ახალგაზრდები საიმედო მომავლით

„ეს შემთხვევა ისეთივე შემაძრწუნებელი და აღმაშფოთებელია, როგორც ნებისმიერი [გაუპატიურების] შემთხვევა“, — ეს იყო თავმჯდომარე მოსამართლის სიტყვები, რომლითაც მან ახლახან სასამართლო პროცესზე ბოროტმოქმედება აღწერა. 14-დან 18 წლამდე ასაკის რვა მოზარდისგან შემდგარი ბანდა ლონდონის ცენტრში ჩაუსაფრდა ტურისტ ქალს, რომელიც მრავალჯერადი გაუპატიურების შემდეგ, მიუხედავად ქალის თქმისა, რომ ცურვა არ შეეძლო, ახლოს მდებარე არხში გადააგდეს. გასაგებია ერთ-ერთი მოზარდის დედის განაცხადი, რომ ის ცუდად გახდა, როცა ტელევიზიით ახალი ამბების გადმოცემისას თავისი ვაჟის ნამოქმედარი გაიგო.

სამწუხაროა, მაგრამ ეს შემთხვევა დღეს საზოგადოებაში არსებული მოვლენების სარკეა. სისასტიკე წესად იქცა, ვლინდება ეს დამნაშავეობით, ოჯახში ჩხუბით, თუ ეთნიკური კონფლიქტებით ბალკანეთის ქვეყნებში, ცენტრალურ და დასავლეთ აფრიკასა თუ სადმე სხვაგან. ახალგაზრდები ასეთ გარემოცვაში იზრდებიან ან ხშირად ესმით მის შესახებ. გასაკვირი არ არის, რომ ასეთ გარემოში გაზრდილი მრავალი პიროვნება ხდება უხეში, ‘მოძულე’ და ‘შეუკავებელი’ (2 ტიმოთე 3:3).

„სასტიკნი“

როცა ქრისტიანმა მოციქულმა პავლემ თანაუხუცეს ტიმოთეს მეორე წერილი მისწერა, რომი გაბატონებული მსოფლიო მპყრობელი იყო. მის არენებზე იმართებოდა ულმობელი და მხეცური წარმოდგენები. მაგრამ პავლეს გაფრთხილების თანახმად, მომავალში „საზარელი“ დრო დადგებოდა (2 ტიმოთე 3:1). საინტერესოა, რომ ბერძნულ სიტყვას, რომლითაც აღწერილია ეს დრო როგორც „საზარელი“, „სასტიკის“ მნიშვნელობაც აქვს. 30 წელზე მეტი ხნის წინათ, დედამიწაზე იესოს მსახურების დროს მომხდარი შემთხვევა ნათელყოფს, თუ რა იყო იმ დროს არსებული სისასტიკის მიზეზი.

იესო ეს-ესაა ნავით მიადგა გალილეის ზღვის აღმოსავლეთ სანაპიროს. ნაპირზე ფეხის დადგმისთანავე ის ორი მამაკაცის პირისპირ აღმოჩნდა. მათი ველური გარეგნობა და ყვირილი ნათელს ხდიდა, რომ ძალიან ცუდი რამ სჭირდათ. ისინი „მეტისმეტად მრისხანენი“, ფაქტობრივად, დემონებით შეპყრობილი იყვნენa. მათი ყვირილისა და გაშმაგებული მოქმედების მიზეზი ბოროტი სულები იყვნენ. „რა გინდა ჩვენგან, ღვთის ძეო? — ყვიროდნენ მამაკაცები. — ვადაზე ადრე მოსულხარ აქ ჩვენს სატანჯველად?“ ბოროტმა სულებმა, რომლებსაც ეს ორი მამაკაცი ჰყავდათ შეპყრობილი, შესანიშნავად იცოდნენ, რომ ღმერთს უკვე დადგენილი ჰქონდა დემონებისთვის გამოტანილი განაჩენის შესრულების დრო. ეს განაჩენი მათი სამუდამო განადგურება იქნებოდა. მაგრამ იმ დადგენილ დრომდე ისინი თავიანთი ზეადამიანური უნარის სასტიკი ძალადობის გამოსაწვევად გამოყენებას აპირებდნენ. დემონების განდევნის მიზნით მხოლოდ იესოს სასწაულებრივმა მოქმედებამ მოუტანა ამ ორ მამაკაცს შვება (მათე 8:28–32; იუდა 6).

დღეს, როდესაც ადამიანები, მათ შორის ახალგაზრდები, გაშმაგებით მოქმედებენ, კარგი იქნებოდა, თუ ზემოაღწერილ შემთხვევას გავიხსენებდით. რატომ? იმიტომ, რომ მსგავს საშიშროებებს მე-20 საუკუნეშიც ვაწყდებით, როგორც ეს მოცემულია ბიბლიის ბოლო წიგნში „გამოცხადება“: „ვაი, მიწასა და ზღვას, ვინაიდან თქვენთან ჩამოვიდა ეშმაკი დიდი მძვინვარებით, რადგან იცის, რომ დრო მცირეღა დარჩა“ (გამოცხადება 12:12). გთხოვთ, დააკვირდეთ, რომ სატანის ამ დამცირებულ მდგომარეობაში გადაყვანას მისი ‘დიდი მძვინვარება’ მოჰყვა, ვინაიდან იცის, რომ ეს დრო მოკლეა.

თავდასხმის სამიზნე

ამ ჟურნალის გვერდებზე ხშირად აღინიშნება, რომ 1914 წელი ღვთის ზეციერი სამეფოს ტახტზე იესო ქრისტეს მეფედ აღზევების თარიღია. იესომ მაშინვე მიიღო ზომები ღვთის მთავარი მტრის, სატანის, წინააღმდეგ. ამგვარად, ეშმაკი და მისი დემონები განიდევნენ ზეციდან და ახლა მთელი მათი ყურადღება დედამიწისკენაა მოპყრობილი (გამოცხადება 12:7–9). სატანის გავლენის სფერო საკმაოდ შეიზღუდა, რის გამოც ის „დაძრწის როგორც მბრდღვინავი ლომი და ეძებს, ვინ ჩაყლაპოს“ (1 პეტრე 5:8). ვინ არის მისთვის ადვილად დასაჭერი მსხვერპლი? განა ნორმალური არ არის ვიფიქროთ, რომ ის ძირითადად ცხოვრებაში ნაკლები გამოცდილების მქონე და ადამიანებთან ურთიერთობებში ნაკლებად გათვითცნობიერებული პიროვნება იქნება? დღეს ეშმაკის ასეთ სამიზნეს ახალგაზრდები წარმოადგენენ. გარკვეული მუსიკის მოსმენითა და გართობებით ისინი ხელს უწყობენ ამ უხილავ ვერაგ მმართველს, ადვილად უხელმძღვანელოს მათ (ეფესელთა 6:11, 12).

მაშინაც კი, როცა ახალგაზრდები ცდილობენ, რაღაცას მიაღწიონ ცხოვრებაში, ისინი ამას ძნელად თუ ახერხებენ. მეორე მსოფლიო ომის დამთავრების შემდეგ მრავალ ქვეყანაში ხალხი, რომელმაც ომი გადაიტანა, მატერიალური დანაკლისის შევსებას საკუთარი ოჯახისთვის სიმდიდრის დაგროვებით ცდილობდა. მატერიალური ქონება, თავაშვებული გართობა და სამსახური მთავარი მიზანი ხდებოდა. ამას მრავლის ტანჯვა მოჰყვა. ‘გამდიდრების მსურველნი’, — აფრთხილებდა პავლე ტიმოთეს, — ცვივიან განსაცდელსა და მახეში, მრავალ ბრიყვულ და მავნე გულისთქმაში, ვინაიდან ყოველგვარი ბოროტების ფესვი ვერცხლისმოყვარეობაა და ზოგიერთებმა ამით თავიანთ თავს მრავალი ტკივილი მიაყენეს’ (1 ტიმოთე 6:9, 10). საერთოდ, დღეს ვხედავთ, რომ მატერიალური ქონების დაგროვებისადმი ძლიერი მისწრაფების გამო ადამიანთა საზოგადოება ვარდება ეკონომიკურ, ფინანსურ და ემოციურ სირთულეებში. მათ შორის არის ბევრი ახალგაზრდა, რომელიც ღვთის ძირითადმა მტერმა ამ იარაღით გამოიჭირა.

მიუხედავად ამისა, საბედნიეროდ, კეთილი ცნობაც არსებობს. და ეს ეხება იმ ახალგაზრდებს, რომლებსაც საიმედო მომავალი ელით. როგორ?

ეძებეთ და იპოვით

მრავალ ახალგაზრდას აქვს მაღალი იდეალები. ისინი უარყოფენ უფროსებს შორის მიღებულ ნორმებს, რომლებიც უფრო და უფრო უარესდება. სძულთ უსამართლობა, ძალაუფლების წყურვილით შეპყრობილ პოლიტიკოსთა და საქმოსანთა უსულგულო პოზიცია. თუ ახალგაზრდა ხარ, შეიძლება შენც ასეთივე განცდები გაქვს.

განვიხილოთ სედრიკის, ახალგაზრდა ყმაწვილის, შემთხვევა, რომელიც, ეჭვგარეშეა, გამონაკლისი არ არისb. ბავშვობისას მას მრავალი რამის ეშინოდა, მათ შორის, სიკვდილისაც. მას სურდა, გაეგო, თუ რა იყო სიცოცხლის აზრი. რადგან ამ კითხვაზე პასუხი ვერ მიიღო, დაახლოებით 15 წლის ასაკში იდეალების მქონე თავის თანატოლ ყმაწვილებთან ერთად სიცოცხლის მნიშვნელობაზე ფიქრობდა. „ვეწეოდით ნარკოტიკს და საათობით ვსაუბრობდით, — იხსენებს ის. — ვგრძნობდი, რომ ყველა ერთნაირად ვფიქრობდით, მაგრამ პასუხს ვერავინ ვპოულობდით“.

მრავალი ახალგაზრდის მსგავსად, სედრიკსაც ჰქონდა თავისი იდეალი. ნარკოტიკების მიღება მას არ აკმაყოფილებდა. მალე ქურდობა და ნარკოტიკებით ვაჭრობა დაიწყო. ის ისევ და ისევ განაგრძობდა ახალი იდეალების ძიებას. სედრიკმა ქურდობა დაიწყო და ნაქურდალს აბარებდა. „სიამოვნებას მგვრიდა ამის კეთება, — აღიარებს ის. — მაგრამ მე არასოდეს ვძარცვავდი უბრალო ადამიანებს. თუ მანქანას გავიტაცებდი, ისეთსავე კარგ მდგომარეობაში ვაბრუნებდი. თუ რომელიმე სავაჭრო დაწესებულებას ვქურდავდი, ამას მხოლოდ იმ შემთხვევაში ვაკეთებდი, თუ ვიცოდი, რომ მათ დაზღვევის სახით აუნაზღაურებდნენ დანაკლისს. ეს ჩემი საქციელის გამართლებაში მეხმარებოდა“. როგორც მოსალოდნელი იყო, ბოლოს სედრიკი ციხეში მოხვდა.

ის იხსენებს: „ჩემთან ერთად ციხეში იჯდა ვინმე მარკი, რომელიც ხშირად მესაუბრებოდა. როცა მან ჩემს მკლავზე ტატუირებული ჯვარი დაინახა, მკითხა, თუ რატომ მქონდა ეს გაკეთებული. მისი აზრით, ამას ჩემთვის ძალიან დიდი რელიგიური მნიშვნელობა უნდა ჰქონოდა“. ორი კვირის შემდეგ მარკმა სედრიკს მისცა წიგნი „შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება სამოთხეში დედამიწაზე“c. «„შენ შეგიძლია მარადიული ცხოვრება“, — ამ რამდენიმე სიტყვამ მაშინვე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე. ჩვენ ხომ ყოველთვის ამაზე ვსაუბრობდით, მაგრამ ვერასოდეს ვწვდებოდით მის არსს». მრავალი საუბრის შემდეგ იეჰოვას მოწმესთან, რომელიც ციხეში მიდიოდა, სედრიკი მიხვდა, რომ მისი ოცნება ხელმისაწვდომი იყო, — მაგრამ მხოლოდ ღვთის მოსაწონი გზით.

„როგორც კი ყოფილ ამხანაგებთან ურთიერთობა შევწყვიტე, სწრაფად წავიწიე წინ“, — აღნიშნავს სედრიკი. შემეცნების ათვისებასა და ნამდვილი ბედნიერების მნიშვნელობის ჩაწვდომაში წინსვლა ადვილი არ იყო. „მე ჯერაც ვმუშაობ ამაზე, — ამბობს ის. — ყოველთვის უნდა ვაკონტროლო ჩემი აზროვნება“. დიახ, სედრიკს ახლა ესმის, რომ საკუთარმა იდეალებმა ის ეშმაკის მახეში გააბა და აფიქრებინა, რომ მისი მიზნების მიღწევა მთელი ყურადღების მხოლოდ იმ საქმიანობაზე გადატანით შეიძლებოდა, რომელიც მის იდეალს წარმოადგენდა.

საბედნიეროდ, სედრიკი დიდი ხანია, რაც ციხიდან გამოვიდა და რეგულარული ურთიერთობა აქვს იმ ადამიანებთან, რომლებმაც იპოვეს, რასაც ეძებდნენ. სედრიკი ახლა იეჰოვას მოწმეა და აქ, დედამიწაზე, სამოთხეში ცხოვრების იმედს ახლა თვითონაც იზიარებს. ის აგრეთვე სატანის ყოველგვარი შენიღბული გავლენის აღსასრულსაც მოელის.

რასაკვირველია, მხოლოდ სედრიკის მსგავს ახალგაზრდებს როდი აქვთ საიმედო მომავალი; ის აქვთ იმ ადამიანებსაც, რომლებსაც ღვთისმოსავმა მშობლებმა ბიბლიის ჭეშმარიტებისადმი სიყვარული ჩაუნერგეს.

ღვთისმოსაობაში გაწვრთნა სარგებლობის მომტანია

„ყმაწვილი მისი გზის დასაწყისშივე გაწვრთენი და სიბერეშიც კი არ გადაუხვევს მას“, — წერდა ბრძენი მეფე სოლომონი ძველ დროს (იგავნი 22:6). ამ სიტყვების ჭეშმარიტება დადასტურდა იმ მრავალ კეთილშობილ მოზარდზე, რომლებმაც ბიბლიური ნორმების მიყოლა აირჩიეს.

ასე მოიქცნენ შელა, გორდონი და სერა. ისინი იხსენებენ, თუ რამხელა მნიშვნელობას ანიჭებდნენ მათი მშობლები ქრისტეს მითითებისადმი მორჩილებას, სადაც ნათქვამი იყო, რომ ‘წასულიყვნენ და’ სამეფოს შესახებ ქადაგებით ‘მოემოწაფათ ხალხი’ (მათე 24:14; 28:19, 20). «ნებისმიერი გადაწყვეტილების მიღებისას მე და დედა ერთმანეთს ვეუბნებოდით: „როგორ გავლენას მოახდენს ეს ჩვენს სამქადაგებლო საქმიანობაზე?“ — იხსენებს შელა. — ასეთი მსჯელობების საფუძველზე მრავალი გეგმა ჩავშალეთ, მაგრამ ამას კურთხევებიც მოჰყვა». კეთილი ცნობის კარდაკარ ქადაგებაში გატარებული ხანგრძლივი დღის ბოლოსაც კი შელა და დედამისი სახლში სიმღერით ბრუნდებოდნენ. „დიდი იყო ჩემი სიხარული, — ამბობს ის. — და ახლაც კი ვგრძნობ მას“.

გორდონს მრავალი სასიამოვნო შაბათი საღამოები ახსოვს. „კრების უხუცესები სახლში გვიწვევდნენ, სადაც იმართებოდა ბიბლიური ვიქტორინები და საუბრები. ყველას მოგვიწოდებდნენ, დაგვემახსოვრებინა ბიბლიური მუხლები, თავისუფლად გველაპარაკა ბიბლიურ საკითხებზე, მოგვეთხრო შემთხვევები სამქადაგებლო მსახურებიდან და გაგვეგო, თუ როგორ გაგვეფართოებინა სამეფო საქმიანობა, — იხსენებს გორდონი. — ყოველივე ეს კარგი საფუძვლის ჩაყრასა და იეჰოვა ღმერთისადმი სიყვარულის განვითარებაში დამეხმარა“.

სარა სიამოვნებით იგონებს იმ საღამოებს, რომლებიც სტუმრად მოსულ მოწმეებთან გაუტარებია. „საღამოობით ერთად ვვახშმობდით. ვახშმის შემდეგ ვუკრავდით პიანინოზე და სამეფოს სიმღერებს ვმღეროდით. მუსიკა ნამდვილად ძალიან გვეხმარებოდა, განსაკუთრებით მოწაფეობის წლებში, ვინაიდან ის საშუალებას გვაძლევდა, ყველას ერთი ოჯახივით გაერთიანებულად გვემოქმედა“.

რა თქმა უნდა, იეჰოვასათვის სიამოვნების მინიჭების მსურველ ყველა ახალგაზრდას იდეალური ოჯახური პირობები არა აქვს. მაგრამ კრების სხვა მოწმეების ოჯახებთან ახლო ურთიერთობა მათ უშიშროებისა და სიახლოვის გრძნობას მატებთ.

მომავლისთვის საიმედო საფუძვლის დაუნჯება

დღეს ახალგაზრდებს არჩევნის გაკეთების შესაძლებლობა აქვთ. მათ შეუძლიათ დარჩნენ ამ ბოროტ წუთისოფელთან, რომელიც სწრაფი ტემპით უახლოვდება იესოს მიერ ნაწინასწარმეტყველებ ‘დიდ გასაჭირში’ განადგურებას. ან, როგორც ღვთისგან ინსპირირებული ფსალმუნმომღერალი ასაფი მღეროდა: „დაამყარონ ღმერთზე თავიანთი იმედი. . . და დაიცვან მისი აღთქმანი“. ღვთისადმი მორჩილება მათ დაეხმარება, არ დაემსგავსონ „გულარძნილთა და ურჩთა თაობას, თაობას, რომ არ აწაღმართა გული თავისი და ურწმუნოჰყო უფლის მიმართ თავისი სული“ (მათე 24:21; ფსალმუნი 77:6–8).

მთელ მსოფლიოში იეჰოვას მოწმეთა 80 000-ზე მეტ კრებაში ნახავ მრავალ ახალგაზრდას, რომლებმაც შეიძლება აღგაფრთოვანონ. ისინი მიჰყვებიან ახალგაზრდა ტიმოთესადმი პავლეს მიერ მიცემულ რჩევას, „რომ იყვნენ ქველმოქმედნი, გამდიდრდნენ კეთილი საქმეებით, იყვნენ გულუხვნი და გამზიარებელნი. დაიუნჯონ საუნჯე მტკიცე საფუძვლად მომავლისათვის“. შედეგად, მათ ახლა ‘ჭეშმარიტი სიცოცხლის’ მტკიცე იმედი აქვთ (1 ტიმოთე 6:18, 19). ახლოს გაეცანი ჭეშმარიტ ქრისტიანებს მათ შეხვედრებზე დასწრებით. შედეგად, შენც გექნება საიმედო მომავლის იმედი.

[სქოლიოები]

[სურათი 7 გვერდზე]

იესოს მიერ განკურნებული მამაკაცების ‘მეტისმეტი მრისხანების’ მიზეზი ბოროტი სულები იყვნენ.

[სურათი 8 გვერდზე]

‘მომავლისთვის მტკიცე საფუძვლის’ ჩაყრა.