⁶ მეორე მაგალითი ქალზე იყო. იესომ მოყვა: „ანდა დედაკაცი, რომელსაც ათი დრაქმა აქვს, ერთი დრაქმა რომ დაეკარგოს, განა არ აანთებს სანთელს და არ გამოგვის სახლს და გულმოდგინედ არ დაუწყებს ძებნას, ვიდრე არ იპოვის? როცა იპოვის, დაუძახებს დობილებს და მეზობლებს და ეტყვის: ჩემთან ერთად იხარეთ, ვინაიდან ვიპოვე დაკარგული დრაქმაო. თქვენ გეუბნებით: ასევე იქნება სიხარული ღვთის ანგელოზებთან ერთი მონანიე ცოდვილის გამო“ (ლუკა 15:8—10).

7. რას ვსწავლობთ დაკარგული ცხვრისა და დაკარგული დრაქმის მაგალითებიდან?

⁷ რას გვასწავლის ეს მაგალითები? იმას, თუ 1) რას უნდა ვგრძნობდეთ დასუსტებულთა მიმართ და 2) რა უნდა გავაკეთოთ მათ დასახმარებლად. მოდი ახლა ამ ორ საკითხზე ვისაუბროთ.

ქალიც ისეთი მონდომებით ეძებდა დრაქმას, თითქოს უკანასკნელი დაჰკარგვოდა. ორივე შემთხვევაში დაკარგული კვლავაც ძვირფასი იყო მფლობელისთვის. რის საჩვენებლად მოიყვანა იესომ ეს მაგალითები?

9. რა არის ნაჩვენები მწყემსისა და ქალის გრძნობებით?

⁹ დაუკვირდით, რა სიტყვებით ამთავრებს იესო ამ მაგალითებს: „ასევე უფრო მეტი სიხარული იქნება ზეცაში ერთი ცოდვილის გამო, რომელმაც მოინანია“ და „გეუბნებით: ასევე იქნება სიხარული ღვთის ანგელოზებთან ერთი მონანიე ცოდვილის გამო“. მწყემსისა დ ქალის გრძნობები დაახლოებით წარმოდგენას გვიქმნის იეჰოვასა და ზეციერი ქმნილებების გრძნობებზე. როგორც მწყემსისა და ქალისთვის იყო ძვირფასი, რაც დაკარგეს, ასევე იეჰოვასთვისაც კვლავაც ძვირფასები არიან ისინი, ვინც გზას ასცდა ან ურთიერთობა აღარ აქვს ღვთის ხალხთან (იერემია 31:3). ასეთები შეიძლება სულიერად სუსტები იყვნენ, მაგრამ არა მაინცდამაინც ურჩები და მოწინააღმდეგეები. სულიერი სისუსტის მიუხედავად, ისინი შეიძლება, გარკვეულწილად, კვლავაც იცავდნენ იეჰოვას მოთხოვნებს (ფსალმუნები 118:176; საქმეები 15:29). ამიტომ, ისევე როგორც წარსულში, იეჰოვა დღესაც არ ჩქარობს მათ ‘მოშორებას’ (მეოთხე მეფეთა 13:23).

10, 11. ა) რა თვალსაზრისი უნდა გვქონდეს მათზე, ვინც კრებას ჩამოშორდა? ბ) იესოს მაგალითებიდან გამომდინარე, როგორ შეგვიძლია გამოვხატოთ, რომ განვიცდით მათ მდგომარეობას?

¹⁰ იეჰოვასა და იესოს მსგავსად, ჩვენც განვიცდით მათ მდგომარეობას, ვინც დასუსტდა და ურთიერთობა აღარ აქვს ქრისტიანულ კრებასთან (ეზეკიელი 34:16; ლუკა 19:10). სულიერად დასუსტებულ ადამიანს დაკარგულ ცხვრად მივიჩნევთ და არა დაღუპულ ადამიანად. ჩვენ არ ვფიქრობთ ასე: „რატომ უნდა ვინაღვლოთ დასუსტებულზე? კრება უმაგისოდაც კარგადაა“. ამის ნაცვლად, იეჰოვას ვბაძავთ და გზასაცდენილები, რომელთაც დაბრუნების სურვილი აქვთ, ჩვენთვისაც ძვირფასები არიან.

¹¹ როგორ ვაჩვენოთ, რომ განვიცდით ასეთი ადამიანების მდგომარეობას? იესოს მიერ ზემოთ მოყვანილი მაგალითებიდან ვხედავთ, რომ საჭიროა 1) ინიციატივის გამოვლენა, 2) თბილად მოპყრობა და 3) გულმოდგინება. მოდი სათითაოდ განვიხილოთ ეს საკითხები.