კეთილგონიერება ღვთიური სიბრძნის ნიშანია

6. რა არის იმ ბერძნული სიტყვის ზუსტი აზრი და მნიშვნელობა, რომელსაც იაკობი იყენებს ღვთიური სიბრძნის აღწერისას?

⁶ მოწაფე იაკობმა საინტერესო სიტყვა გამოიყენა, რომ აღეწერა უმაღლესად შემგუებელი ღმერთის სიბრძნე. ის წერდა: ‘მაღლიდან სიბრძნე. . . ლმობიერია [კეთილგონიერია, აქ]’ (იაკობი 3:17). ბერძნული სიტყვა, (ე·პი·ეი·კესʹ), რომელსაც იაკობი იყენებს აქ, სათარგმნად არის ძნელი. მთარგმნელებმა გამოიყენეს ისეთი სიტყვები, როგორიცაა: ‘ლმობიერი’ ‘თვინიერი’ და ‘სახიერი’. „ახალი ქვეყნიერების თარგმანში“ (ინგლ.) ეს სიტყვა გამოხატეს სიტყვით „კეთილგონიერი“, და დაურთეს სქოლიო, სადაც ნაჩვენებია, რომ სიტყვის ზუსტი მნიშვნელობაა „დამთმობი“a. ეს, ასევე, ნიშნავს, არ ჩააცივდე რჯულის წვრილმანებს და რომ არ იყო მეტისმეტად ზუსტი ან შეუბრალებელი. სწავლული უილიამ ბარკლეი ნაშრომში — „ახალი აღთქმის სიტყვები“ — განმარტავს: „ძირეული და ფუნდამენტალური საკითხები ეპიეიკეიას შესახებ არის ის, რაც გამომდინარეობს ღმერთისგან. თუ ღმერთი აიჩემებდა თავის ნებას, თუ ღმერთი მოგვმართავდა მხოლოდ რჯულის მტკიცედ დადგენილი ნორმებით, რა მოგვივიდოდა? ღმერთი არის უზენაესი მაგალითი იმისა, ვინც არის ეპიეიკეს და ვინც სხვებთან ურთიერთობის დროს ავლენს ეპიეიკეია-ს“.

7. როგორ გამოავლინა იეჰოვამ კეთილგონიერება ედემის ბაღში?

⁷ განვიხილოთ ის დრო, როდესაც მოხდა აჯანყება იეჰოვას სუვერენობის წინააღმდეგ. რაოდენ იოლი იყო ღმერთისთვის სიკვდილით დაესაჯა სამი უმადური აჯანყებული — ადამი, ევა და სატანა! რამდენი გულისტკივილი შეეძლო აეცილებინა თავიდან! და ვის შეეძლო ეკამათა, რომ მას ასეთი მკაცრი სამართლისთვის არ უნდა მიემართა? მიუხედავად ამისა, იეჰოვას, რაღაც მტკიცედ დადგენილი, ძნელად შესაგუებელი სამართლიანობის ნორმების გამო არასოდეს არ ჰყავს თავისი ეტლის მსგავსი ორგანიზაცია უმოძრაო მდგომარეობაში. ასე რომ, ეტლი ულმობლად არ მოექცა ადამიანთა ოჯახს და არ გადათელა კაცობრიობის ბედნიერი მომავლის იმედები. პირიქით, იეჰოვა მანევრირებს თავისი ეტლით, ელვისებური სისწრაფით. აჯანყების შემდეგ მყისვე ჩაუყარა საფუძველი დიდი ხნის განზრახვას, რისი მეშვეობითაც წყალობასა და იმედს სთავაზობს ადამის ყველა შთამომავალს (დაბადება 3:15).

8. ა) ქრისტიანული სამყაროს მცდარი თვალსაზრისი კეთილგონიერების შესახებ, როგორ განსხვავდება იეჰოვას ჭეშმარიტი კეთილგონიერებისაგან? ბ) რატომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ იეჰოვას კეთილგონიერება არ ნიშნავს, რომ მას შეუძლია თავისი ღვთიური პრინციპები დათმოს?

⁸ იეჰოვას კეთილგონიერება არ ნიშნავს იმას, რომ იეჰოვა დათმობს თავის ღვთიურ პრინციპებს. დღეს ქრისტიანული სამყაროს ეკლესიები ფიქრობენ, რომ კეთილგონიერები არიან, როდესაც თვალებს ხუჭავენ უზნეობაზე, რათა ემლიქვნელონ თავიანთ ჭირვეულ სამწყსოს (შეადარე 2 ტიმოთე 4:3). იეჰოვა არასოდეს დაარღვევს თავის კანონს, არც თავის პრინციპებს დათმობს. პირიქით, ის ნათლად აჩვენებს მზადყოფნას, იყოს დამთმობი, იყოს მდგომარეობის შემგუებელი, ასე რომ, ეს პრინციპები შესაძლოა გამოიყენოს, როგორც სამართლიანობისთვის, ასევე წყალობისთვის. ის ყოველთვის არის ყურადღებიანი გამოავლინოს წონასწორობა თავის სამართლიანობასა და ძალაში, სიყვარულსა და კეთილგონივრულ სიბრძნეში. განვიხილოთ სამი მაგალითი, როდესაც იეჰოვამ გამოამჟღავნა კეთილგონიერება.

‘მზად არის მიუტევოს’

9, 10. ა) როგორ არის დაკავშირებული კეთილგონიერებასთან გამოთქმა — „მზად ხარ მიუტევო“? ბ) როგორ მიეცა დავითს კურთხევა იმით, რომ იეჰოვა ‘მზად არის მიუტევოს’ და რატომ?

⁹ დავითი წერდა: „რადგან შენ, უფალო, კეთილი და შემბრალე ხარ [მზად ხარ მიუტევო, აქ], და დიდად მოწყალე ყველას მიმართ, ვინც მოგიხმობს“ (ფსალმუნი 85:5). როდესაც ებრაული წერილები გადაითარგმნა ბერძნულად, სიტყვები „მზად ხარ მიუტევო“ გადაითარგმნა სიტყვით ე·პი·ეი·კესʹ, ანუ „კეთილგონიერი“. ნამდვილად, იყო მზად იმისთვის, რომ მიუტევო და გამოამჟღავნო წყალობა, ალბათ კეთილგონიერების გამოჩენის ერთ-ერთი გზაა.

¹⁰ დავითს კარგად ჰქონდა შეგნებული, თუ რაოდენ კეთილგონიერია იეჰოვა ამასთან დაკავშირებით. როდესაც დავითმა მრუშობა ჩაიდინა ბარშებაყთან და მისი ქმრის მკვლელობა მოაწყო, ორივე, დავითიც და ბარშებაყიც, სიკვდილით დასჯას უნდა დაქვემდებარებოდნენ (მეორე რჯული 22:22; მეორე მეფეთა 11:2–27). თუ მათ ადამიანი მოსამართლეები გაასამართლებდნენ მტკიცედ დადგენილი ნორმებით, ორივეს სიკვდილს მიუსჯიდნენ. მაგრამ იეჰოვამ გამოამჟღავნა კეთილგონიერება (ე·პი·ეი·კესʹ), რომელიც, როგორც „ვაინის ბიბლიური სიტყვების განმარტებითი ლექსიკონი“ ამბობს, „გამოხატავს ისეთ ყურადღებიანობას, რაც ზუსტია, რომელიც ‘კაცთმოყვარეობითა და გონივრულობით ხასიათდება’ “. ფაქტები, რომლებმაც გავლენა მოახდინა იეჰოვას მოწყალე გადაწყვეტილებაზე, შესაძლოა, იყო ორივე ცოდვილის გულწრფელი მონანიება და წყალობა, რომელიც სხვებთან ადრევე გამოიჩინა დავითმა (პირველი მეფეთა 24:4–6; 25:32–35; 26:7–11; მათე 5:7; იაკობი 2:13). თუმცა, გამოსვლის 34:4–7-ში თვით იეჰოვას მიერ მოცემული საკუთარი თავის აღწერილობის თანახმად, გონივრული იქნებოდა, რომ იეჰოვას გამოსასწორებელი ზომები მიეღო დავითის მიმართ. იეჰოვამ დავითთან წარგზავნა ნათან წინასწარმეტყველი მკაცრი შეტყობინებით, რითაც დავითს ის ფაქტი გააგებინა, რომ მან არად ჩააგდო იეჰოვას სიტყვა. დავითმა მოინანია და არ მოკვდა თავისი ცოდვის გამო (მეორე მეფეთა 12:1–14).