ბიბლია ჩვენს ქრისტიანულ მეობას ტანსაცმელს ადარებს, რომელსაც ყველა ხედავს. ჩვენ დროსთან დაკავშირებით იესო გვაფრთხილებდა: „აი, ქურდივით მოვდივარ. ბედნიერია, ვინც ფხიზლობს და იცავს თავის ტანსაცმელს, რათა შიშველმა არ იაროს და მისი სასირცხო არ დაინახონ“a (გამოცხადება 16:15). ჩვენ არ გვსურს, რომ „გავიხადოთ“ ქრისტიანული თვისებები და მაღალზნეობრივი ნორმები და სატანის ქვეყნიერებას იმის საშუალება მივცეთ, რომ თავის ყალიბში მოგვაქციოს. ეს თუ მოხდებოდა, „ტანსაცმლის“ გარეშე დავრჩებოდით, რაც სამწუხარო და სამარცხვინო იქნებოდა.