XVIII საუკუნის 40–იან წლებამდე, სანამ უესთმინსტერის ხიდს ააგებდნენ, ტემზას გადასალახავად ერთადერთი საშუალება ლონდონის ხიდი იყო. იგი მოგვიანებით გადაკეთდა და საბოლოო სახე XIX საუკუნის 20–იან წლებში მიიღო. საძირკველი, რომელსაც ლონდონის ხიდის 19 ბურჯი ეჭირა, საკმაოდ ანელებდა მდინარის დინებას. შედეგად, ხიდის არსებობის 600 წლის მანძილზე ტემზა, სულ ცოტა, 8–ჯერ გაიყინა. ასეთ შემთხვევებში გაყინულ მდინარეზე ვაჭრობა იმართებოდა. ამასთანავე, მრავალი სპორტული ღონისძიებაც ტარდებოდა. იქ ხარის ხორცს წვავდნენ და ხალხს სამეფო ოჯახის წევრების ნახვის საშუალება ჰქონდა. წიგნები და სათამაშოები, რომლებზეც ეწერა „ნაყიდია ტემზაზე“, სწრაფად იყიდებოდა. გაყინულ მდინარეზე საბეჭდი დაზგებიც კი იდგა, რომლებზეც გაზეთები და ლოცვები, „მამაო ჩვენო“, იბეჭდებოდა.

[სურათი 25 გვერდზე]

1756 წელს აგებული ლონდონის ხიდი.

[საავტორო უფლებები დაცულია]

From the book Old and New London: A Narrative of Its History, Its People, and Its Places (Vol. II)