¹² იესოსთვის ერთგვარი გამოცდა იქნებოდა თავისი მოწაფეების შეცდომებიც. როგორც მე-3 თავიდან გავიგეთ, მათ მაღალი მდგომარეობის დაკავების სურვილი მოსვენებას არ აძლევდა (მათე 20:20—24; ლუკა 9:46). იესომ არაერთხელ მისცა მოწაფეებს რჩევა, მაგრამ მაინც უჭირდათ თავმდაბლობის გამოვლენა (მათე 18:1—6; 20:25—28). რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, მათ იესოსთან ყოფნის ბოლო დღესაც კი „გაცხარებული დავა“ ატეხეს იმაზე, თუ ვინ იქნებოდა მათ შორის უდიდესი (ლუკა 22:24). გადაეწურა იესოს მოწაფეების გამოსწორების იმედი? მას მოთმინება არ დაუკარგავს, კვლავაც იმედის თვალით უყურებდა მოწაფეებს და კარგს ეძებდა მათში. იესო ხედავდა მათ გულებს. მათ უყვარდათ იეჰოვა და ნამდვილად უნდოდათ მისი ნების შესრულება (ლუკა 22:25—27).

13. რა მხრივ შეიძლება ისევე გამოიცადოს ჩვენი მოთმინება, როგორც ეს იესოს შემთხვევაში მოხდა?

¹³ ჩვენი მოთმინებაც ისევე შეიძლება გამოიცადოს, როგორც ეს იესოს შემთხვევაში მოხდა.

ჩვენი მოთმინება შეიძლება ქრისტიანი ძმების არასრულყოფილებითაც გამოიცადოს. დაუფიქრებელმა სიტყვამ ან საქციელმა შეიძლება გული გვატკინოს (იგავები 12:18). უნდა ჩავიქნიოთ ხელი თანაქრისტიანებზე, როდესაც შეცდომებს უშვებენ, თუ უნდა მოვითმინოთ და კარგი ვეძებოთ მათში? (კოლოსელები 3:13).