მშობლობის სირთულეებთან გამკლავება

დღეს ბავშვების აღზრდა, განსაკუთრებით კი მოზარდების, მშობლებისთვის რთულ ამოცანას წარმოადგენს. მონრეალის (კანადა) ერთ-ერთი გაზეთი იუწყება, რომ ალკოჰოლითა და ნარკოტიკებით გატაცება „მოზარდებისთვის წესად არის ქცეული“ (The Gazette). ის ხაზს უსვამს, რომ „მშობლების მოვალეობაა, სიფხიზლე გამოიჩინონ [თავიანთი] მოზარდების ქცევაში ცვლილებების მიმართ“.

რას უნდა აკვირდებოდნენ მშობლები ასეთი პრობლემების აღმოსაჩენად? ამერიკის ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქიატრიის კვლევითი ინსტიტუტის მიერ ჩამოთვლილ გარკვეულ ფიზიკურ, ემოციურ და სოციალური ხასიათის მქონე საყურადღებო ნიშნებს შორის არის: ხანგრძლივი დაღლილობა, ხასიათისა და თვისებების შეცვლა, თავის ოთახში ჩაკეტვა, კონფლიქტები და საზოგადოებრივი ნორმების დარღვევა.

როგორ შეუძლიათ მშობლებს, დაიცვან შვილები ამგვარი საზიანო ექსპერიმენტებისა და მათი უარყოფითი შედეგებისგან? მაკ-გილის უნივერსიტეტის დ-რ. ჯეფრი ლ. დერევენსკის სწამს, რომ ბავშვის ჩამოყალიბების წლებში თავისუფალ ურთიერთობასა და ურთიერთპატივისცემის განვითარებას მომავალში მინიმუმამდე შეუძლია დაიყვანოს პრობლემები. ზემოხსენებული გაზეთი დასძენს, რომ თუმცა მოზარდებში მეტი დამოუკიდებლობის სურვილი ჩნდება, მათ კვლავაც სჭირდებათ „მშობლების მხრიდან ხელმძღვანელობა, მხარდაჭერა, ოჯახური ატმოსფერო და სიყვარული“. ეს დაკვირვებები ირეკლავს ბიბლიური იგავის არსს, რომელიც აცხადებს: „ყმაწვილი მისი გზის დასაწყისშივე გაწვრთენი და სიბერეშიც კი არ გადაუხვევს მას“ (იგავნი 22:6). ღმერთი ურჩევს მშობლებს, ურთიერთობა იქონიონ შვილებთან, იყვნენ მათთვის მაგალითები, მეგობრები, და მასწავლებლები (მეორე რჯული 6:6, 7).