყვა შედეგად, როცა ეზრამ და სხვებმა წაუკითხეს ღმერთის კანონი იუდეველებს ძველ იერუსალიმში?
2 ძველი წელთაღრიცხვით 455 წელს იერუსალიმის კედლების აღდგენის შემდეგ მღვდელმა ეზრამ და სხვებმა წაუკითხეს იუდეველებს ღმერთის კანონი. ამას თან მოჰყვა კარვობის სასიხარულო დღესასწაული, ცოდვების აღიარება და დასასრულს, ‘მტკიცე აღთქმის’ დადება (ნეემია 8:1—9:38). ჩვენ ვკითხულობთ: „კითხულობდნენ ღვთის რჯულის წიგნიდან, განმარტავდნენ და ხალხსაც ესმოდა წაკითხული“ (ნეემია 8:8). ზოგიერთის თვალსაზრისით, იუდეველებს კარგად არ ესმოდათ ებრაული და შინაარსს არამეულად გადმოსცემდნენ. მაგრამ ტექსტში არაფერი მიუთითებს მხოლოდ საენათმეცნიერო ტერმინების გარკვევაზე. ეზრა და სხვები ისე განმარტავდნენ კანონს, რომ ხალხს შეეძლო ჩასწვდომოდა მასში ჩადებულ პრინციპებს და გამოეყენებინა ისინი. ქრისტიანული პუბლიკაციები და შეხვედრები მსგავსად ემსახურებიან ღმერთის სიტყვის ‘განმარტებას’. ამავეს აკეთებენ უხუცესებად დანიშნული მამაკაცები, რომლებიც ‘დამმოძღვრავნი’ არიან (1 ტიმოთე 3:1, 2; 2 ტიმოთე 2:24).
ხანგრძლივი სარგებელი
3. რომელ სარგებლობას ვღებულობთ ბიბლიის წაკითხვიდან?
3 როცა ქრისტიანული ოჯახები ერთად კითხულობენ ბიბლიას, ნათელია, რომ ისინი ხანგრძლივ სარგებელს იღებენ. ისინი ეცნობიან ღმერთის კანონს და სწავლობენ ჭეშმარიტებას მრავალი მოძღვრების, წინასწარმეტყველებებისა და სხვა საკითხების შესახებ. ბიბლიის რომელიმე ნაწყვეტის წაკითხვის შემდეგ ოჯახის თავს შეუძლია იკითხოს: „როგორ უნდა მოქმედებდეს ეს ჩვენზე? როგორ უკავშირდება ეს ბიბლიის სხვა სწავლებებს? როგორ შეგვიძლია ამ აზრების გამოყენება კეთილი ცნობის ქადაგების დროს?“ ოჯახი უფრო ღრმად სწვდება ბიბლიაში წაკითხულს, თუ იკვლევს „საგუშაგო კოშკის პუბლიკაციების ინდექსს“ (ინგლ.) ან საზოგადოების სხვა პუბლიკაციების ინდექსებს. ამ შემთხვევაში ორტომიანი პუბლიკაცია „Insight on the Scriptures“ შეიძლება სასარგებლო დამხმარე სახელმძღვანელო იყოს.
4. როგორ უნდა გამოეყენებინა იესო ნავეს ძეს მისი სახელით წოდებული წიგნის 1:8-ში მოცემული მითითება?
4 საღვთო წერილიდან აღებულმა პრინციპებმა შეიძლება გვიხელმძღვანელოს ცხოვრებაში. გარდა ამისა, ‘საღვთო წერილის’ კითხვასა და სწავლას შეუძლია ‘დაგვაბრძნოს სახსნელად’ (2 ტიმოთე 3:15). თუ ნებას დავრთავთ ღმერთის სიტყვას, გვიხელმძღვანელოს, ჩვენ ვივლით მისი ჭეშმარიტებით და ჩვენი სწორი სურვილები შესრულებული იქნება (ფსალმუნი 25:3; 118:130). მაგრამ ჩვენ უნდა ვცდილობდეთ, ჩავწვდეთ მის მნიშვნელობას, როგორც ამას მოსეს მემკვიდრე, იესო ნავეს ძე, აკეთებდა. „რჯულის. . . წიგნი“ არ უნდა გამქრალიყო მისი ბაგეებიდან და მას დღე და ღამე უნდა ეკითხა ის (იესო ნავეს ძე 1:8). „რჯულის. . . წიგნი“ ბაგიდან რომ არ მოეცილებინა ნიშნავდა, რომ იესო ნავეს ძეს არ უნდა შეეწყვიტა სხვებთან წიგნში ნათქვამი საგანმანათლებლო საკითხების შესახებ ლაპარაკი. დღე და ღამე რჯულის კითხვა ნიშნავდა, რომ იესო ნავეს ძე უნდა ჩაფიქრებულიყო მასზე და ესწავლა ის. მსგავსად ამისა, მოციქული პავლე ამხნევებდა ტიმოთეს, ‘ეზრუნა’ — ჩაფიქრებულიყო — თავის ქცევაზე, მსახურებასა და სწავლებაზე. როგორც ქრისტიანი უხუცესი, ტიმოთე განსაკუთრებით ყურადღებიანი უნდა ყოფილიყო, რათა მისი ცხოვრება სანიმუშო ყოფილიყო და ბიბლიის ჭეშმარიტება ესწავლებინა (1 ტიმოთე 4:15).
5. რა არის საჭირო, თუ გვსურს ვიპოვოთ ღმერთის ჭეშმარიტება?
5 ღმერთის ჭეშმარიტება ფასდაუდებელი განძია. განძი რომ მოიპოვო, მიწა უნდა ამოთხარო — შეუპოვრად უნდა გამოიკვლიო წმინდა წერილები. მხოლოდ იმ შემთხვევაში შევიძენთ სიბრძნეს და იეჰოვასადმი მოკრძალებულ შიშს გავიგებთ, თუ როგორც ბავშვები დიდებული მოძღვრის მოსწავლეები ვიქნებით (იგავნი 1:7; ესაია 30:20, 21). რასაკვირველია, ამა თუ იმ საკითხებში ჩვენ თვითონ უნდა დავრწმუნდეთ ბიბლიის საშუალებით (1 პეტრე 2:1, 2). ბერეაში მცხოვრები იუდეველები „უფრო კეთილშობილები იყვნენ თესალონიკელებზე: მათ მთელი გულმოდგინებით მიიღეს სიტყვა, ყოველდღე არჩევდნენ წერილებს, ნამდვილად ასე თუ არისო [პავლეს ნათქვამი]“. ასე მოქმედებისთვის საყვედურის ნაცვლად ბერეელებმა ქება დაიმსახურეს (საქმეები 17:10, 11).
6. რატომ შეეძლო იესოს მიეთითებინა, რომ ზოგიერთი იუდეველისთვის საღვთო წერილის გამოკვლევას სარგებელი არ მოჰქონდა?
6 ზოგიერთ იუდეველს იესომ უთხრა: „იკვლევთ წერილებს, რადგან გგონიათ, რომ მათში გაქვთ საუკუნო სიცოცხლე. ისინი კი ჩემს შესახებ მოწმობენ. თქვენ კი არ გსურთ ჩემთან მოსვლა, რათა სიცოცხლე გქონდეთ“ (იოანე 5:39, 40). საღვთო წერილს ისინი სწორი მიზნით იკვლევდნენ — მისი საშუალებით სიცოცხლის მოსაპოვებლად. სინამდვილეში საღვთო წერილი შეიცავდა მესიანურ წინასწარმეტყველებებს, რომლებიც მიუთითებდნენ იესოზე, როგორც სიცოცხლის საშუალებაზე. მაგრამ იუდეველებმა უარყვეს ის. ამიტომ წერილების გამოკვლევას სარგებელი არ მოჰქონდა.
7. რა არის საჭირო ბიბლიის უფრო უკეთესად გასაგებად და რატომ?
7 ბიბლია უფრო უკეთესად რომ გავიგოთ, გვჭირდება ღმერთის სულის, ანუ მისი მოქმედი ძალის ხელმძღვანელობა. „სული ჭვრეტს ყოველივეს, ღვთის სიღრმეებსაც“, რათა ნათელყოს მათი მნიშვნელობა (1 კორინთელთა 2:10). თესალონიკელ ქრისტიანებს ‘ყველაფერი უნდა გამოეცადათ’ ნებისმიერ წინასწარმეტყველებაში, რომელსაც კი მოისმენდნენ (1 თესალონიკელთა 5:20, 21). იმ დროს, როცა პავლემ თესალონიკელებს მისწერა (ახალი წელთაღრიცხვით დაახლოებით 50 წელს), ბერძნული წერილებიდან მხოლოდ მათეს სახარება იყო დაწერილი. ამრიგად, როგორც ჩანს, თესალონიკელებსა და ბერეელებს ყველაფრის გამოკვლევა შეეძლოთ ებრაული წერილების ბერძნული სეპტუაგინტის ვერსიის შემოწმების საშუალებით. მათ უნდა ეკითხათ და ესწავლათ საღვთო წერილი, რასაც ჩვენც უნდა ვაკეთებდეთ.
ყველასთვის მნიშვნელოვანი
8. რატომ უნდა გამოირჩეოდნენ ბიბლიური შემეცნებით უხუცესებად დანიშნული მამაკაცები?
8 უხუცესებად დანიშნული მამაკაცები უნდა გამოირჩეოდნენ ბიბლიური შემეცნებით. ისინი უნდა იყვნენ ‘დამმოძღვრავნი’ და ‘სარწმუნო სიტყვის მიმდევარნი’. უხუცესი ტიმოთე იყო ‘ჭეშმარიტების სიტყვის სწორად გადამცემი’ (1 ტიმოთე 3:2; ტიტე 1:9; 2 ტიმოთე 2:15). დედამისი ევნიკე და ბებია ლოისი ბავშვობიდანვე ასწავლიდნენ მას საღვთო წერილს და ამით „წრფელ რწმენას“ უნერგავდნენ, მიუხედავად იმისა, რომ მამა ურწმუნო ჰყავდა (2 ტიმოთე 1:5; 3:15). მორწმუნე მამებმა „უფლის მოძღვრებითა და დარიგებით“ უნდა აღზარდონ თავიანთი შვილები და განსაკუთრებით ამას უნდა აკეთებდნენ უხუცესი მამები, რომლებსაც ჰყავთ „მორწმუნე შვილები, გარყვნილებასა და ურჩობაში ბრალდაუდებელნი“ (ეფესელთა 6:4; ტიტე 1:6). ამიტომ, ჩვენი პირობების მიუხედავად, ძალიან სერიოზულად უნდა მოვეკიდოთ ღმერთის სიტყვის კითხვას, სწავლასა და ცხოვრებაში გამოყენებას.
9. რატომ უნდა ვისწავლოთ ბიბლია თანაქრისტიანებთან ერთად?
9 აგრეთვე ჩვენ უნდა ვსწავლობდეთ ბიბლიას თანამორწმუნეებთან ერთად. პავლეს სურდა, რომ თესალონიკელ ქრისტიანებს ერთმანეთთან განეხილათ მისი რჩევა (1 თესალონიკელთა 4:18). ჭეშმარიტების გაგების გასალესი ყველაზე საუკეთესო საშუალება ის არის, რომ შეუერთდე სხვა მიძღვნილ მკვლევარებს წმინდა წერილების გამოკვლევაში. ჭეშმარიტია იგავი: „რკინა რკინით ილესება, კაცი კი კაცის სახეს ლესავს“ (იგავნი 27:17). რკინის ხელსაწყო ჟანგდება, თუ მას არ იყენებენ და არ ლესავენ. მსგავსად ამისა, ჩვენ რეგულარულად უნდა შევხვდეთ და ავლესოთ ერთმანეთი იმ შემეცნების გაზიარებით, რომელსაც ვიძენთ ღმერთის ჭეშმარიტი სიტყვის კითხვის, სწავლისა და მასზე დაფიქრების საშუალებით (ებრაელთა 10:24, 25). გარდა ამისა, ეს ერთადერთი საშუალებაა, დავრწმუნდეთ, რომ სარგებლობას ვღებულობთ სულიერი სინათლის ნათებებისგან (ფსალმუნი 96:11; იგავნი 4:18).
10. რას ნიშნავს ჭეშმარიტებით სიარული?
10 საღვთო წერილის შესწავლის დროს მართებულია ვილოცოთ ღმერთისადმი, როგორც ამას ფსალმუნმომღერალი აკეთებდა: „გამოავლინე შუქი შენი და ჭეშმარიტება შენი. ისინი წამიძღვებიან“ (ფსალმუნი 42:3). თუ გვსურს, ღმერთის მოწონება დავიმსახუროთ, ჭეშმარიტებით უნდა ვიაროთ (3 იოანე 3, 4). ეს შეიცავს მისი მოთხოვნების ურყევად შესრულებასა და მისადმი ერთგულად და გულწრფელად მსახურებას (ფსალმუნი 24:4, 5; იოანე 4:23, 24). ჩვენ ჭეშმარიტებით უნდა ვემსახუროთ იეჰოვას, როგორც ნაჩვენებია მის სიტყვაში და ნათლად იხსნება ‘ერთგული და გონიერი მონის’ მიერ გამოქვეყნებულ პუბლიკაციებში (მათე 24:45–47). ამისთვის საჭიროა ბიბლიის ზუსტი შემეცნება. მაშ, როგორ უნდა ვკითხულობდეთ და ვსწავლობდეთ ღმერთის სიტყვას? „დაბადების“ პირველი თავის პირველი მუხლიდან დაწყებული მთელ 66 წიგნს უნდა მივყვეთ? დიახ, თითოეული ქრისტიანი, რომელსაც თავის ენაზე სრული ბიბლია აქვს, უნდა კითხულობდეს მას „დაბადებიდან“ „გამოცხადების“ ჩათვლით. და ბიბლიისა და ქრისტიანული პუბლიკაციების კითხვისას მიზნად უნდა გვქონდეს ბიბლიის ჭეშმარიტების უმეტესი ნაწილის უკეთესად გაგება, რომელიც ღმერთმა ‘ერთგული მონის’ საშუალებით ხელმისაწვდომი გახადა.
იკითხე ღმერთის სიტყვა ხმამაღლა
11, 12. რატომ მოაქვს დადებითი შედეგი კრებაში ბიბლიის ხმამაღლა კითხვას?
11 მარტო ყოფნისას ჩვენ შეიძლება ჩუმად ვკითხულობთ. მაგრამ ძველ დროში პირადი კითხვის დროს ხალხი ხმამაღლა კითხულობდა. ამიტომ, როცა ეთიოპელი საჭურისი ეტლით მიემგზავრებოდა, მახარობელმა ფილიპემ მოისმინა, რომ ის ესაიას წინასწარმეტყველებიდან კითხულობდა (საქმეები 8:27–30). სიტყვა „წაკითხვად“ გადათარგმნილი ებრაული სიტყვის პირველი მნიშვნელობა არის „წამოძახება“. ამიტომ ისინი, ვინც თავიდან ვერ იგებენ ჩუმად წაკითხულის მნიშვნელობას, არ უნდა დანაღვლიანდნენ თითოეული სიტყვის ხმამაღლა წარმოთქმის გამო. ძირითადი მიზანი არის წერილობით გადმოცემული ღმერთის სიტყვის კითხვის საშუალებით ჭეშმარიტების შესწავლა.
12 დადებითი შედეგი მოაქვს ქრისტიანულ კრებებში ბიბლიის ხმამაღლა კითხვას. მოციქული პავლე ამხნევებდა თავის თანამშრომელ ტიმოთეს: „მიჰყევი [საჯაროდ, აქ] კითხვას, შეგონებას და სწავლებას“ (1 ტიმოთე 4:13). კოლასელებს პავლემ უთხრა: „როცა ამ წერილს წაიკითხავენ თქვენთან, ისე მოიქეცით, რომ ლაოდიკიელთა ეკლესიაშიც წაიკითხონ, ხოლო რომელიც ლაოდიკიელთათვისაა გაგზავნილი, თქვენც წაიკითხეთ“ (კოლასელთა 4:16). ასევე გამოცხადების 1:3-ში ნათქვამია: „ნეტარია [ხმამაღლა, აქ] წამკითხველი და მომსმენი ამ საწინასწარმეტყველო სიტყვისა და მასში დაწერილის დამცველი, რადგან ახლოა ჟამი“. ამიტომ საჯარო მომხსენებელი უნდა კითხულობდეს მუხლებს ბიბლიიდან, რათა განამტკიცოს თავისი ნათქვამი კრების წინაშე.
შესწავლის თემატური მეთოდი
13. ბიბლიის ჭეშმარიტებების შესწავლის რომელი მეთოდია ყველაზე პროგრესული და რა გვეხმარება მუხლების მოძებნაში?
13 ბიბლიის ჭეშმარიტებების შესწავლის ყველაზე პროგრესული მეთოდი არის თემატური შესწავლა. ბიბლიის სიმფონიებში ანბანის მიხედვით ჩამოთვლილი, და თავისივე ბიბლიურ წიგნთან, თავსა და მუხლთან შეთანხმებულ კონტექსტში მოცემული ბიბლიური სიტყვები აადვილებენ გარკვეულ საკითხთან დაკავშირებული თემების მოძებნას. და ასეთი მუხლები შეიძლება შეესატყვისებოდეს ერთმანეთს, რადგან ბიბლიის ავტორი არ ეწინააღმდეგება საკუთარ თავს. თავისი წმინდა სულის საშუალებით მან შთააგონა დაახლოებით 40 მამაკაცი ბიბლიის დასაწერად, რომელიც 16 საუკუნეზე მეტი ხნის განმავლობაში იწერებოდა და მისი თემატურად შესწავლა ჭეშმარიტების სწავლის ნაცადი მეთოდია.
14. რატომ უნდა ვსწავლობდეთ ებრაულ წერილებს ქრისტიანულ-ბერძნულ წერილებთან ერთად?
14 ბიბლიური ჭეშმარიტებისთვის მადლიერებამ უნდა აღგვძრას, ვიკითხოთ და ვსწავლობდეთ ქრისტიანულ-ბერძნულ წერილებს ებრაულ წერილებთან ერთად. ეს გვიჩვენებს, თუ როგორ უკავშირდება ბერძნული წერილები ღმერთის განზრახვას და შუქს მოჰფენს ებრაული წერილების წინასწარმეტყველებებს (რომაელთა 16:25–27, სსგ; ეფესელთა 3:4–6; კოლასელთა 1:26). ამასთან დაკავშირებით ძალიან დამხმარეა „საღვთო წერილის ახალი ქვეყნიერების თარგმანი“ (ინგლ.). ის შეადგინეს ღმერთისადმი მიძღვნილმა მსახურებმა, რომლებმაც გამოიყენეს ხელმისაწვდომი ფართო შემეცნება ბიბლიის დედანის და ასევე მისი დაწერის დროს არსებული პირობებისა და იდიომატური გამოთქმების საკითხებთან დაკავშირებით. ასევე, ძალიან მნიშვნელოვანია ბიბლიის შესწავლისთვის განკუთვნილი დამხმარე სახელმძღვანელოები, რომლებსაც იეჰოვა გვაწვდის ‘ერთგული და გონიერი მონის’ მეშვეობით.
15. როგორ დაამტკიცებდი, რომ მართებულია ბიბლიის სხვადასხვა ადგილებიდან ციტირება?
15 ზოგმა შეიძლება თქვას: „თქვენს პუბლიკაციებში ათასობით ბიბლიური ციტატაა მოყვანილი, მაგრამ რატომ იღებთ მათ ბიბლიის სხვადასხვა ადგილიდან? ბიბლიის 66 წიგნის სხვადასხვა ადგილიდან ციტირებით პუბლიკაციები ეყრდნობიან რამდენიმე ინსპირირებულ მოწმეს, რათა დაამტკიცონ სწავლების სიმართლე. თვით იესო დამოძღვრის ამ მეთოდს იყენებდა. მთაზე ქადაგებისას მან 21 ციტატა მოიყვანა ებრაული წერილებიდან. ამ მოძღვრებაში შედის სამი ციტატა „გამოსვლიდან“, ორი — წიგნიდან „ლევიანნი“, ერთი — „რიცხვნიდან“, ექვსი — „მეორე რჯულიდან“, ერთი — წიგნიდან „მეოთხე მეფეთა“, ოთხი — „ფსალმუნებიდან“, სამი — „ესაიადან“ და ერთი — „იერემიადან“. ნუთუ ამით იესო ‘მხოლოდ რაღაცის დამტკიცებას ცდილობდა’? არა, რადგან „იგი ასწავლიდა. . . როგორც ხელმწიფების მქონე და არა როგორც. . . მწიგნობარნი“. ეს იმიტომ იყო, რომ თავის სწავლებას იესო წერილობით გადმოცემული ღმერთის სიტყვის ავტორიტეტით განამტკიცებდა (მათე 7:29). ამავეს აკეთებდა მოციქული პავლე.
16. რომელი ბიბლიური ციტატები მოიყვანა პავლემ რომაელთა 15:7–13-ში?
16 რომაელთა 15:7–13-ში მოცემულ ნაწყვეტში პავლე ციტირებს ებრაული წერილების სამი ადგილიდან — რჯულიდან, წინასწარმეტყველთა წიგნებიდან და ფსალმუნებიდან. მან ცხადყო, რომ იუდეველებთან ერთად წარმართებიც განადიდებდნენ ღმერთს და ამრიგად ქრისტიანებმა გულთბილად უნდა მიიღონ ადამიანები ყველა ერიდან. პავლე ამბობდა: «მიიღეთ ერთმანეთი ისევე, როგორც ქრისტემ მიგიღოთ თქვენ ღვთის სადიდებლად. ხოლო მე ვამბობ, რომ ქრისტე გახდა წინადაცვეთილთა მსახური ღვთის ჭეშმარიტებისათვის, რათა შესრულებულიყო მამებისათვის აღთქმული, და რათა წარმართებს განედიდებინათ ღმერთი შეწყალებისათვის, როგორც წერია [ფსალმუნის 17:50-ში]: „ამისათვის გაღიარებ წარმართებს შორის და ვუგალობებ შენს სახელს.“ და კვლავ ამბობს [მეორე რჯულის 32:43-ში]: „იხარებდეთ, წარმართნო, მის ხალხთან ერთად.“ და კვლავ [ფსალმუნის 116:1-ში]: „წარმართებო, აქებდეთ უფალს და, ხალხებო, ადიდებდეთ მას.“ და კვლავ, ესაია [11:1, 10] ამბობს: „იყოს იესეს ფესვი, რომელიც აღდგება წარმართებზე საუფლოდ, მისი იმედი ექნებათ წარმართებს.“ ხოლო იმედის ღმერთმა აგავსოთ ყოველგვარი სიხარულით და მშვიდობით რწმენაში, რათა სულიწმიდის ძალით იუხვოთ იმედში». ასეთი თემატური მეთოდით პავლემ ნათელყო, როგორ უნდა ვციტირებდეთ მუხლებს ბიბლიის ჭეშმარიტებების დასამტკიცებლად.
17. რომელი მაგალითის თანახმად ციტირებენ ქრისტიანები მთლიანი ბიბლიის სხვადასხვა ნაწილებიდან?
17 მოციქული პეტრეს პირველი ინსპირირებული წერილი შეიცავს 34 ციტატას ათი წიგნიდან: რჯულიდან, წინასწარმეტყველთა წიგნებიდან და ფსალმუნებიდან. მეორე წერილში პეტრე ექვსჯერ ციტირებს სამი წიგნიდან. მათეს სახარებაში მოხსენიებულია 122 ციტატა, „დაბადებიდან“ „მალაქიას“ ჩათვლით. ბერძნული წერილების 27 წიგნში უშუალოდ მითითებულია 320 ციტატა, „დაბადებიდან“ „მალაქიამდე“ და აგრეთვე არსებობს ებრაულ წერილებზე ასობით სხვა მითითება. იესოს და შემდეგ მისი მოციქულების მაგალითის თანახმად, ბიბლიური საკითხის თემატური შესწავლის დროს თანამედროვე ქრისტიანები ციტირებენ მთლიანი ბიბლიის სხვადასხვა ნაწილებიდან. ეს განსაკუთრებით მართებულია ამ „უკანასკნელ დღეებში“, როცა ებრაული და ბერძნული წერილების უმეტესი ნაწილი სრულდება (2 ტიმოთე 3:1). ‘ერთგული მონა’ ზუსტად ასე იყენებს ბიბლიას თავის პუბლიკაციებში, მაგრამ ის არასდროს უმატებს და არასდროს აკლებს ღმერთის სიტყვას რამეს (იგავნი 30:5, 6; გამოცხადება 22:18, 19).
ყოველთვის ჭეშმარიტებით იარე
18. რატომ უნდა ‘ვიაროთ ჭეშმარიტებით’?
18 ჩვენ არაფერი უნდა მოვაკლოთ ბიბლიას, რადგან ღმერთის სიტყვაში მოცემული ყველა ქრისტიანული სწავლება არის „ჭეშმარიტება“ ან „სახარების ჭეშმარიტება“. ამ ჭეშმარიტებისადმი ერთგულება — მისით ‘სიარული’ — სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია გადარჩენისთვის (გალატელთა 2:5; 2 იოანე 4; 1 ტიმოთე 2:3, 4). რადგან ქრისტიანობა ‘ჭეშმარიტების გზა’ არის, მისი ინტერესების წინ წაწევაში სხვებისადმი დახმარების აღმოჩენით ჩვენ ვხდებით „ჭეშმარიტების თანამშრომელნი“ (2 პეტრე 2:2; 3 იოანე 8).
19. როგორ შეგვიძლია ‘ვიაროთ ჭეშმარიტებით’?
19 თუ გვსურს, რომ ‘ჭეშმარიტებით ვიაროთ’, უნდა ვკითხულობდეთ ბიბლიას და ვსარგებლობდეთ სულიერი დახმარებით, რომელსაც ღმერთი ‘ერთგული მონის’ საშუალებით გვაწვდის (3 იოანე 4). დაე, ვაკეთებდეთ ამას ჩვენს სასიკეთოდ და იმისთვის, რომ შევძლოთ, ვასწავლოთ სხვებს იეჰოვა ღმერთის, იესო ქრისტესა და ღვთიური განზრახვის შესახებ. და ვიყოთ მადლიერნი, რომ იეჰოვას სული გვეხმარება, ჩავწვდეთ მის სიტყვას და ღმერთისადმი ჭეშმარიტებით მსახურებაში მივაღწიოთ წარმატებას.
როგორ უპასუხებდი?
◻ რომელი მრავალი ხანგრძლივი სარგებელი მოაქვს ბიბლიის კითხვას?
◻ რატომ უნდა ვსწავლობდეთ ბიბლიას თანამორწმუნეებთან ერთად?
◻ რატომ არის მართებული მთელი ბიბლიის სხვადასხვა ნაწილებიდან ციტირება?
◻ რას ნიშნავს ‘ჭეშმარიტებით სიარული’ და როგორ შეგვიძლია ამის შესრულება?
[სურათი 15 გვერდზე]
მშობლებო, ასწავლეთ შვილებს საღვთო წერილი.
[სურათი 16 გვერდზე]
მთაზე ქადაგებისას იესო ციტირებდა ებრაული წერილების სხვადასხვა ადგილებიდან.