სატანის მმართველობა განწირულია

„ბოროტს ხელი არ მოემართება“ (ეკლ. 8:13).

1. რატომ არის მანუგეშებელი იმის ცოდნა, რომ ბოროტები მართლმსაჯულებას გადაეცემიან?

ადრე თუ გვიან ბოროტები მართლმსაჯულებას გადაეცემიან. ისინი პასუხს აგებენ თავიანთი დანაშაულისთვის (იგავ. 5:22; ეკლ. 8:12, 13). ეს მანუგეშებელია განსაკუთრებით მათთვის, ვისაც სამართლიანობა უყვარს და ვინც ბოროტების მხრიდან უსამართლობას ხვდება. სასამართლოს წინაშე, პირველ რიგში, ბოროტების მამა, სატანა ეშმაკი წარდგება (იოან. 8:44).

2. რატომ იყო საჭირო დრო ედემში წამოჭრილი სადავო საკითხის გადასაჭრელად?

² პატივმოყვარეობის გრძნობით შეპყრობილმა სატანამ ედემში ადამიანები იეჰოვას მმართველობის წინააღმდეგ აამხედრა. შედეგად, ჩვენი პირველი მშობლები სატანას მიემხრნენ, ეჭვქვეშ დააყენეს იეჰოვას სამართლიანი მმართველობა და ღვთის თვალში ცოდვილები გახდნენ (რომ. 5:12—14). რასაკვირველია, იეჰოვამ იცოდა, რა იქნებოდა მათი უპატივცემულობისა და ურჩობის შედეგი. ეს გარდაუვალი შედეგი ყველა გონიერი ქმნილებისთვის ცხადი უნდა გამხდარიყო. მაგრამ ამ საკითხის გადასაჭრელად და იმის გამოსააშკარავებლად, რომ ურჩები არ იყვნენ მართლები, დრო იყო საჭირო.

3. რა დამოკიდებულება უნდა გვქონდეს ადამიანთა მმართველობის მიმართ?

³ ადამიანებმა უარი თქვეს იეჰოვას ქვეშევრდომობაზე, ამიტომ მმართველობის სხვადასხვა ფორმის შექმნა მოუწიათ. პავლე მოციქულმა რომაელი თანამორწმუნეებისთვის მიწერილ წერილში ადამიანთა მთავრობები „უმაღლეს ხელისუფლებებად“ მოიხსენია. პავლეს დროს უმაღლესი ხელისუფლება უშუალოდ რომის მთავრობა იყო, რომელსაც იმპერატორი ნერონი (ახ. წ. 54—68 წწ.) ედგა სათავეში. პავლემ თქვა, რომ ამ უმაღლეს ხელისუფალთ „ღვთის მიერ დადგენილი სხვადასხვა მდგომარეობა უკავიათ“ (წაიკითხეთ რომაელების 13:1, 2). პავლეს იმის თქმა ხომ არ სურდა, რომ ღვთის მმართველობაზე მაღლა ადამიანთა მმართველობა იდგა? რასაკვირველია, არა. იგი უბრალოდ იმას გულისხმობდა, რომ სანამ იეჰოვა ადამიანთა მთავრობებს არსებობის უფლებას აძლევს, ქრისტიანებმა პატივი უნდა სცენ „ღვთის მიერ დადგენილ წესრიგს“ და ცნონ ადამიანთა მმართველობა.

დაღუპვის გზა

4. ახსენით, რატომ არის ადამიანთა მმართველობა განწირული.

⁴ სატანის გავლენაში მოქცეული ადამიანთა მმართველობა განწირულია. ერთ-ერთი მიზეზი ის არის, რომ მმართველები ღვთის სიბრძნით არ ხელმძღვანელობენ. სრულყოფილად ბრძენი მხოლოდ იეჰოვაა. ამრიგად, მხოლოდ მან იცის, რა არის საუკეთესო (იერ. 8:9; რომ. 16:27). ადამიანებისგან განსხვავებით, რომლებიც საკუთარ შეცდომებზე სწავლობენ, იეჰოვამ ყოველთვის იცის, როგორ მოიქცეს საუკეთესოდ. ნებისმიერი მთავრობა, რომელიც არ მიჰყვება ღვთის ხელმძღვანელობას, მარცხს განიცდის. მხოლოდ ეს მიზეზიც კი, რომ აღარაფერი ვთქვათ სატანის ეგოისტურ მიზანზე, საკმარისია იმის დასანახად, რომ მისი მმართველობა, რომელსაც ადამიანთა მეშვეობით ახორციელებს, ჩანასახშივე განწირული იყო დასაღუპავად.

5, 6. რა შეიძლება ყოფილიყო სატანის ურჩობის მიზეზი?

⁵ გონიერი ადამიანი თავს შეიკავებს ისეთი საქმის წამოწყებისგან, რომელიც ვერასდროს განხორციელდება, და თუ მაინც მოჰკიდებს ხელს ამ საქმეს, იმის აღიარება მოუწევს, რომ შეცდა. ისტორიამ არაერთხელ ცხადყო, რომ აზრი არა აქვს ყოვლისშემძლე შემოქმედთან დაპირისპირებას (წაიკითხეთ იგავების 21:30). მაგრამ პატივმოყვარეობითა და ქედმაღლობით დაბრმავებულმა სატანამ ზურგი აქცია იეჰოვას. ამრიგად ეშმაკმა საკუთარი ხელით გაითხარა სამარე.

⁶ სატანისთვის დამახასიათებელმა კადნიერებამ მოგვიანებით ბაბილონელ მმართველშიც იჩინა თავი, რომელიც იკვეხნიდა: „ცაში ავალ; ღვთის ვარსკვლავების ზემოთ დავიდგამო ტახტს; დავჯდები შეხვედრის მთაზე, შორეულ ჩრდილოეთში; ავალ ღრუბლების ზემოთ, უზენაესს დავემსგავსებიო. სამარეში ჩახვალ, ორმოს სიღრმეში“ (ეს. 14:13—15). ამ მმართველის უგუნური განზრახვა არ განხორციელდა და ბაბილონის სამეფო დინასტია სამარცხვინოდ დაემხო. მსგავსად, სატანა და მისი ქვეყნიერებაც მალე აღიგვება პირისაგან მიწისა.

რატომ დაუშვა ეს ღმერთმა?

7, 8. რა დადებითი მხარეები აქვს იმას, რომ იეჰოვამ ბოროტება დაუშვა?

⁷ ზოგი შეიძლება დაინტერესდეს, რატომ დაუშვა იეჰოვამ, რომ ადამიანებმა სატანის მხარე დაიკავეს და ისეთი მმართველობა შექმნეს, რომელსაც მომავალი არ ექნებოდა. ყოვლისშემძლე ღმერთს ნამდვილად შეეძლო ბოროტების აღკვეთა (გამ. 6:3). მაგრამ მან ეს არ გააკეთა. იეჰოვას სიბრძნეზე მეტყველებს ის, რომ მაშინვე არ აღკვეთა ადამიანთა ურჩობა, რადგან იცოდა, რომ ეს საბოლოო ჯამში საუკეთესო შედეგს მოიტანდა. დადგება დრო, როცა ყველასთვის ცხადი გახდება, რომ იეჰოვა სამართლიანი და მოსიყვარულე მმართველია, და მისი გადაწყვეტილების წყალობით ერთგული მსახურები ბედნიერები იქნებიან.

⁸ რამდენ უბედურებას აიცილებდნენ ადამიანები თავიდან, სატანის თანამოაზრეები რომ არ გამხდარიყვნენ და ღვთისგან დამოუკიდებლად ცხოვრება რომ არ აერჩიათ! და მაინც, ღვთის მიერ დროებით დაშვებულმა ადამიანთა მმართველობამ თავისი დადებითი შედეგი გამოიღო. ღვთის გადაწყვეტილებამ გულწრფელ ადამიანებს დაანახვა, თუ რამდენად ბრძნულია, მოუსმინო და მიენდო ღმერთს. საუკუნეების მანძილზე ადამიანებმა მმართველობის არაერთი ფორმა მოსინჯეს, მაგრამ არც ერთი არ აღმოჩნდა იდეალური. ამ ფაქტმა კიდევ უფრო დაარწმუნა ღვთის თაყვანისმცემლები, რომ იეჰოვას მმართველობა საუკეთესოა. ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ სატანის ბოროტი მმართველობის არსებობამ კაცობრიობას, მათ შორის ღვთის ერთგულ თაყვანისმცემლებს, უბედურება მოუტანა. თუმცა დროებით დაშვებულმა ბოროტებამ ღვთის ერთგულ მსახურებს ბევრი რამ დაანახვა.

დაუმორჩილებლობა იეჰოვას განდიდებას მოემსახურა

9, 10. ახსენით, როგორ მოემსახურა სატანის მმართველობა იეჰოვას განდიდებას.

⁹ მართალია, ღმერთმა დაუშვა, ადამიანებზე სატანას გავლენა მოეხდინა და მათ საკუთარი მმართველობა შეექმნათ, მაგრამ ეს სულაც არ აყენებს ჩრდილს იეჰოვას მმართველობას. პირიქით, ისტორია ამტკიცებს იერემიას პირით წარმოთქმული ღვთივშთაგონებული სიტყვების ჭეშმარიტებას, რომ შეუძლებელია ადამიანმა ღვთისგან დამოუკიდებლად იმმართველოს (წაიკითხეთ იერემიას 10:23). გარდა ამისა, სატანის ურჩობამ შესაძლებელი გახადა, იეჰოვას შესანიშნავი თვისებები განსაკუთრებული სახით გამოვლენილიყო.

¹⁰ სატანის დამღუპველი მმართველობის ფონზე იეჰოვას სრულყოფილი თვისებები უფრო ცხადი ხდება. ამგვარად იეჰოვა თავისი მოყვარულების თვალში კიდევ უფრო მაღლდება. რაც უნდა პარადოქსულად ჟღერდეს, სატანის მმართველობა სინამდვილეში ღვთის განდიდებას ემსახურება. ეს კიდევ უფრო კარგად უსვამს ხაზს იმას, თუ რაოდენ წუნდაუდებლად აგვარებს იეჰოვა თავის უზენაესობასთან დაკავშირებულ საკითხს. ეს რომ კარგად დავინახოთ, მოკლედ განვიხილოთ იეჰოვას ზოგი თვისება და გავიგოთ, სატანის ბოროტი მმართველობის შედეგად როგორ გამოვლინდა იეჰოვას თვისებები აღმატებული სახით.

11. როგორ გამოვლინდა იეჰოვას სიყვარული?

¹¹ სიყვარული. ბიბლიაში ნათქვამია, რომ „ღმერთი სიყვარულია“ (1 იოან. 4:8). ღვთის სიყვარულზე მეტყველებს ადამიანის არსებობა, რომ აღარაფერი ვთქვათ იმაზე, თუ რა საოცრად ვართ შექმნილი. იეჰოვამ ადამიანებს შესანიშნავი საცხოვრებელი უბოძა, სადაც ყველა პირობა იყო შექმნილი მათი ბედნიერებისთვის (დაბ. 1:29—31; 2:8, 9; ფსალმ. 139:14—16). მაგრამ როგორც კი ბოროტებამ იჩინა თავი, იეჰოვას სიყვარული სხვა მხრივ გამოვლინდა. იოანე მოციქული იესოს სიტყვებს ციტირებდა: „ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს“ (იოან. 3:16). ასე თვალსაჩინოდ იეჰოვას სიყვარული არასდროს გამოჩნდებოდა, თავისი მხოლოდშობილი ძე ადამიანთა ცოდვების გამოსასყიდად რომ არ გამოეგზავნა! (იოან. 15:13). ასეთი სიყვარული მაგალითია ღვთის ხალხისთვის, რომლებსაც არაერთხელ მიუბაძავთ ღვთისთვის და ყოველდღიურ ცხოვრებაში გამოუვლენიათ თავგანწირული სიყვარული თუნდაც ისეთი, როგორიც იესომ გამოავლინა (იოან. 17:25, 26).

12. როგორ გამოვლინდა იეჰოვას ძალა?

¹² ძალა. მხოლოდ ყოვლისშემძლე ღმერთს აქვს ძალა სიცოცხლის შესაქმნელად (გამოცხ. 11:17; ფსალმ. 36:9). როცა ადამიანი იბადება, იგი, ასე ვთქვათ, ცარიელ ფურცელს ჰგავს, ხოლო როცა კვდება, ეს ფურცელი შევსებულია მისი ცხოვრების გამოცდილებით, იმ გადაწყვეტილებებითა თუ ქმედებებით, რამაც მისი პიროვნებისა თუ ხასიათის ჩამოყალიბება განაპირობა. ეს ყველაფერი იეჰოვას მეხსიერებაში ინახება. თავის დროზე იეჰოვა გააცოცხლებს სწორედ ამ ადამიანს თავისი პიროვნული ნიშან-თვისებებით (იოან. 5:28, 29). მართალია, იეჰოვას არ განუზრახავს ადამიანების სიკვდილი, მაგრამ ამ მოვლენამ ცხადყო, რომ იეჰოვას სიკვდილზეც კი აქვს ძალაუფლება. იეჰოვა მართლაც რომ ყოვლისშემძლე ღმერთია!

13. როგორ აჩვენა იეჰოვამ, რომ მისი სამართლიანობა აღმატებულია?

¹³ სამართლიანობა. იეჰოვა არ ცრუობს და არც უსამართლოდ იქცევა (კან. 32:4; ტიტ. 1:2). იგი ყოველთვის ჭეშმარიტებისა და სამართლიანობის მაღალ ნორმებს იცავს მაშინაც კი, როცა ეს, ერთი შეხედვით, შეიძლება არახელსაყრელი იყოს მისთვის (რომ. 8:32). რა მტკივნეული იქნებოდა იეჰოვასთვის იმის დანახვა, როცა მისი საყვარელი ძე წამების ბოძზე გააკრეს, როგორც ღვთისმგმობელი! მაგრამ იეჰოვას იმდენად უყვარდა არასრულყოფილი ადამიანები, რომ მზად იყო, თავისი სრულყოფილი სამართლიანი ნორმების დასაცავად ეს ტრაგიკული მოვლენა დაეშვა (წაიკითხეთ რომაელების 5:18—21 ). უსამართლობით მოცულ ქვეყნიერებაში იეჰოვას სამართლიანობა ყველაზე აღმატებული სახით გამოჩნდა.

14, 15. როგორ ავლენს იეჰოვა სრულყოფილად სიბრძნესა და მოთმინებას?

¹⁴ სიბრძნე. ადამისა და ევას შეცოდებისთანავე იეჰოვამ გაამჟღავნა, როგორ აღმოფხვრიდა ურჩობის ყოველგვარ შედეგს (დაბ. 3:15). ასეთმა დაუყოვნებელმა მოქმედებამ და აგრეთვე ერთგული მსახურებისთვის თავისი განზრახვის დეტალების თანდათანობით გაცხადებამ იეჰოვას სიბრძნე კიდევ უფრო გამოკვეთა (რომ. 11:33). არავის და არაფერს შეუძლია ხელი შეუშალოს იეჰოვას თავისი განზრახვის შესრულებაში. ქვეყნიერება, რომელშიც უზნეობა, ომები, უგუნურება, ურჩობა, ულმობლობა, მიკერძოება და თვალთმაქცობა დომინირებს, იეჰოვა თავის ქმნილებებს ანახვებს, რა არის ნამდვილი სიბრძნე. მოწაფე იაკობმა თქვა: „ზემოდან მომავალი სიბრძნე კი, პირველ ყოვლისა, წმინდაა, მერე მშვიდობიანი, ახასიათებს გონიერება და მზად არის მორჩილებისთვის, სავსეა გულმოწყალებითა და კარგი ნაყოფით, მიუკერძოებელი და უთვალთმაქცოა“ (იაკ. 3:17).

¹⁵ მოთმინება და სულგრძელობა. იეჰოვას არასრულყოფილ და ცოდვილ ადამიანებთან ურთიერთობა რომ არ ჰქონოდა, ასე თვალნათლივ არ გამოჩნდებოდა მისი მოთმინება და სულგრძელობა. იეჰოვას ათასწლეულებია, რაც არასრულყოფილ ადამიანებთან აქვს ურთიერთობა, რაც ცხადყოფს, რომ მოთმინებასა და სულგრძელობას სრულყოფილად ავლენს. ამისთვის მადლიერნი უნდა ვიყოთ. პეტრე მოციქულმა მართებულად შენიშნა, რომ ‘ჩვენი უფლის მოთმინება ხსნად უნდა მივიჩნიოთ’ (2 პეტ. 3:9, 15).

16. რატომ განვიცდით უსაზღვრო სიხარულს, როცა ღმერთი ცოდვებს გვპატიობს?

¹⁶ მზად არის პატიებისთვის. ჩვენ ყველა ცოდვილები ვართ და ხშირად ვცდებით (იაკ. 3:2; 1 იოან. 1:8, 9). რაოდენ მადლიერები უნდა ვიყოთ იეჰოვასი, რომელიც „მრავლის მიმტევებელია“! (ეს. 55:7). დავფიქრდეთ აგრეთვე ამ ფაქტზეც: ვინაიდან ცოდვილებად ვიბადებით, ჩვენ შეგვიძლია უსაზღვრო სიხარული განვიცადოთ, როცა ღმერთი ცოდვებს გვპატიობს (ფსალმ. 51:5, 9, 17). ჩვენ თავად ვგრძნობთ იეჰოვას ამ შესანიშნავ თვისებას, რაც მის მიმართ სიყვარულს გვიღრმავებს და იმის სურვილს გვიღვივებს, რომ სხვებთან ურთიერთობისას მას მივბაძოთ (წაიკითხეთ კოლოსელების 3:13).

რატომ არის ქვეყნიერება დასნეულებული?

17, 18. რატომ განიცდის მარცხს სატანის ქვეყნიერება?

¹⁷ სატანის ქვეყნიერებას, რომელიც მისივე მმართველობის შედეგია, საუკუნეების მანძილზე არაერთხელ განუცდია მარცხი. 1991 წელს ერთ-ერთ გაზეთში აღნიშნული იყო: „დასნეულებულია ქვეყნიერება? რასაკვირველია, მაგრამ . . . ამაში ღმერთს კი არ მიუძღვის ბრალი, არამედ ხალხს, რომელმაც ქვეყნიერებას ეს სენი შეჰყარა“ (The European). სრული ჭეშმარიტებაა! სატანის გავლენით ჩვენმა პირველმა მშობლებმა იეჰოვას მმართველობას ადამიანთა მმართველობა არჩიეს. მათ ისეთი მმართველობის ქვეშევრდომობა აირჩიეს, რომელიც განწირულია. კაცობრიობის ტანჯვა იმის ნიშანია, რომ ადამიანთა მმართველობა, ასე ვთქვათ, უკურნებელი სენითაა შეპყრობილი.

¹⁸ სატანის მმართველობა ეგოიზმით არის მოცული. მაგრამ ეგოიზმი ვერასდროს დაამარცხებს სიყვარულს, რომელიც ღვთის მმართველობის ქვაკუთხედია. სატანის მმართველობამ ვერ მოუტანა ადამიანებს სტაბილურობა, ბედნიერება და უსაფრთხოება; იეჰოვას მმართველობა კი საუკეთესოა! გვაქვს დღეს ამის დამამტკიცებელი ფაქტები? რასაკვირველია, ამის შესახებ მომდევნო სტატიაში ვისაუბრებთ.

იეჰოვას მმართველობა საუკეთესოა!

„უზენაესი მმართველობს კაცთა სამეფოზე“ (დან. 4:17).

1, 2. რა მიზეზების გამო განიცადა ადამიანთა მმართველობამ კრახი?

ადამიანთა მმართველობამ კრახი განიცადა და ეს სრული ჭეშმარიტებაა. ამის მთავარი მიზეზი ის არის, რომ ადამიანებს არა აქვთ წარმატებული მმართველობისთვის საჭირო სიბრძნე. ადამიანთა მმართველობის დაკნინება განსაკუთრებით თვალსაჩინოა დღეს, როცა მრავალი მმართველი ‘საკუთარი თავის და ფულის მოყვარულია, თავდაჯერებული, ამპარტავანი, ორგული, ცილისმწამებელი, თავშეუკავებელი, სასტიკი, კარგის მოძულე, გამცემი და გაყოყოჩებულია, მათთან შეუძლებელია მორიგება’ (2 ტიმ. 3:2—4).

² დიდი ხნის წინათ ჩვენმა პირველმა მშობლებმა უარყვეს ღვთის მმართველობა. მათ ეგონათ, რომ ამით დამოუკიდებლობას მიაღწიეს, სინამდვილეში კი სატანის მმართველობის ქვეშევრდომები გახდნენ. ადამიანთა ექვსიათასწლიანმა წარუმატებელმა მმართველობამ, რომელიც „ამ ქვეყნიერების მმართველის“, სატანის ძლიერი გავლენის ქვეშაა, ხალხი უკიდურესად მძიმე მდგომარეობაში ჩააგდო (იოან. 12:31). ერთ-ერთი წიგნი ასეთ კომენტარს აკეთებს: „სრულყოფილი მსოფლიოს ძიებას აზრი არა აქვს. მას ვერავინ იპოვის, რადგან ასეთი მსოფლიოს შექმნას ადამიანი უბედურებამდე, ტოტალიტარულ რეჟიმამდე და, რაც ყველაზე უარესია, ომამდე მიჰყავს“ (The Oxford History of the Twentieth Century). ეს გულწრფელი აღიარება მართლაც რომ ადამიანთა მმართველობის კრახზე მეტყველებს!

3. როგორი იქნებოდა ღვთის მმართველობა, ადამსა და ევას რომ არ შეეცოდათ?

³ რა სამწუხაროა, რომ ჩვენმა პირველმა მშობლებმა უარყვეს ის ერთადერთი მმართველობა, ღვთის მმართველობა, რომელიც ყოველმხრივ წუნდაუდებელია! ცხადია, ჩვენ ზუსტად არ ვიცით, მართვის როგორი სისტემა ექნებოდა იეჰოვას, ადამი და ევა მისი ერთგულები რომ დარჩენილიყვნენ. მაგრამ ერთ რამეში დარწმუნებული ვართ, რომ კაცობრიობის მიერ აღიარებული ღვთის მმართველობა სიყვარულითა და მიუკერძოებლობით იქნებოდა გამორჩეული (საქ. 10:34; 1 იოან. 4:8). ღმერთი უბადლო სიბრძნეს ფლობს, ამიტომ იმაშიც ვართ დარწმუნებული, რომ ადამიანები, თუ ღვთის მმართველობას არ შეაქცევდნენ ზურგს, ყველა ის შეცდომა, რომელიც ადამიანთა მმართველობის მომხრეებმა დაუშვეს, არიდებული იქნებოდა. ღვთის მმართველობა, ანუ თეოკრატია, დააკმაყოფილებდა „ყოველი ცოცხალი არსების სურვილს“ (ფსალმ. 145:16). მოკლედ რომ ვთქვათ, ის იქნებოდა სრულყოფილი მმართველობა (კან. 32:4). რა სამწუხაროა, რომ ადამიანებმა უარყვეს იგი!

4. რისი უფლება აქვს მიცემული სატანას, როგორც მმართველს?

⁴ და მაინც, მიუხედავად იმისა, რომ იეჰოვამ მმართველობის უფლება მისცა ადამიანებს, მას უარი არ უთქვამს თავის უფლებაზე, ყოფილიყო თავისი ქმნილებების მმართველი. ბაბილონის ძლევამოსილი მეფეც კი იძულებული გახდა, ეღიარებინა, რომ „უზენაესი მმართველობს კაცთა სამეფოზე“ (დან. 4:17). საბოლოოდ ღვთის სამეფოს მეშვეობით შესრულდება იეჰოვას ნება (მათ. 6:10). იეჰოვამ უფლება მისცა სატანას, რომ დროებით „ამ ქვეყნიერების ღმერთი“ ყოფილიყო, რათა ახლო მომავალში მის მიერ წამოჭრილი საკამათო საკითხი საფუძვლიანად გადაჭრილიყო (2 კორ. 4:4; 1 იოან. 5:19). მაგრამ სატანას იმაზე მეტის გაკეთების უფლება არასდროს ჰქონია, ვიდრე მისთვის იეჰოვას ჰქონდა მიცემული (2 მატ. 20:6; შეადარეთ იობის 1:11, 12; 2:3—6). ყოველთვის იყვნენ ისეთი ადამიანები, რომლებიც ღმერთს ემორჩილებოდნენ მიუხედავად იმისა, რომ ცხოვრობდნენ ქვეყნიერებაში, რომელსაც ღვთის ყველაზე ვერაგი მტერი მართავდა.

ისრაელი — ღვთის მმართველობის ქვეშევრდომი

5. რა აღუთქვეს ისრაელებმა ღმერთს?

⁵ აბელის დროიდან ისრაელის ერად ჩამოყალიბების დრომდე არსებობდნენ იეჰოვას ერთგული თაყვანისმცემლები, რომლებიც მის მცნებებს იცავდნენ (ებრ. 11:4—22). მოსეს დღეებში იეჰოვამ შეთანხმება დადო იაკობის შთამომავლებთან და ისინი იქცნენ ერად, რომელსაც ისრაელი ეწოდა. ძვ. წ. 1513 წელს ისრაელებმა აღთქმა დადეს, რომ ისინი და მათი შთამომავლები იეჰოვას თავიანთ მმართველად აღიარებდნენ: „ყველაფერს შევასრულებთ, რაც იეჰოვამ თქვა“ (გამ. 19:8).

6, 7. როგორ მართავდა ღმერთი ისრაელს?

⁶ იეჰოვამ განსაკუთრებული მიზნით აირჩია ისრაელი თავის ხალხად (წაიკითხეთ კანონის 7:7, 8). ეს მხოლოდ ისრაელის საკეთილდღეოდ კი არ გააკეთა, არამედ იმიტომ, რომ განეწმინდა თავისი სახელი და დაემტკიცებინა თავისი უზენაესობა, რაც უმნიშვნელოვანესი იყო. ისრაელ ერს უნდა დაემოწმებინა, რომ იეჰოვა ერთადერთი ჭეშმარიტი ღმერთი იყო (ეს. 43:10; 44:6—8). იეჰოვამ უთხრა ისრაელს: „წმინდა ხალხი ხართ იეჰოვასთვის, თქვენი ღვთისთვის. თქვენ ამოგირჩიათ იეჰოვამ, რომ მისი ხალხი ყოფილიყავით, გამორჩეული საკუთრება დედამიწის ზურგზე მცხოვრებ ხალხებს შორის“ (კან. 14:2).

⁷ ღვთის მმართველობა ითვალისწინებდა ისრაელთა არასრულყოფილებას. ამავე დროს, ღვთის კანონები სრულყოფილი იყო და კანონმდებლის თვისებებს ირეკლავდა. მოსეს მეშვეობით ისრაელისთვის მიცემული მცნებებიდან აშკარად გამოჩნდა, რომ ღმერთი წმინდაა, სამართლიანობის მოყვარულია, მზად არის პატიებისთვის და მომთმენია. იესო ნავეს ძის დროს ისრაელი იეჰოვას მცნებებს იცავდა და მშვიდობა და სულიერი კეთილდღეობა არ აკლდა (იეს. 24:21, 22, 31). ისრაელი ერის ისტორიის ამ მონაკვეთმა დაგვანახვა, რომ იეჰოვას მმართველობა წუნდაუდებელია.

ხალხს ძვირად დაუჯდა თავისი არჩევანი

8, 9. რა მოითხოვა ისრაელმა, და რატომ იყო ეს მოთხოვნა არაგონივრული?

⁸ ისრაელმა არაერთხელ უარყო ღვთის მმართველობა, რის გამოც დაკარგა მისი მფარველობა. ბოლოს წინასწარმეტყველ სამუელის პირით ისრაელმა მოითხოვა ხილული, მიწიერი მეფე. იეჰოვამ სამუელს უთხრა, რომ გაითვალისწინებდა მათ თხოვნას, მაგრამ ისიც დასძინა: „შენ კი არ უარგყვეს, მე უარმყვეს თავიანთ მეფედ“ (1 სამ. 8:7). მართალია, იეჰოვამ მიწიერი მეფის ყოლის ნება დართო ისრაელს, მაგრამ გააფრთხილა, რომ ძვირად დაუჯდებოდათ თავიანთი არჩევანი (წაიკითხეთ 1 სამუელის 8:9—18).

⁹ ისტორიამ დაამტკიცა იეჰოვას სიტყვების ჭეშმარიტება. ადამიანთა მმართველობა ისრაელს სერიოზულ სირთულეებს უქმნიდა, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ერს ორგული მეფე მართავდა. თუ ამ ფაქტს მივიღებთ მხედველობაში, გასაკვირი არ არის, რომ საუკუნეების მანძილზე იმ ადამიანების მმართველობამ, რომლებიც არ ცნობდნენ იეჰოვას, კარგი ვერაფერი მოუტანა ხალხს. მართალია, ზოგი პოლიტიკოსი ღმერთს სთხოვს დახმარებას მშვიდობისა და უსაფრთხოების მისაღწევად, მაგრამ როგორ აკურთხებს ღმერთი მათ, როცა ისინი უარყოფენ მის მმართველობას?! (ფსალმ. 2:10—12).

ახალი ერი — ღვთის მმართველობის ქვეშევრდომი

10. რატომ აირჩია ღმერთმა ისრაელის ნაცვლად ახალი ერი?

¹⁰ ისრაელი ერი იეჰოვას ორგული აღმოჩნდა. მათ უარყვეს ღვთის მიერ დანიშნული მესია. იეჰოვამაც უარყო ისრაელი და მათ მაგივრად აირჩია ადამიანთა ახალი ჯგუფი, რომლისგანაც ახალი ერი ჩამოყალიბდა. ახ. წ. 33 წელს იშვა იეჰოვას ცხებული თაყვანისმცემლებისგან შემდგარი ქრისტიანული კრება. ეს კრება, ფაქტობრივად, იყო ახალი ერი, რომელზეც იეჰოვა მმართველობდა. პავლე მოციქული ამ ერს „ღვთის ისრაელად“ მოიხსენიებდა (გალ. 6:16).

11, 12. რა მსგავსებაა ძველ ისრაელსა და „ღვთის ისრაელს“ შორის?

¹¹ ისრაელ ერსა და „ღვთის ისრაელს“ შორის განსხვავებაც არის და მსგავსებაც. ძველი ისრაელისგან განსხვავებით, ქრისტიანულ კრებას არ ჰყავს მიწიერი მეფე და ცოდვების გამოსასყიდად არ საჭიროებს ცხოველურ შესაწირავს. მსგავსება კი ის არის, რომ როგორც ისრაელში ჰყავდათ უხუცესები, ისე ჰყავთ ქრისტიანულ კრებაშიც (გამ. 19:3—8). ქრისტიანი უხუცესები არ ბატონობენ სამწყსოზე. ისინი მწყემსავენ კრებას და ერთგულად ზედამხედველობენ ქრისტიანულ საქმიანობას. უხუცესები კრების თითოეულ წევრს ღირსეულად, სიყვარულითა და პატივისცემით ექცევიან (2 კორ. 1:24; 1 პეტ. 5:2, 3).

¹² „ღვთის ისრაელი“ და მათი თანამშრომელი „სხვა ცხვარი“, როცა ფიქრობენ, როგორ ეპყრობოდა ღმერთი ძველად ისრაელს, უსაზღვროდ მადლიერნი არიან იეჰოვასი და მისი მმართველობის (იოან. 10:16). მაგალითად, ისტორიიდან ჩანს, რომ ისრაელის მეფეები როგორც კარგ, ისე ცუდ გავლენას ახდენდნენ თავიანთ ქვეშევრდომებზე. ეს საყურადღებო ფაქტია მათთვის, ვინც ზედამხედველობას უწევს ქრისტიანულ კრებას. მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ძველი ისრაელის მეფეების მსგავსად არ მმართველობენ, ყოველთვის უნდა იძლეოდნენ რწმენის კარგ მაგალითს (ებრ. 13:7).

იეჰოვას მმართველობა დღეს

13. რით არის აღსანიშნავი 1914 წელი?

¹³ დღეს ქრისტიანები მთელ მსოფლიოში აცხადებენ, რომ მალე აღარ იარსებებს ადამიანთა მმართველობა. 1914 წელს იეჰოვამ ზეცაში დაამყარა სამეფო, რომლის მეფედაც იესო ქრისტე დანიშნა. სწორედ მაშინ მისცა იეჰოვამ იესოს ძალაუფლება, რათა ‘გამოსულიყო და სრულად დაეპყრო’ (გამოცხ. 6:2). ახალგამეფებულ მეფეს იეჰოვამ უთხრა: „იბატონე შენს მტრებს შორის“ (ფსალმ. 110:2). სამწუხაროდ, ერები ყოველთვის უარს ამბობენ იეჰოვას მმართველობაზე. ისინი ისე ცხოვრობენ, თითქოს „არ არსებობს იეჰოვა“ (ფსალმ. 14:1).

14, 15. ა) როგორ მმართველობს დღეს ღვთის სამეფო თავის ქვეშევრდომებზე, და რა კითხვები უნდა დავუსვათ თავს? ბ) რა ცხადყოფს, რომ დღესაც კი აღმატებულია ღვთის მმართველობა?

¹⁴ ამჟამად „ღვთის ისრაელის“, ანუ ცხებულების დარჩენილი ნაწილია დედამიწაზე და როგორც იესოს ძმები, ‘ელჩები არიან ქრისტეს ნაცვლად’ (2 კორ. 5:20). ისინი წარმოადგენენ ერთგულ და გონიერ მონას; მათ ევალებათ სულიერი საზრდოს მიწოდება როგორც ცხებულებისთვის, ისე იმ მილიონობით ქრისტიანისთვის, რომელთაც დედამიწაზე მარადიულად ცხოვრების იმედი აქვთ (მათ. 24:45—47; გამოცხ. 7:9—15). იეჰოვას კურთხევაზე მოწმობს ის, რომ დღეს ღვთის ჭეშმარიტ თაყვანისმცემლებს სულიერი კეთილდღეობა აქვთ.

¹⁵ კარგი იქნება, თუ თითოეული ვკითხავთ თავს: ბოლომდე გააზრებული მაქვს, რა ვალდებულებები უნდა შევასრულო ქრისტიანულ კრებაში? ღირსეულად ვუჭერ მხარს იეჰოვას მმართველობას? მეამაყება, რომ იეჰოვას სამეფოს ქვეშევრდომი ვარ? ვესაუბრები შეძლებისდაგვარად სხვებს ღვთის სამეფოს შესახებ? როგორც ღვთის თაყვანისმცემლებისგან შემდგარი ჯგუფი, ჩვენ ხალისით მივყვებით ხელმძღვანელი საბჭოს მითითებებს და ვთანამშრომლობთ კრების უხუცესებთან. ამგვარად ცხადვყოფთ, რომ ვაღიარებთ ღვთის მმართველობას (წაიკითხეთ ებრაელების 13:17 ). ასეთი ნებაყოფლობითი მორჩილების შედეგია მსოფლიო საძმოს ერთიანობა, რაც დიდი იშვიათობაა ამ დაქსაქსულ ქვეყნიერებაში. მორჩილება აგრეთვე ხელს უწყობს მშვიდობასა და სამართლიანობას, რაც განადიდებს იეჰოვას და ცხადს ხდის, რომ მისი მმართველობა უბადლოა.

იეჰოვას მმართველობის ბრწყინვალე გამარჯვება

16. რა გადაწყვეტილების წინაშე დგას დღეს თითოეული ადამიანი?

¹⁶ ახლოვდება დრო, როცა ედემში წამოჭრილი საკამათო საკითხი ერთხელ და სამუდამოდ გადაიჭრება. ახლა იმის დროა, რომ ადამიანებმა გააკეთოთ არჩევანი. თითოეულმა უნდა გადაწყვიტოს, იეჰოვას მმართველობას დაუჭერს მხარს თუ ადამიანთა მმართველობას. ჩვენ წილად გვხვდა პატივი, რომ თავმდაბალ ადამიანებს სწორი გადაწყვეტილების მიღებაში დავეხმაროთ. მალე, არმაგედონის შემდეგ იეჰოვას მმართველობა სამუდამოდ შეცვლის სატანის გავლენაში მოქცეულ ადამიანთა მმართველობას (დან. 2:44; გამოცხ. 16:16). ადამიანთა მმართველობას ბოლო მოეღება და მთელ დედამიწაზე ღვთის სამეფო იმმართველებს. საბოლოოდ დამტკიცდება, რომ იეჰოვას მმართველობა საუკეთესოა (წაიკითხეთ გამოცხადების 21:3—5 ).

17. რა დაეხმარება თავმდაბალ ადამიანებს სწორი არჩევნის გაკეთებაში?

¹⁷ მათ, ვისაც ჯერ კიდევ არ დაუკავებია იეჰოვას მხარე, ლოცვით უნდა აწონ-დაწონონ, რა სასიკეთო შედეგებს მოუტანს იეჰოვას მმართველობა ადამიანებს. დღევანდელმა მმართველებმა ვერ გადაჭრეს ისეთი პრობლემები, როგორიცაა დამნაშავეობა და ტერორიზმი, ღვთის სამეფო კი სამუდამოდ წაშლის ბოროტების კვალს დედამიწაზე (ფსალმ. 37:1, 2, 9). ადამიანთა მმართველობის შედეგად გამუდმებით ხდება ომები, მაგრამ ღვთის მმართველობის წყალობით შეწყდება „ომები დედამიწის კიდეებამდე“ (ფსალმ. 46:9). უფრო მეტიც, ღვთის სამეფო ადამიანებსა და ცხოველებს შორისაც კი აღადგენს მშვიდობას (ეს. 11:6—9). ადამიანების მმართველობას მუდამ თან სდევს სიღარიბე და შიმშილი, მაგრამ ღვთის სამეფო სამუდამოდ გადაჭრის ამ პრობლემებს (ეს. 65:21). კეთილი მოტივებით აღძრულ პოლიტიკოსებსაც კი არ ძალუძთ ავადმყოფობისა და სიკვდილის მოსპობა, მაგრამ ღვთის მმართველობის დროს მოხუცი და ავადმყოფი დაიბრუნებს თავის ახალგაზრდულ ენერგიას და გაიხარებს სიცოცხლით (იობ. 33:25; ეს. 35:5, 6). დედამიწა სამოთხედ გადაიქცევა, სადაც მკვდრეთით აღდგენილებიც იცხოვრებენ (ლუკ. 23:43; საქ. 24:15).

18. რით შეგვიძლია ვაჩვენოთ, რომ ღვთის მმართველობა საუკეთესოა?

¹⁸ დიახ, ღვთის სამეფო აანაზღაურებს იმ ზარალს, რომელიც სატანამ მიაყენა დედამიწას, როცა ჩვენი პირველი მშობლები შემოქმედის წინააღმდეგ აამხედრა. სატანას დაახლოებით 6 000 წელია ადამიანებისთვის უბედურების მეტი არაფერი მოაქვს, მაგრამ ღმერთი ქრისტეს მეშვეობით ათასი წლის განმავლობაში ამ უბედურების ყოველგვარ კვალს წაშლის. ღვთის მმართველობა მართლაც რომ აღმატებულია! როდესაც ღვთის შესახებ ვამოწმებთ, მას ჩვენს მეფედ ვაღიარებთ. მოდი, ჩვენი ცხოვრების ყოველი დღე, ყოველი საათი ღირსეულად განვლოთ და დავამტკიცოთ, რომ იეჰოვას თაყვანისმცემლები და მისი სამეფოს ქვეშევრდომები ვართ! დაე, გვეამაყებოდეს, რომ ღვთის მოწმეები ვართ! ყოველი შესაძლებლობა გამოვიყენოთ და ყველა მომსმენ ყურს გავაგებინოთ, რომ იეჰოვას მმართველობა საუკეთესოა!