იესო იმ ადგილზე მიჰყავთ, სადაც ორ ყაჩაღთან ერთად ძელზე უნდა გააკრან. ამ ადგილს, რომელიც იერუსალიმის მახლობლად მდებარეობს, გოლგოთა, იგივე თხემი ეწოდება; მისი დანახვა შორიდანაც შეიძლება (მარკოზი 15:40).

სამივე მსჯავრდებულს ტანსაცმელს ხდიან, რის შემდეგაც ნაღველნარევ, სმირნით შეზავებულ გამაბრუებელ ღვინოს აწვდიან.

მათთან ერთად იესოს გვერდით, მარცხნივ და მარჯვნივ, ბოძებზე გაკრული ყაჩაღებიც ლანძღავენ მას, არადა ის ერთადერთი უდანაშაულოა მათ შორის.

რამდენიმე ხანში იესოს გვერდით ძელზე გაკრული ერთი ბოროტმოქმედი ხვდება, რომ იესო ნამდვილად მეფეა. ის მეორეს უწყრება: „ნუთუ ღვთისა არ გეშინია? შენც ხომ იგივე განაჩენი გამოგიტანეს. ჩვენ ღირსნი ვართ, რადგან ის მივიღეთ, რაც დავიმსახურეთ, ამ კაცს კი ცუდი არაფერი ჩაუდენია“. ამის შემდეგ კი იესოს შესთხოვს: „იესო, გამიხსენე, როცა შენს სამეფოში იქნები“ (ლუკა 23:40—42).

იესო ჰპირდება: „ჭეშმარიტებას გეუბნები დღეს: ჩემთან ერთად იქნები სამოთხეში“ (ლუკა 23:43). ეს დანაპირები განსხვავდება იმისგან, რასაც იესო მოციქულებს დაჰპირდა, რომ ისინი მის სამეფოში ტახტებზე დასხდებოდნენ (მათე 19:28; ლუკა 22:29, 30). ამ იუდეველს შესაძლოა გაგებული აქვს მიწიერი სამოთხის შესახებ, სადაც თავდაპირველად იეჰოვამ ადამი და ევა დაასახლა და სადაც მათ შთამომავლებსაც უნდა ეცხოვრათ. სიკვდილის წინ ამ კაცს ნამდვილად ჩაესახა ნათელი მომავლის იმედი!