მათ საუკეთესო გაიღეს

1945 წელს, მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ, გერმანიის დიდი ნაწილი ნანგრევების გროვად იყო ქცეული — ქალაქები მიწასთან გასწორდა, დაცარიელდა სკოლები და საავადმყოფოებმა ფუნქციონირება შეწყვიტა. ყველგან ბომბები ეყარა, რომლებიც შეიძლება ნებისმიერ წამს აფეთქებულიყო. საკვების უკმარისობის გამო ყველაფერს ცეცხლის ფასი ედო. შავ ბაზარზე ნახევარი კილო კარაქის შესაძენად ხალხს ექვსი კვირა უნდა ეშრომა.

ომმა ასობით იეჰოვას მოწმის ცხოვრებასაც დააჩნია თავისი კვალი, რომლებმაც რწმენის გამო არაერთი წელი ციხეებსა და საკონცენტრაციო ბანაკებში გაატარეს. ეს და-ძმები 1945 წელს გათავისუფლდნენ. მათ მხოლოდ ერთი ხელი ტანსაცმელი, ციხის ფორმაღა შერჩათ. სხვებმა ყველაფერი დაკარგეს, რაც კი გააჩნდათ. სამწუხაროდ, ზოგი შიმშილისგან ისე იყო დაუძლურებული, რომ ქრისტიანული შეხვედრების დროს გონებას კარგავდა.

უცხოელი და-ძმები დაუყოვნებლივ გზავნიან დახმარებას

მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში მცხოვრები იეჰოვას მოწმეები უმალვე შეუდგნენ გერმანელი და-ძმებისთვის საკვებისა და ტანსაცმლის შეგროვებას. მსოფლიო მთავარმა სამმართველომ (აშშ) შვეიცარიის დედაქალაქ ბერნში არსებულ ფილიალს სთხოვა, გერმანელი და-ძმებისთვის მატერიალური დახმარება აღმოეჩინათ. ეს საქმე ორგანიზებულად და დროულად რომ შესრულებულიყო, მთავარი სამმართველოს წარმომადგენელი ძმა ნეითან ნორი ევროპაში გაემგზავრა.

შვეიცარიელმა და-ძმებმა გულუხვად გაიღეს ტანსაცმელი, საკვები და ფულადი შესაწირავი. შეწირული ნივთები ჯერ ბერნში იგზავნებოდა, დახარისხებისა და შეფუთვის შემდეგ კი — გერმანიაში. ჰუმანიტარული დახმარების შეგროვებაში თავიანთი წვლილი შეიტანეს შვედეთში, კანადასა და შეერთებული შტატებში მცხოვრებმა და-ძმებმაც. მათ მიერ გაღებული შესაწირავი არა მხოლოდ გერმანიას, არამედ ომისგან გაპარტახებულ ევროპისა და აზიის სხვა ქვეყნებსაც დიდად წაადგათ.

გაღებულმა შესაწირავებმა მოლოდინს გადააჭარბა

სულ რაღაც რამდენიმე თვეში შვეიცარიის ფილიალმა ომგამომვლილ და-ძმებს გაუგზავნა ყავა, რძე, შაქარი, მარცვლეული, ჩირეული, ბოსტნეული და კონსერვირებული თევზი თუ ხორცი. შესაწირავებს შორის თანხაც იყო.

გარდა ამისა, შვეიცარიიდან მოწმეებმა და-ძმებს გაუგზავნეს ხუთი ტონა ტანსაცმელი, მათ შორის პალტოები, ქალის სამოსი და მამაკაცის კოსტიუმები. 1946 წლის 15 იანვრის „საგუშაგო კოშკში“ ეწერა: „ამ და-ძმებმა გადასაგდები კი არა, საუკეთესო ტანსაცმელი თუ ნივთები შესწირეს. მათ მართლაც დიდი მსხვერპლი გაიღეს თანამორწმუნეებისთვის!“.

და-ძმებმა აგრეთვე დაახლოებით 1 000 წყვილი ფეხსაცმელი შესწირეს, რომლებიც გაგზავნამდე საგულდაგულოდ შეამოწმეს. ვისბადენში მოწმეებმა გაოცება ვერ დამალეს, როცა ყუთებში სხვადასხვანაირი, თანაც ხარისხიანი ტანსაცმელი თუ ფეხსაცმელი ნახეს. ერთმა მოწმემ თქვა: „გერმანიის მაღაზიებშიც კი ძნელად იშოვება ასეთი ხარისხიანი ტანსაცმელი და ფეხსაცმელი“.

შესაწირავს 1948 წლის აგვისტომდე აგზავნიდნენ. მთლიანობაში შვეიცარიიდან გერმანიაში გაიგზავნა 444 შესაწირავით სავსე ყუთი, რომლებიც 25 ტონას იწონიდა. როგორც ზემოთ აღინიშნა, ამ საქმეში მხოლოდ შვეიცარიელი და-ძმები არ იღებდნენ მონაწილეობას. მათი რიცხვი სულ რაღაც 1 600-ს ითვლიდა, მაგრამ ამ პატარა ჯგუფმა სხვა ქვეყნებში მცხოვრები და-ძმების მცირერიცხოვან ჯგუფებთან ერთად ასეთ სამადლო საქმეში დიდი წვლილი შეიტანა.

ქრისტიანული სიყვარული

იესო ქრისტემ თქვა: „ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, იმით გაიგებენ, თუკი ერთმანეთი გეყვარებათ“ (იოანე 13:34, 35). იეჰოვას ხალხს სიყვარული აღძრავს, საუკეთესო გაიღონ სხვებისთვის და არა ის, რაც აღარ სჭირდებათ (2 კორინთელები 8:1—4). ციურიხიდან მიღებულ წერილში ეწერა: „საკმაოდ ბევრ და-ძმას თავადაც არ ულხინდა, მაგრამ იმდენად ძლიერ სურდათ სხვების დახმარება, რომ ბევრი რამე მოიკლეს და ფულადი დახმარება აღმოუჩინეს გაჭირვებაში მყოფთ“.

ომისა და საშინელი დევნის მიუხედავად გერმანელი იეჰოვას მოწმეები მალევე დადგნენ ფეხზე. ამაში დიდი წვლილი შეიტანეს თავგანწირული სიყვარულით აღძრულმა და-ძმებმა, რომლებმაც გულუხვად გაიღეს მათთვის შესაწირავი.