კორინთელებისთვის მიწერილ იმავე წერილში პავლემ ისიც აღნიშნა, რომ ღვთის წმინდა სულით ბოძებული სასწაულებრივი ძღვენი გაუქმდებოდა. მან თქვა: „წინასწარმეტყველების ძღვენი გაუქმდება, ენები შეწყდება, ცოდნაც გაუქმდება“ (1 კორინთელები 13:8).

პირველ საუკუნეში იესო და მისი მოციქულები სასწაულებრივად კურნავდნენ ავადმყოფებს. იმ დროს წმინდა სულის ძღვენი, რაშიც განკურნების უნარიც შედიოდა, ღვთის განსადიდებლად ეძლეოდათ მოციქულებს; ეს იმის ნიშანიც იყო, რომ იეჰოვა იწონებდა და აკურთხებდა ახლად ჩამოყალიბებულ ქრისტიანულ კრებას. მაგრამ, როგორც კი ქრისტიანული კრება მოძლიერდა, ღვთის კეთილგანწყობის მაჩვენებელი სასწაულებრივი ძღვნის ნაცვლად, შეურყეველი რწმენა, იმედი და სიყვარული გახდა (იოანე 13:35; 1 კორინთელები 13:13). ამგვარად, ახ. წ. 100 წლისთვის ღვთის ძალით სასწაულებრივი განკურნებები აღარ ხდებოდა.a