იესო განაგრძობს თხრობას და აღწერს, თუ როგორ იცვლება ვითარება: „გავიდა დრო, მოკვდა მათხოვარი და ანგელოზებმა აბრაამის მკერდთან მიიყვანეს. მოკვდა მდიდარიც და დამარხეს. სამარეში, ტანჯვაში მყოფმა, აღაპყრო თვალები და შორიდან დაინახა აბრაამი და მის მკერდთან ლაზარე“ (ლუკა 16:22, 23).

უბრალო და ღარიბი ხალხი დიდი ხნის მანძილზე იყო სულიერს მონატრებული; მაგრამ ახლა ისინი აღარ არიან სულიერად მშიერნი, რადგან ეხმაურებიან ღვთის სამეფოს შესახებ სასიხარულო ცნობას, რომელსაც თავიდან იოანე ნათლისმცემელი ქადაგებდა, შემდეგ კი — იესო. ამ დრომდე მათ უწევდათ იმ ნამცეცებს დასჯერებოდნენ, რაც, ასე ვთქვათ, ფარისევლებისა და მწიგნობრების სუფრიდან ცვიოდა. მაგრამ ახლა ისინი იკვებებიან ღვთიური სიბრძნით, განსაკუთრებით კი იმ საოცარ სწავლებებს ეზიარებიან, რომელთაც იესო ჰფენს ნათელს. საბოლოოდ, ისინი იეჰოვა ღმერთის თვალში კეთილგანწყობას პოულობენ.