თუ ოჯახის ერთი წევრი მაინც იყენებს ბიბლიურ პრინციპებს, ოჯახური ატმოსფერო უმჯობესდება.

³ ამ წიგნში განხილული იყო ოჯახური ბედნიერების ხელშემწყობი ბიბლიური პრინციპები. ალბათ შეამჩნევდით, რომ ზოგიერთი მათგანი არაერთხელ მეორდება. რატომ? ამ პრინციპებში უცილობელი ჭეშმარიტებაა ასახული და ყველას საკეთილდღეოდ მოქმედებს ოჯახური ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში. ოჯახი, რომელიც ამ ბიბლიური პრინციპების გამოყენებას ცდილობს, ხედავს, რომ ღვთისადმი ერთგულება ნამდვილად „გვპირდება სიცოცხლეს ახლაც“. შევიხსენოთ ოთხი მნიშვნელოვანი პრინციპი.

თავშეკავების ფასი

4. რატომ არის თავშეკავება მნიშვნელოვანი ცოლქმრულ ურთიერთობაში?

⁴ მეფე სოლომონმა თქვა: „რაღა გალავანმორღვეული ქალაქი და რაღა კაცი, საკუთარ სულს რომ ვერ აკავებს“ (იგავები 25:28; 29:11). თავშეკავების გამოვლენის გარეშე წარმოუდგენელია ბედნიერი ცოლქმრობა. რისხვამ ან უზნეობამ შეიძლება ისე დააზიანოს ოჯახი, რომ წლები დასჭირდეს მდგომარეობის გამოსწორებას, საერთოდ თუ გამოსწორდა.

5. როგორ შეუძლიათ არასრულყოფილ ადამიანებს თავშეკავების სწავლა და რა შედეგი მოჰყვება ამას?

⁵ რასაკვირველია, ადამის არც ერთ შთამომავალს არ შეუძლია არასრულყოფილი სხეულის სრულად მოთოკვა (რომაელები 7:21, 22). მაგრამ თავშეკავება სულის ნაყოფია (გალატელები 5:22, 23). ამიტომ, თუ ვლოცულობთ ამ თვისებაზე, ცხოვრებაში ვიყენებთ სათანადო ბიბლიურ რჩევებს, მაგალითად, ურთიერთობა გვაქვს მათთან, ვინც ავლენს ამ თვისებას და ვერიდებით მათ, ვისაც არ აქვს ის, ღვთის სულის დახმარებით ვისწავლით თავშეკავებას (ფსალმუნი 119:100, 101, 130; იგავები 13:20; 1 პეტრე 4:7). თუ თავშეკავება გვექნება, ცდუნებასაც დავძლევთ და ‘გავექცევით სიძვას’ (1 კორინთელები 6:18). თავშეკავება ხელს არ აგვაწევინებს სხვაზე და მისი წყალობით არ გავებმებით ალკოჰოლიზმის მახეში, ან გავთავისუფლდებით მისგან. ჩვენ უფრო მშვიდად შევხვდებით კრიტიკულ სიტუაციებსა და იმას, რაც გვაღიზიანებს. მოდი, დიდებმაც და პატარებმაც, ყველამ ვისწავლოთ წმინდა სულის ამ აუცილებელი ნაყოფის განვითარება (ფსალმუნი 119:1, 2).

სწორი თვალსაზრისი მეთაურობაზე

6. ა) მეთაურობის როგორი პრინციპი დაადგინა ღმერთმა? ბ) რა უნდა ახსოვდეს მამაკაცს, რომ მისმა მეთაურობამ ოჯახს ბედნიერება მოუტანოს?

⁶ მეორე მნიშვნელოვანი პრინციპია მეთაურობის აღიარება. პავლემ შემდეგნაირად ჩამოაყალიბა ეს პრინციპი: „მინდა იცოდეთ, რომ ყოველი კაცის თავი ქრისტეა, ქალის თავი კაცია, ქრისტეს თავი კი ღმერთია“ (1 კორინთელები 11:3). ეს ნიშნავს, რომ ოჯახის მეთაურობა კაცს აკისრია, ცოლი ერთგულად უდგას მას გვერდში, ბავშვები კი ემორჩილებიან მშობლებს (ეფესოელები 5:22—25, 28—33; 6:1—4). მაგრამ აღსანიშნავია, რომ მეთაურობას ბედნიერება მხოლოდ მაშინ მოაქვს, როცა ის სწორად ხორციელდება. ღვთისმოშიშმა ქმრებმა იციან, რომ მეთაურობა დიქტატორობა არ არის. ისინი ჰბაძავენ თავიანთ მეთაურს, იესოს. თუმცა იესო ‘დაყენებულია ყველაფრის თავად’, ის „არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს“ (ეფესოელები 1:22; მათე 20:28). მსგავსად ამისა, ქრისტიანი მამაკაცი არ ფიქრობს პირად მეზე, როცა მეთაურობას ახორციელებს, არამედ ზრუნავს ცოლ-შვილის კეთილდღეობაზე (1 კორინთელები 13:4, 5).

7. რომელი ბიბლიური პრინციპები დაეხმარება ცოლს, ღვთისგან დადგენილი როლი შეასრულოს ოჯახში?

⁷ თავის მხრივ, ღვთისმოშიში ცოლი მეტოქეობას არ უწევს ქმარს და არ ცდილობს მასზე ბატონობას. ის სიხარულით უდგას ქმარს გვერდში და თანამშრომლობს მასთან. ბიბლიაში ნათქვამია, რომ ქმარი ცოლის ‘პატრონია’ და ეს ნათელს ხდის, რომ ის მისი მეთაურია (დაბადება 20:3). გათხოვილი ქალი ‘ქმრის კანონის’ ქვეშ ექცევა (რომაელები 7:2). ამავე დროს, ბიბლია მას ‘დამხმარეს’ და ‘შემავსებელს’ უწოდებს (დაბადება 2:20). ცოლს აქვს ისეთი თვისებები და უნარი, რომელიც ქმარს არა აქვს, და მას საჭირო დახმარებას უწევს (იგავები 31:10—31). ბიბლია აგრეთვე ამბობს, რომ ცოლი არის მეგობარი, რაც იმაზე მიუთითებს, რომ ის ქმრის მხარდამხარ შრომობს (მალაქია 2:14). ეს ბიბლიური პრინციპები ეხმარება ცოლ-ქმარს, გაიგონ ერთმანეთის თვალსაზრისი და ღირსეულად და პატივისცემით მოეპყრონ ერთმანეთს.

სწრაფი მოსმენაში

8, 9. განმარტეთ ზოგიერთი პრინციპი, რომელიც ყველას დაეხმარება ოჯახში ურთიერთობის გაუმჯობესებაში.

⁸ ამ წიგნში ურთიერთობის აუცილებლობას ხშირად ესმება ხაზი. რატომ? პრობლემების მოგვარება უფრო ადვილია, როცა ვესაუბრებით და ვუსმენთ ერთმანეთს. არაერთხელ იყო აღნიშნული, რომ ურთიერთობა ორმხრივი უნდა იყოს. მოწაფე იაკობმა ეს ასეთი სიტყვებით გამოხატა: ‘ყოველი კაცი სწრაფი იყოს მოსმენაში და ნელი — სიტყვაში’ (იაკობი 1:19).

⁹ იმასაც დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორ ვლაპარაკობთ. დაუფიქრებელი, დამამცირებელი და კრიტიკული სიტყვები კარგ ურთიერთობას არ უწყობს ხელს (იგავები 15:1; 21:9; 29:11, 20). სიმართლესაც რომ ვამბობდეთ, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ის დადებით შედეგს გამოიღებს, თუ მას გამოვხატავთ მკაცრად, აგდებულად და უგულოდ. ჩვენი საუბარი უნდა იყოს სასიამოვნო, „მარილით შეზავებული“ (კოლოსელები 4:6). ჩვენი სიტყვები უნდა ჰქავდეს „ოქროს ვაშლებს ნაჭედ ვერცხლზე“ (იგავები 25:11). ოჯახები, რომლებიც კარგ ურთიერთობას სწავლობენ, დიდ ნაბიჯს დგამენ ბედნიერებისკენ.

სიყვარულის მნიშვნელოვანი როლი

10. რა სახის სიყვარულია მნიშვნელოვანი ქორწინებაში?

¹⁰ სიტყვა სიყვარული არაერთხელ გვხვდება ამ წიგნში. გახსოვთ ძირითადად რომელი სახის სიყვარული განვიხილეთ? მართალია, რომ რომანტიკული სიყვარული (ბერძნულად ეროს) მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ქორწინებაში, ხოლო წარმატებულ ქორწინებაში ცოლ-ქმარს შორის ძლიერი სიყვარული და მეგობრობა (ბერძნულად, ფილია) იზრდება. მაგრამ ყველაზე ღრმა მნიშვნელობა აქვს სიყვარულს, რომელიც წარმოდგენილია ბერძნული სიტყვით აგაპე. ეს არის სიყვარული, რომელსაც ვავითარებთ იეჰოვა ღმერთისადმი, ქრისტესა და მოყვასისადმი (მათე 22:37—39). ასეთ სიყვარულს ავლენს იეჰოვა ადამიანების მიმართ (იოანე 3:16). რა შესანიშნავია, რომ სწორედ ასეთი სიყვარული შეგვიძლია გამოვავლინოთ ჩვენი მეუღლისა და შვილების მიმართ! (1 იოანე 4:19).

11. როგორ მოქმედებს სიყვარული ოჯახის სასიკეთოდ?

¹¹ ეს ამაღლებული სიყვარული ნამდვილად „სრულყოფილი კავშირია“ ქორწინებაში (კოლოსელები 3:14). ის აკავშირებს ცოლ-ქმარს და წარმოქმნის მათში სურვილს, მხოლოდ საუკეთესო აკეთონ ერთმანეთისთვის და შვილებისთვის. როცა ოჯახში პრობლემები წამოიჭრება, სიყვარული ეხმარება მათ მოგვარებაში. როცა ცოლ-ქმარს ასაკი ემატება, სიყვარული ეხმარება მათ ერთმანეთის დაფასებასა და თანადგომაში. „სიყვარული . . . თავისას არ ეძიებს . . . ყველაფერს იტანს, ყველაფერი სწამს, ყველაფრის იმედი აქვს და ყველაფერს ითმენს. სიყვარული არასოდეს მთავრდება“ (1 კორინთელები 13:4—8).

12. რატომ არის მტკიცე იმათი ქორწინება, ვისაც იეჰოვა უყვარს?

¹² ცოლქმრული კავშირი განსაკუთრებით ძლიერია, როდესაც მხოლოდ ურთიერთსიყვარულით კი არ არის განმტკიცებული, არამედ უმთავრესად იეჰოვასადმი სიყვარულით (ეკლესიასტე 4:9—12). რატომ? მოციქულმა იოანემ დაწერა: „ღვთის სიყვარული ის არის, რომ ვიცავდეთ მის მცნებებს“ (1 იოანე 5:3). მაშასადამე, ცოლ-ქმარმა მხოლოდ იმიტომ კი არ უნდა ასწავლონ შვილებს ღვთის ერთგულება, რომ ძლიერ უყვართ შვილები, არამედ იმიტომ, რომ ამას იეჰოვა მოითხოვს (მეორე კანონი 6:6, 7). ისინი უზნეობას მხოლოდ ერთმანეთისადმი სიყვარულის გამო კი არ უნდა მოერიდონ, არამედ უმთავრესად იეჰოვასადმი სიყვარულის გამო, რომელიც „მეძავებსა და მრუშებს . . . გაასამართლებს“ (ებრაელები 13:4). ქორწინებაში ერთ-ერთი პარტნიორი სერიოზულ პრობლემებსაც რომ ქმნიდეს, იეჰოვასადმი სიყვარული აღძრავს მეორეს, მიჰყვეს ბიბლიურ პრინციპებს. სინამდვილეში, ბედნიერები არიან ოჯახები, რომლებშიც ერთმანეთის სიყვარული განმტკიცებულია იეჰოვასადმი სიყვარულით!