თუ ქრისტიანს ვინმე იმედის გამო ახსნა-განმარტებას მოსთხოვდა, მას „რბილად და ღრმა პატივისცემით [სიტყვასიტყვით შიშით]“ უნდა ეპასუხა მისთვის. კითხვა შეურაცხმყოფელი ტონითაც რომ ყოფილიყო დასმული, მშვიდად და თავაზიანად უნდა გაეცა პასუხი და არა გაღიზიანებული ან გაბრაზებული ტონით. ხელისუფლების წარმომადგენელთა წინაშე ყოფნისას მას ღრმა პატივისცემა ანუ ჯანსაღი შიში უნდა გამოევლინა და ისეთი განწყობა ჰქონოდა, თითქოს იეჰოვა ღმერთისა და უფალ იესო ქრისტეს წინაშე იმყოფებოდა (1პტ. 3:14, 15). ამ მხრივ ანგელოზები სამაგალითონი არიან. მართალია „მეტი ძალა და ძლიერება აქვთ“, ისინი „ბრალს შეურაცხმყოფელი სიტყვებით“ არავის სდებენ (2პტ. 2:11).

მოციქულმა პეტრემ თავის წერილში ქრისტიანებს მოუწოდა: „წმინდა იყოს ქრისტე თქვენს გულებში“. მან ახსნა, რომ ასე მოქმედნი თავს შორს დაიჭერენ ბოროტებისგან და სიკეთეს გააკეთებენ. უცხოტომელები კრძალვასა და შიშს გრძნობენ ადამიანებისა თუ სხვადასხვა რამის მიმართ. ქრისტიანმა კი გულში ქრისტეს უნდა დაუთმოს საკადრისი ადგილი და უფლება მისცეს, განაგოს მისი გრძნობები და აღძვრები. ეს ნიშნავს, რომ მან უნდა აღიაროს ქრისტე, როგორც ღვთის მიერ დანიშნული სიცოცხლის მეთაური, მესიანური მეფე, მღვდელმთავარი და გამომსყიდველი. აგრეთვე მას მუდამ უნდა ახსოვდეს ქრისტეს უმანკო საქციელი და სუფთა სინდისის შესანარჩუნებლად თვითონაც ქრისტიანის შესაფერისად უნდა მოიქცეს. ამგვარად, ქრისტიანი, რომლის გულშიც ქრისტე წმინდაა, შეძლებს საკუთარი პოზიციის რბილად და პატივისცემით დაცვას, თუ ვინმე, თუნდაც მმართველი, მისგან ახსნა-განმარტებას მოითხოვს მისი იმედის გამო (1პტ. 3:10—16).