მას შემდეგ არც ისე დიდი დრო გავიდა და ბიზანტიის იმპერია მუსლიმანი თურქ-ოსმალების გავლენის ქვეშ მოექცა.

ასეთი შევიწროება იმპერიის უცილობლად დაცემის წინაპირობა იყო. 1453 წლის 11 აპრილს სულთან მუჰამედ II-მ ალყა შემოარტყა ქალაქს და 100 000-იანი ჯარითა და ძლიერი ფლოტით შეუტია. კონსტანტინოპოლის 8 000 საცოდავი დამცველი დაახლოებით შვიდი კვირის განმავლობაში იგერიებდა შეტევას. 28 მაისს კი დამპყრობლებმა აიღეს უკვე თითქმის დაუცველი პორტი; დედაქალაქის ირგვლივ შემოვლებული წყლით სავსე თხრილიც უკან ჩამოიტოვეს. მომდევნო დღეს დედაქალაქში მმართველობა შეიცვალა. მუჰამედი — ქალაქის დამპყრობი — როგორც ამბობენ ცრემლებს ღვრიდა და მოთქვამდა: „ეჰ, რა ქალაქი გავძარცვეთ და გავანადგურეთ!“. ბიზანტიის იმპერია დაეცა, მაგრამ მისი გავლენა დღემდე შემორჩა.

1453 კონსტანტინოპოლსა და მთელ იმპერიას თურქ-ოსმალები იპყრობენ.