ზნეობის მქონე ბავშვების აღზრდა არის ჯერ კიდევ შესაძლებელი?
„ახლა ვცხოვრობთ ძალიან რთულ საზოგადოებაში, ძალიან სხვადასხვაგვარ კულტურაში, სადაც ზნეობრიობის მდგრადი კანონების კრებული არ არსებობს“, — შენიშნავს რობერტ გლოსოპი (Vanier Institute for the Family, ოტავა, კანადა). რა შედეგით? გაზეთში „ტორონტო სტარ“ (The Toronto Star) მოცემულ ანგარიშში ნათქვამია: „მოზარდების ორსულობა, ახალგაზრდების დამნაშავეობა და მოზარდების თვითმკვლელობა — ყოველივე ამის რიცხვი იზრდება“.
ეს პრობლემა ჩრდილოეთ ამერიკის საზღვრებს სცდება. ბილ დეიმონმა, როუდ-აილენდში (აშშ) ერთ-ერთი უნივერსიტეტის (Center for Human Development at Brown University) დირექტორმა, ეს საკითხები შეისწავლა ბრიტანეთსა და ევროპის სხვა ქვეყნებში, აგრეთვე ავსტრალიაში, ისრაელსა და იაპონიაში. ის აღნიშნავს ეკლესიების, სკოლებისა და სხვა ინსტიტუტების დაკნინებას ახალგაზრდებისთვის ხელმძღვანელობის გაწევის საკითხში. მისი აზრით, ჩვენმა კულტურამ „შეხების წერტილი დაკარგა იმასთან, რაც ბავშვებს სჭირდებათ ხასიათისა და კომპეტენტურობის ჩამოსაყალიბებლად“. მშობლების მიერ ბავშვის აღზრდის საკითხში სპეციალისტებზე მითითებისას, რომლებიც ასწავლიან, რომ „დასჯა სახიფათოა ბავშვების ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობისთვის“, დეიმონი ამტკიცებს, რომ ეს „ჯიუტი, ურჩი ბავშვების აღზრდის რეცეპტია“.
რა ესაჭიროებათ დღეს ახალგაზრდებს? მათ ესაჭიროებათ გონებისა და გულის გამომასწორებელი მუდმივი მოსიყვარულე სწავლება. სხვადასხვა ახალგაზრდა სხვადასხვანაირ აღზრდას საჭიროებს. სიყვარულით გამოწვეული აღზრდა ხშირად შეიძლება მსჯელობით გამოიხატოს. აი, რატომ გვეუბნება იგავნის 8:33, „მოისმინეთ შეგონება“. თუმცა ზოგი არ ‘იწვრთნება სიტყვით’. მათთვის შეიძლება საჭირო იყოს შესაბამისი გარკვეული ზომის დასჯა დაუმორჩილებლობისთვის (იგავნი 17:10; 23:13, 14; 29:19). ამ რჩევის გამოყენებისას ბიბლია არ ამართლებს რისხვიან ან მკაცრ ცემას, რამაც შეიძლება ბავშვის დაბეჟილობა ან დაზიანება გამოიწვიოს (იგავნი 16:32). პირიქით, ბავშვს უნდა ესმოდეს, რატომ ეძლევა შენიშვნა, და გრძნობდეს, რომ ეს იმიტომაა, რომ მშობლები მის გვერდით, მის მხარეზე არიან (შეადარე ებრაელთა 12:6, 11).
ასეთ სასარგებლო და საღ ბიბლიურ რჩევას ხაზი ესმება წიგნში „ოჯახური ბედნიერების საიდუმლო“.