გამოცხ. 18:21: «ერთმა ძლიერმა ანგელოზმა დიდი დოლაბის მსგავსი ქვა ასწია, ზღვაში ჩააგდო და თქვა: „ასეთი სისწრაფით დაეცემა დიდი ქალაქი ბაბილონი და ვეღარასოდეს იპოვიან მას“».

ლუკ. 21:36: „მაშ, იფხიზლეთ და მუდამ იმის ვედრებაში იყავით, რომ თავი დააღწიოთ მოსახდენს და წარსდგეთ კაცის ძის წინაშე“.

რის თქმა შეიძლება მათზე, ვინც არ იცოდა ბიბლიური ჭეშმარიტება და ისე მოკვდა, რომ „დიდი ბაბილონიდან“ არ გამოსულა?

საქ. 17:30: „ღმერთმა უგულებელყო უმეცრების დრო და ახლა ყველას ყველგან ეუბნება, რომ მოინანიონ“.

საქ. 24:15: „იქნება მკვდრეთით აღდგომა, მართლებისაც და უმართლოებისაც“ (ღმერთი თავად გადაწყვეტს, თუ ვის აღადგენს „უმართლოთაგან“).

იობ. 34:12: „არ მოქმედებს ღმერთი ბოროტებით და ყოვლისშემძლე არ ამრუდებს სამართალს“.

დღესასწაულები

განმარტება: ღირშესანიშნავი მოვლენების აღსანიშნავი დღეები, რომლებიც დაწესებულებებსა და სასწავლებლებში, ჩვეულებრივ, დასვენების დღეებად ითვლება. ასეთ დღეებში ხშირად იკრიბებიან ოჯახურ წრეში ან მართავენ სახალხო ზეიმებს. დღესასწაულები შეიძლება იყოს რელიგიური ან საერო.

აქვს შობის დღესასწაულს ბიბლიური საფუძველი?

აღნიშვნის თარიღი.

მაკ-კლინტოკისა და სტრონგის ენციკლოპედიაში ნათქვამია: «შობის აღნიშვნა ღმერთს არ დაუწესებია, ის არც „ახალი აღთქმიდან“ იღებს დასაბამს. ქრისტეს დაბადების დღის დადგენა შეუძლებელია ახალი აღთქმის ან სხვა რომელიმე წყაროს საფუძველზე» (ნიუ-იორკი, 1871, ტ. II, გვ. 276).

ლუკას 2:8—11-ის თანახმად, როცა იესო დაიბადა, მწყემსები ღამით ველად იყვნენ. ერთ წიგნში ნათქვამია: „ცხვარს . . . ზამთარში ფარეხში ამყოფებდნენ; მხოლოდ ეს ფაქტიც საკმარისია იმისათვის, რომ ეჭვი შევიტანოთ შობის აღნიშვნის ტრადიციული თარიღის სისწორეში, რადგან სახარებაში ვკითხულობთ, რომ ამ დროს მწყემსები ველად იყვნენ“ („Daily Life in the Time of Jesus“, ჰენრი დენიელ-როპსი, ნიუ-იორკი, 1962, გვ. 228).

„ენციკლოპედია ამერიკანაში“ წერია: „რთულია იმის ზუსტად დადგენა, თუ რატომ დააწესეს 25 დეკემბერი ქრისტეს შობის დღედ. მაგრამ გავრცელებულია აზრი, რომ ეს დღე დაამთხვიეს წარმართულ დღესასწაულებს, რომლებიც ზამთრის მზებუდობის პერიოდში აღინიშნებოდა. ამ დროს, როცა დღე მატებას იწყებდა, მზის ხელახლა დაბადებას ზეიმობდნენ . . . რომაული სატურნალიებიც (მოსავლიანობის ღმერთის, სატურნისა, და მზის აღორძინებისადმი მიძღვნილი დღესასწაული) ამ პერიოდში იმართებოდა. შობის ზოგიერთი ჩვეულება, როგორც ფიქრობენ, ამ უძველესი წარმართული დღესასწაულიდან იღებს სათავეს“ (1977, ტ. VI, გვ. 666).

ერთ ენციკლოპედიაში ნათქვამია: «ქრისტეს დაბადების თარიღი უცნობია. სახარებებში არ მოიხსენიება არც დღე და არც თვე . . . მეცნიერ ჰ. უზენერის ვარაუდით . . . რასაც დღევანდელ მეცნიერთა უმრავლესობა იზიარებს, ქრისტეს დაბადების თარიღი დაამთხვიეს ზამთრის მზებუდობის თარიღს (იულიუსის კალენდრის მიხედვით 25 დეკემბერი, ძველ ეგვიპტელთათვის 6 იანვარი), რადგან ამ დღეს, როდესაც მზის ცენტრი ჩრდილოეთ ნახევარსფეროსკენ იწყებდა გადახრას, ღვთაება მითრას წარმართი თაყვანისმცემლები ზეიმობდნენ „უძლეველი მზის დაბადების დღეს“ („dies natalis Solis Invicti“). 274 წლის 25 დეკემბერს ავრელიანემ მზის ღმერთი იმპერიის მთავარ მფარველად გამოაცხადა და მარსის ველზე („Campus Martius“) მას ტაძარი მიუძღვნა. შობის დღესასწაული იმ დროიდან იღებს სათავეს, როცა მზის კულტი რომში განსაკუთრებით იყო გავრცელებული» („New Catholic Encyclopedia“, 1967, ტ. III, გვ. 656).