გადამწერთა სიზუსტე რომ დავინახოთ, მაგალითისთვის განვიხილოთ მასორეტებიa. მათ შესახებ სწავლული ტომას ჰარტველ ჰორნი ამბობს: „ისინი. . . ითვლიდნენ, თუ რომელი ასო იყო პენტატეუხის [ბიბლიის პირველი ხუთი წიგნი] შუაგულში, რომელი ფრაზა იყო თითოეული წიგნის შუაგულში და რამდენჯერ ხვდებოდათ ებრაულ წერილებში [ებრაული] ანბანის ყოველი ასო“³.

ასე რომ, დახელოვნებულმა გადამწერებმა შემოიღეს მრავალნაირი შესამოწმებელი საშუალება. ბიბლიურ ტექსტში ერთი ასოც რომ არ გამორჩენოდათ, ისინი არა მარტო გადაწერილ სიტყვებს ითვლიდნენ, არამედ ასოებსაც. ყურადღება მიაქციე ასეთი სამუშაოს შრომატევადობას: როგორც იტყობინებიან, მათ ებრაულ წერილებში დათვლილი ჰქონდათ 81514 ცალკეული ასო!⁴ ასეთმა გულმოდგინებამ განაპირობა უმაღლესი ხარისხის სიზუსტე.