აბრაამმა თავის ვაჟს, ისაკს ასწავლა, რომ ჰყვარებოდა იეჰოვა და ერწმუნა მისი ყველა დანაპირები. მაგრამ ერთხელ, როდესაც ისაკი დაახლოებით 25 წლის იყო, იეჰოვამ აბრაამს ძალიან რთული დავალება მისცა. გაინტერესებს, რა იყო ეს?

ღმერთმა უთხრა აბრაამს: გთხოვ, წაიყვანე შენი ვაჟი და ადი მორიას მთაზე. იქ მსხვერპლად შემომწირე ის. აბრაამს არ ესმოდა, რატომ დაავალა ღმერთმა ეს, მაგრამ უარი არ უთქვამს ამ დავალების შესრულებაზე.

მეორე დღეს აბრაამი დილით ადრე ადგა, მოჰკიდა ხელი ისაკს და მორიას მთისკენ გაემართა. თან ორი მსახურიც გაიყოლა. სამი დღე იარეს და ბოლოს მორიას მთაც გამოჩნდა. აბრაამმა უთხრა მსახურებს: თქვენ აქ დაგველოდეთ. მე და ისაკი ავალთ მთაზე და მსხვერპლს შევწირავთ. შემდეგ მან ისაკს უთხრა, შეშა წამოეღო, თვითონ კი დანა აიღო და ორივენი გაუყვნენ მთისკენ მიმავალ გზას. ისაკმა ჰკითხა მამას: სად არის შესაწირი მსხვერპლი? აბრაამმა უპასუხა: იეჰოვა გამოაჩენს, შვილო.

ავიდნენ მთაზე და იქ სამსხვერპლო ააგეს. აბრაამმა ისაკს ხელ-ფეხი შეუკრა და სამსხვერპლოზე დააწვინა.

როგორც კი აბრაამმა დანა აიღო, იეჰოვას ანგელოზმა დაუძახა ზეციდან: აბრაამ! ბიჭს არაფერი დაუშავო! ახლა ვიცი, რომ ნამდვილად გწამს ღმერთი, რადგან საკუთარ შვილს სწირავდი იეჰოვას. გაიხედა აბრაამმა და ბუჩქებში რქებით გახლართული ვერძი დაინახა. სწრაფად შეხსნა ისაკს თოკები და მის მაგივრად ვერძი შესწირა ღმერთს.

ამ დღის შემდეგ იეჰოვამ აბრაამს თავისი მეგობარი უწოდა. იცი რატომ? იმიტომ რომ აბრაამმა ის გააკეთა, რაც იეჰოვას უნდოდა, თუმცა ვერ ხვდებოდა, რატომ სთხოვა ღმერთმა ეს.

იეჰოვამ ისევ გაუმეორა თავისი დანაპირები აბრაამს: გაკურთხებ და გავამრავლებ შენს შთამომავლობას. ეს იმას ნიშნავდა, რომ იეჰოვა ყველა კარგ ადამიანს აკურთხებდა აბრაამის ოჯახის მეშვეობით.

ისაკი 40 წლის იყო, როცა რებეკა მოიყვანა ცოლად. მას ძალიან უყვარდა თავისი მეუღლე. გავიდა დრო და მათ ორი ტყუპი შეეძინათ.

უფროს ბიჭს ესავი ერქვა, უმცროსს – იაკობი. ესავს გარეთ ყოფნა და ნადირობა უყვარდა, იაკობი კი ძირითადად დროს სახლში ატარებდა.

იმდროინდელი წესის მიხედვით, მამის სიკვდილის შემდეგ მიწებისა და ფულის დიდი ნაწილი უფროს ვაჟს რჩებოდა. ამას მეორენაირად მემკვიდრეობა ჰქვია. ისაკის ოჯახისთვის მემკვიდრეობაში აგრეთვე შედიოდა ის კურთხევები, რომლებსაც იეჰოვა აბრაამს დაჰპირდა. ესავს საერთოდ არ აინტერესებდა ღვთის ეს დაპირებები, იაკობს კი ნამდვილად ესმოდა მათი ფასი.

ერთხელ, დიდი ხნის ნადირობის შემდეგ, ესავი შინ დაღლილი დაბრუნდა. როგორც კი შევიდა სახლში, გემრიელი საჭმლის სუნი ეცა, რომელსაც იაკობი ამზადებდა. მან უთხრა იაკობს: შიმშილისგან გული მიმდის! მაჭამე ეგ წითელი საჭმელი. იაკობმა უპასუხა: გაჭმევ, ოღონდ ჯერ დამპირდი, რომ შენს მემკვიდრეობას მე მომცემ. ესავმა უთხრა: რაში მჭირდება მემკვიდრეობა, შენი იყოს! მშია, მაჭამე! შენი აზრით, ჭკვიანურად მოიქცა ესავი? რა თქმა უნდა, არა. მან ძალიან ძვირფასი რამ ერთ ჯამ საჭმელში გაცვალა.

გავიდა დრო და ისაკი მოხუცდა. დადგა დრო, რომ მას თავისი უფროსი ვაჟი ეკურთხებინა. მაგრამ რებეკას დახმარებით, მათმა უმცროსმა ვაჟმა, იაკობმა მიიღო მამისგან კურთხევები. როცა ეს ამბავი ესავმა შეიტყო, ძალიან გაბრაზდა და გადაწყვიტა, მოეკლა თავისი ძმა. ისაკსა და რებეკას შეეშინდათ და იაკობს უთხრეს, ბიძამისთან, ლაბანთან, წასულიყო და იქ დარჩენილიყო მანამ, სანამ ესავს ბრაზი გადაუვლიდა. იაკობმაც დაუჯერა მშობლებს და დედამისის ძმასთან გაიქცა.