წმინდა თაყვანისმცემლობა სიწმინდეს მოითხოვს

(ლევიანები 11:1—15:33)

წმინდა და უწმინდური ცხოველების შესახებ კანონები ისრაელებისთვის ორმხრივ იყო სასარგებლო. ამ კანონების დაცვა მათ საზიანო მიკროორგანიზმებით დაინფიცირებისგან იცავდა; ამასთანავე, მათი საშუალებით მეზობლად მყოფი ერებისგან გამიჯნულნი რჩებოდნენ. სხვა კანონები ეხებოდა მკვდართან შეხების შედეგად გაუწმინდურებას, ნამშობიარები ქალის განწმენდას, კეთრთან დაკავშირებულ პროცედურებს, ასევე კაცისა თუ ქალის ორგანიზმიდან გამონადენის გამოსვლისა და ამით გაუწმინდურების საკითხებს. მღვდლებს უნდა ეზრუნათ იმ პიროვნებებზე, ვინც უწმინდური ხდებოდა.

აუცილებელია სიწმინდის შენარჩუნება

(ლევიანები 16:1—27:34)

ცოდვების გამოსასყიდად უმნიშვნელოვანესი შესაწირავები გამოსყიდვის დღეს იწირებოდა. მღვდლებისა და ლევიანთა ცოდვების გამოსასყიდად ხარი აღევლინებოდა. ერთი თხა ისრაელის არასამღვდელო შტოებისთვის იწირებოდა, მეორეს კი უდაბნოში ცოცხლად უშვებდნენ მას შემდეგ, რაც მღვდელი მას „ჰკიდებდა“ ხალხის ცოდვებს. ორივე თხა ცოდვის გამოსასყიდ ერთ შესაწირავად ითვლებოდა. ყოველივე ეს მიუთითებდა იმაზე, რომ იესო ქრისტე მსხვერპლად იქნებოდა შეწირული და ცოდვებსაც „წაიღებდა“.

ხორცის ჭამასა და სხვა საკითხებთან დაკავშირებული კანონები ხაზს უსვამს იეჰოვას თაყვანისმცემლობაში სიწმინდის შენარჩუნების აუცილებლობას. შესაბამისად, მღვდლებსაც სიწმინდე უნდა შეენარჩუნებინათ. ყოველწლიურად სამი დღესასწაული დიდი სიხარულისა და შემოქმედისადმი მადლობის შეწირვის დრო იყო. იეჰოვამ თავის ხალხს მისცა კანონები, რომლებიც სხვა საკითხებთან ერთად ეხებოდა: ღვთის სახელის უმართებულოდ გამოყენებას, შაბათისა და ვერძობის წლის (იუბილე) დაცვას, ღარიბებისა და მონების მიმართ დამოკიდებულებას. მორჩილების გამოვლენისთვის აღთქმული კურთხევები დაპირისპირებულია იმ უბედურებებთან, რომლებიც ურჩებს დაატყდებოდათ თავს. მოცემულია კანონები აღთქმათა და შეფასებათა შესახებ შესაწირავებთან დაკავშირებით; ცხოველის პირველმოგებულისა და მეათედის შესახებ; აქვე აღნიშნულია, რომ მეათედი „უფლის სიწმინდეა“.