განერიდე ბოროტებას

4. ა) რა სახის სიძულვილი უნდა განავითარონ ქრისტიანებმა? ბ) რას გრძნობს იეჰოვა ცოდვილ საქციელთან დაკავშირებით? (იხილეთ სქოლიო).

⁴ ბიბლია გვიხსნის, რომ „უფლის მოშიშებას სძულს ბოროტება“ (იგავნი 8:13). ბიბლიურ ლექსიკონში ეს სიძულვილი განიმარტება, როგორც „ემოციური განწყობა ისეთი ადამიანების ან მრავალი ისეთი რამის მიმართ, რაც საწინააღმდეგო, შესაზიზღი და საძულველია, და ვისთანაც ან რასთანაც არანაირი კავშირის ან ურთიერთობის დამყარების სურვილი არ გიჩნდება“. ასე რომ, ღვთისმოშიშებაში ისიც იგულისხმება, რომ შინაგანად გძულდეს ყოველივე ის, რაც იეჰოვას თვალში ბოროტებააb (ფსალმუნი 96:10). ეს შიში აღგვძრავს, ზურგი ვაქციოთ ბოროტებას ისევე, როგორც ინსტინქტური შიშის გამო კლდის პირას მდგარნი უკან დავიხევდით. „უფლის მოშიშებით ბოროტებისგან თავს დაიხსნის კაცი“, — ნათქვამია ბიბლიაში (იგავნი 16:6).

5. ა) როგორ შეგვიძლია ღვთისადმი შიშისა და ყოველგვარი ბოროტების მიმართ სიძულვილის გაძლიერება? ბ) რას გვასწავლის ამასთან დაკავშირებით ისრაელი ერის ისტორია?

⁵ ჩვენ შეგვიძლია გავაძლიეროთ ეს ჯანსაღი შიში და სიძულვილი ყოველგვარი ბოროტების მიმართ, თუკი დავფიქრდებით იმ საზიანო შედეგებზე, რომლებიც ცოდვის ჩადენას უსათუოდ მოსდევს. ბიბლია გვარწმუნებს, რომ რასაც დავთესავთ, იმასვე მოვიმკით: თუ ხორციელს — ხორციელს, თუ სულიერს — სულიერს (გალატელთა 6:7, 8). ამიტომ იეჰოვამ ნათლად აღგვიწერა, თუ რა უცილობელი შედეგები მოჰყვება მისი მცნებების უგულებელყოფასა და ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობის მიტოვებას. ღვთის მფარველობის გარეშე ისრაელის პატარა, სუსტი ერი ძლიერი და სასტიკი მეზობელი ერების ხელში ჩავარდებოდა (მეორე რჯული 28:15, 45—48). ის, თუ რა ტრაგიკული შედეგი მოჰყვა ისრაელი ერის დაუმორჩილებლობას, ბიბლიაში დეტალურად არის აღწერილი „ჩვენს გასაფრთხილებლად“, რათა გაკვეთილი ვისწავლოთ და ღვთისადმი შიში განვავითაროთ (1 კორინთელთა 10:11, აქ).

6. რა ბიბლიურ მაგალითებზე შეგვიძლია დავფიქრდეთ, თუკი ღვთისადმი შიშის განვითარება გვსურს? (იხილეთ სქოლიო).

⁶ ბიბლია არა მხოლოდ იმას მოგვითხრობს, რაც ისრაელ ერს დაემართა, არამედ შურითა და სიხარბით შეპყრობილი, უზნეობაში ჩაფლული ან გაამაყებული ადამიანების ცხოვრებისეულ ისტორიასაც აღგვიწერსc. მათგან ზოგი მრავალი წლის განმავლობაში ემსახურებოდა იეჰოვას, მაგრამ მათი ცხოვრების ერთ-ერთ გადამწყვეტ მომენტში ღვთისადმი არც ისე ძლიერი შიში აღმოაჩნდათ, რის გამოც მწვავე შედეგები მოიმკეს. ასეთ ბიბლიურ მაგალითებზე დაფიქრებას შეუძლია გაგვიძლიეროს გადაწყვეტილება, რომ მსგავსი შეცდომები არ დავუშვათ. დასანანი იქნებოდა, თუკი ღვთის რჩევას მანამ არ მივიტანდით გულთან ახლოს, სანამ რამე სერიოზული არ შეგვემთხვეოდა! გავრცელებული აზრის საპირისპიროდ, გამოცდილება — განსაკუთრებით ისეთი, რომელიც საკუთარი თავის განებივრების მიდგომიდან გამომდინარეობს — საუკეთესო მრჩეველს არ წარმოადგენს (ფსალმუნი 18:8).

7. ვის იწვევს იეჰოვა თავის სიმბოლურ კარავში?

⁷ სხვა საფუძვლიანი მიზეზი იმისა, თუ რატომ უნდა განვავითაროთ ღვთისადმი შიში, ღმერთთან ჩვენი ურთიერთობის მოფრთხილების სურვილია. ჩვენთვის ძვირფასია იეჰოვასთან მეგობრობა და ამიტომაც მისი გულისტკენის გვეშინია. ვის თვლის იეჰოვა თავის მეგობრად და ვის იწვევს თავის სიმბოლურ კარავში? მხოლოდ მას, „ვინც უმწიკვლოდ დადის, სიმართლის მოქმედია“ (ფსალმუნი 14:1, 2). თუკი ვაფასებთ ჩვენს შემოქმედთან ასეთ საპატიო ურთიერთობას, ყველანაირად შევეცდებით, მის თვალში უმწიკვლოდ ვიაროთ.

8. როგორ გამოაშკარავდა, რომ მალაქიას დღეებში მცხოვრებ ისრაელებს ღმერთთან მეგობრობა არაფრად მიაჩნდათ?

⁸ სამწუხაროდ, მალაქიას დღეებში მცხოვრებმა ზოგმა ისრაელმა ღმერთთან მეგობრობა არაფრად ჩააგდო. ნაცვლად იმისა, რომ შინებოდათ იეჰოვასი და პატივი მიეგოთ მისთვის, მის სამსხვერპლოზე ავადმყოფსა და კოჭლ პირუტყვს სწირავდნენ. ღვთისადმი შიშის უქონლობა, ქორწინების მიმართ მათ დამოკიდებულებაშიც ჩანდა. უფრო ახალგაზრდა ქალებზე რომ დაქორწინებულიყვნენ, თავიანთ ცოლებს უმნიშვნელო მიზეზების გამო ეყრებოდნენ. მალაქიამ უთხრა მათ, რომ იეჰოვას სძულდა „გაყრა“ და, რომ თავიანთი მუხანათური საქციელის გამო ისინი ღმერთს შორდებოდნენ. როგორ მოიწონებდა ღმერთი მათ მსხვერპლს, როდესაც სამსხვერპლო, ასე ვთქვათ, მიტოვებული ცოლების მიერ დაღვრილი მდუღარე ცრემლებით იყო მორწყული? ღვთის მიერ დადგენილი სტანდარტების ასეთმა აღმაშფოთებელმა უგულებელყოფამ იეჰოვას ათქმევინა: „სად არის ჩემდამი შიში?“ (მალაქია 1:6—8; 2:13—16).

9, 10. როგორ გამოვამჟღავნებდით იმას, რომ იეჰოვასთან მეგობრობას ვაფასებთ?

⁹ იეჰოვა დღესაც ხედავს, თუ რამდენად დიდ ტკივილს აყენებენ თავიანთ მეუღლეებსა და შვილებს ეგოისტი და უზნეო ქმრები თუ მამები, უფრო მეტიც, ცოლები თუ დედები. ეს ნამდვილად გულს სტკენს მას. ღვთის მეგობარი ეცდება, ყველაფერს ისე შეხედოს, როგორც ღმერთი უყურებს და ყოველ ღონეს იხმარს ქორწინების კავშირის გასაძლიერებლად. ის თავიდან მოიშორებს წუთისოფლისეულ აზროვნებას, რომელიც ქორწინების სიმტკიცის მნიშვნელობას აბათილებს. იგი ʽგანერიდება სიძვასʼ (1 კორინთელთა 6:18).

¹⁰ თუკი როგორც ქორწინებაში, ასევე ცხოვრების სხვა მხარეებში ვავლენთ სიძულვილს ყოველივე იმის მიმართ, რაც იეჰოვას სძულს, და მასთან მეგობრობის გამო მადლიერებით აღსავსენი ვართ, იეჰოვას მოწონებას დავიმსახურებთ.