„მისი მცნებები მძიმე როდია“

4–6. ა) რას ნიშნავს სიტყვასიტყვით ბერძნულიდან გადმოთარგმნილი სიტყვა „მძიმე“? ბ) რატომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ღვთის მცნებები მძიმე არ არის?

⁴ „დაიცავი მცნებანი მისნი“. ძირითადად, სწორედ ამას მოელის ღმერთი ჩვენგან. ძალიან ბევრს ხომ არ მოითხოვს? არავითარ შემთხვევაში. მოციქული იოანე რაღაც ძალიან დამარწმუნებელს გვეუბნება ღვთის მცნებებზე, ანუ მოთხოვნებზე. მან დაწერა: „ღვთის სიყვარული ისაა, რომ ვიცავდეთ მის მცნებებს. ხოლო მისი მცნებები მძიმე როდია“ (1 იოანე 5:3).

⁵ ბერძნულიდან გადმოთარგმნილი სიტყვა, „მძიმე“, სიტყვასიტყვით ნიშნავს „ძნელს“. ის შეიძლება მიუთითებდეს იმაზე, რაც ძნელი შესაგუებელი ან რთული შესასრულებელია. მათეს 23:4-ში ის გამოყენებულია ‘მძიმე ტვირთის’, ადამიანის შექმნილი კანონებისა და ადათ-წესების აღსაწერად, რომლებსაც მწიგნობრები და ფარისევლები ხალხს აკისრებდნენ. თუ სწვდები იმ დასკვნას, რომელიც ხნიერმა მოციქულმა იოანემ გამოიტანა? ღვთის მცნებები მძიმე ტვირთი არ არის, არც მათი შესრულებაა ძალიან რთული (შეადარე მეორე რჯული 30:11). პირიქით, თუ გვიყვარს ღმერთი, მისი მოთხოვნების შესრულება გვაბედნიერებს. ეს ძვირფას შესაძლებლობას გვაძლევს, გამოვავლინოთ ჩვენი სიყვარული იეჰოვასადმი.

12. როგორ ახსნიდი, რატომ არ არის მძიმე ღვთისა და მისი განზრახვების შესახებ შემეცნების მიღება?

¹² ძნელია თუ არა მივიღოთ შემეცნება ღვთისა და მისი განზრახვების შესახებ? რასაკვირველია, არა! შეგიძლია გაიხსენო, რას გრძნობდი, როცა პირველად გაიგე, რომ ღვთის სახელი არის იეჰოვა, რომ მისი სამეფო აღადგენს სამოთხეს დედამიწაზე, რომ ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდად მან თავისი საყვარელი ძე შესწირა და კიდევ სხვა ძვირფასი ჭეშმარიტებები? განა არ ჰგავდა ეს უცოდინარობის საფარის გადაწევასა და პირველად სიცოცხლეში საკითხების ნათლად დანახვას? ღვთის შესახებ შემეცნების მოპოვება არ არის მძიმე. ის სასიამოვნოა! (ფსალმუნი 1:1–3; 118:97).

16. ახსენი, რატომ არ არის მძიმე, შევესაბამებოდეთ სწორ ყოფაქცევასთან დაკავშირებულ ღვთის ნორმებს და ვიღებდეთ მის ჭეშმარიტებას.

¹⁶ მძიმეა, შევესაბამებოდეთ ღვთის ნორმებს სწორ ყოფაქცევასთან დაკავშირებით და მისი ჭეშმარიტება მივიღოთ? არა, როცა კარგ შედეგებს განვიხილავთ — მაგალითად: ცოლქმრობას, რომელშიც ორივეს უყვარს და ორივე ენდობა ერთმანეთს, ნაცვლად ისეთი ცოლქმრობისა, რომელსაც ღალატი ანგრევს; ოჯახებს, სადაც ბავშვები გრძნობენ, რომ მშობლებს უყვართ და სურთ, ჰყავდეთ ისინი, ნაცვლად იმ ოჯახებისა, სადაც ბავშვები არ უყვართ, სადაც მათ უგულებელყოფენ და არ სურთ; სუფთა სინდისსა და კარგ ჯანმრთელობას, ნაცვლად დანაშაულის გრძნობისა და შიდს-ით ან სქესობრივი კავშირით გადამდები რომელიმე სხვა დაავადების შედეგად გაუბედურებული სხეულისა. უეჭველია, იეჰოვას მოთხოვნები არაფერს გვაკლებს, რაც სიცოცხლისგან სიამოვნების მისაღებად გვჭირდება! (მეორე რჯული 10:12, 13).

19. ახსენი, რა სარგებლობას ვიღებთ სიცოცხლისა და სისხლისადმი პატივისცემის გამოვლენით.

¹⁹ ძალიან მძიმეა, მოვეპყროთ სიცოცხლესა და სისხლს, როგორც წმინდებს? სულაც არა! დაფიქრდი. მძიმეა, არ გვქონდეს ფილტვების სიმსივნე, რომელსაც თამბაქოს მოწევა იწვევს? მძიმეა, გავექცეთ გონებრივ და ფიზიკურ მიდრეკილებას მავნე ნარკოტიკებისადმი? მძიმეა, დავიცვათ თავი შიდს-ისგან, ჰეპატიტის ან სხვა რომელიმე დაავადებისგან, რომელიც სისხლის გადასხმის შედეგად გადადის? ნათელია, მავნე წესებისა და ჩვევებისგან თავის არიდება ჩვენთვის არის სასარგებლო (ესაია 48:17).

20. როგორი სარგებლობა ნახა ერთმა ოჯახმა სიცოცხლესთან დაკავშირებით ღვთის თვალსაზრისის გათვალისწინებით?

²⁰ განვიხილოთ ასეთი მაგალითი. რამდენიმე წლის წინ ერთ-ერთ დას, იეჰოვას მოწმეს, რომელიც ორსულობის დაახლოებით მეოთხე თვეში იყო, ერთ საღამოს ძლიერი სისხლდენა დაეწყო და სასწრაფოდ საავადმყოფოში წაიყვანეს. გასინჯვის შემდეგ მას მოესმა ექიმის ლაპარაკი, რომელიც ერთ-ერთ ექთანს ეუბნებოდა, რომ ორსულობა შესაწყვეტი იქნებოდა. რადგან ქალმა იცოდა იეჰოვას თვალსაზრისი ჯერ არ შობილი ბავშვის სიცოცხლესთან დაკავშირებით, მან მტკიცედ უარყო აბორტი და ექიმს უთხრა: „თუ ცოცხალია, დატოვეთ!“ მას შემდეგ, დროდადრო, ის სისხლის დენით იტანჯებოდა, მაგრამ რამდენიმე თვეში მან ნაადრევად შვა ჯანმრთელი ბიჭუნა, რომელიც ახლა 17 წლისაა. შემდეგ ის ჰყვებოდა: „ყოველივე ეს ჩვენს ბიჭს ვუამბეთ და მას ძალიან გაუხარდა, რომ სანაგვეზე გადასაგდებად არ გაიმეტეს. მან იცის, რომ იეჰოვასადმი მსახურება ერთადერთი მიზეზია, რომლის გამოც ცოცხალია“. ამ ოჯახისთვის სიცოცხლეზე ღვთის თვალსაზრისის გათვალისწინება მართლაც არ იყო მძიმე!

23, 24. როგორ შეგვიძლია თვალსაჩინოდ ვაჩვენოთ, რომ იეჰოვას ორგანიზებულ ხალხთან მსახურება მძიმე არ არის?

²³ ძალიან მძიმეა, ვემსახუროთ იეჰოვას მის ორგანიზებულ ხალხთან ერთად? რასაკვირველია, არა! პირიქით, ძვირფასი უპირატესობაა, გვქონდეს ქრისტიანი და-ძმებისგან შემდგარი მსოფლიო ოჯახის სიყვარული და მხარდაჭერა (1 პეტრე 2:17). წარმოიდგინე, რომ გადაიტანე გემის დაღუპვა და წყალში ჩავარდნის მომენტიდან ყველანაირად ცდილობ ზედაპირზე დარჩენას. როცა გრძნობ, რომ ვეღარ ძლებ, მაშველი ნავიდან ხელი გწვდება. დიახ, იქ სხვა გადარჩენილები არიან! მაშველ ნავში ნიჩბის მოსმით ახლა შენ და სხვები მიდიხართ ნაპირისკენ და გზადაგზა სხვა გადარჩენილები ამოგყავთ.

რთული, მაგრამ არა მძიმე

4. როგორ შეიძლება თვალსაჩინოდ ვაჩვენოთ, რომ კეთილი ცნობის ქადაგებასთან დაკავშირებული ჩვენი მოვალეობა მძიმე არ არის?

⁴ მძიმეა კეთილი ცნობის ქადაგება? სრულიადაც არა! მაგალითად: მამა ვალდებულია, უზრუნველყოს ოჯახი მატერიალურად. სხვაგვარად მოქმედება ქრისტიანული რწმენის უარყოფის ტოლფასია. მოციქული პავლე წერდა: „ვინც არ ზრუნავს თავის ახლობლებზე, უფრო მეტად კი თავის სახლეულებზე, იგი განუდგა რწმენას და ურწმუნოზე უარესია“ (1 ტიმოთე 5:8). მაგრამ, განა მძიმეა ეს მოვალეობა ქრისტიანი მამაკაცისთვის? არა, თუ ოჯახი უყვარს, რადგან ამ შემთხვევაში მას სურს მათზე ზრუნვა.

5. თუმცა სამქადაგებლო და მოწაფეებად ადამიანთა მომზადებასთან დაკავშირებული მსახურება მოვალეობაა, რატომ უნდა გვსიამოვნებდეს მასში მონაწილეობის მიღება?

⁵ მსგავსად ამისა, სამქადაგებლო მსახურება და მოწაფეებად ადამიანების მომზადებასთან დაკავშირებული საქმიანობა არის მოვალეობა, მოთხოვნა, რომელზეც თვით ჩვენი სიცოცხლეა დამოკიდებული. პავლემ ეს ამგვარად ჩამოაყალიბა: „ეს ჩემი აუცილებელი მოვალეობაა, და ვაი მე, თუ არ ვახარებ“ (1 კორინთელთა 9:16; შეადარე ეზეკიელი 33:7–9). მაგრამ, ჩვენ სიყვარული აღგვძრავს საქადაგოდ და არა უბრალოდ მოვალეობა. უპირველეს ყოვლისა ჩვენ ღმერთი გვიყვარს, მაგრამ ამასთანავე ჩვენი მოყვასიც გვიყვარს და ვიცით, რამდენად მნიშვნელოვანია მათთვის, მოისმინონ კეთილი ცნობა (მათე 22:37–39). ეს მათ მომავლის იმედს აძლევს. ღვთის სამეფო მალე გამოასწორებს უსამართლობას, გააუქმებს შევიწროებას და აღადგენს მშვიდობასა და ერთიანობას — ყოველივეს იმ ადამიანთა მარადიული კურთხევისთვის, რომლებიც მის სამართლიან მმართველობას ემორჩილებიან. განა არ გვსიამოვნებს, დიახ, განა გული არ გვიფანცქალებს სიხარულით, რომ სხვებს გავუზიაროთ კეთილი ცნობა? (ფსალმუნი 109:3).