21. ა) როგორ ისარგებლეს მდგომარეობით „ორი მოწმის“ მტრებმა? ბ) რაზე მიუთითებდა ის, რომ „ორი მოწმის“ გვამი დაუმარხავი იყო? გ) როგორ უნდა განვსაზღვროთ სამ-ნახევარი დღის ხანგრძლივობა? (იხილეთ სქოლიო)

²¹ ერები 1914—1918 წლებში პირველ მსოფლიო ომში იყვნენ ჩაბმული. მძლავრობდა ნაციონალისტური სულისკვეთება, რითაც 1918 წლის გაზაფხულზე „ორი მოწმის“ მტრებმა ისარგებლეს. მათ თავიანთი მიზნებისთვის გამოიყენეს ქვეყნის სამართლებრივი ორგანოები, რომ ბიბლიის მკვლევართაგან პასუხისმგებელი პირები ანტისახელმწიფოებრივი აგიტაციის ცრუ ბრალდებით დაეპატიმრებინათ. ბიბლიის მკვლევართა ერთგული თანამსახურები გაოგნებულები დარჩნენ.

რ. ჰ. აბრამსი 1933 წელს გამოცემულ თავის ერთ-ერთ წიგნში საუბრობს იმ სასტიკ წინააღმდეგობაზე, რომლითაც სამღვდელოება შეხვდა ბიბლიის მკვლევართა წიგნის — „დასრულებული საიდუმლოს“ გამოცემას. ის აღნიშნავს, როგორ ცდილობდა სამღვდელოება ბიბლიის მკვლევარებისა და მათი „დამღუპველი მწვალებლობის“ თავიდან მოშორებას. ამას მოჰყვა სასამართლო პროცესი, რის შემდეგაც ჯ. ფ. რუტერფორდსა და მის შვიდ თანამოაზრეს ხანგრძლივი პატიმრობა მიუსაჯეს. დ-რ აბრამსი წერს: «ყველა ფაქტის განხილვის შემდეგ იმ დასკვნამდე მივდივართ, რომ იმ მოძრაობის მიღმა, რომლის მიზანიც „რასელისტების“ განადგურება იყო, ძირითადად, ეკლესიები და სამღვდელოება იდგა. 1918 წლის თებერვალში კანადაში სამღვდელოების წარმომადგენლებმა სისტემატურად დაიწყეს გალაშქრება „რასელისტებისა“ და მათი პუბლიკაციების, კერძოდ, „დასრულებული საიდუმლოს“ წინააღმდეგ. უინიპეგში გამომავალ გაზეთში „ტრიბუნა“ ნათქვამი იყო, რომ მათი წიგნის აკრძალვის ინიციატორები, როგორც ვარაუდობდნენ, „სამღვდელოების წარმომადგენლები იყვნენ“ ».