იესოსავით არც ერთ ადამიანს არ მიუბაძავს იეჰოვას თანაგრძნობისთვის. მრავალი მისი სასწაულების აღმძვრელი, ღვთიური თანაგრძნობა იყო. ერთხელ კეთროვანი შეევედრა მას: „თუ გსურს, შეგიძლია ჩემი განწმენდა“. იესოს შეებრალა, შეეხო მას და უთხრა: „მსურს, განიწმიდე!“ (მარკოზი 1:40–42). სხვა შემთხვევაში იესოს ხალხის დიდი ჯგუფი მისდევდა თან. ხალხის ხმაურში იესოს ყურადღება ორი მამაკაცის ყვირილმა მიიპყრო: „შეგვიწყალე ჩვენ, უფალო, დავითის ძეო!. . . შეებრალა იესოს ისინი და შეეხო მათ თვალებს. მყისვე აეხილათ და გაჰყვნენ მას“ (მათე 20:29–34).

ხალხის სიმრავლეს არ შეუსუსტებია იესოს სხვებისადმი სიბრალული. „მეცოდება ეს ხალხი“, — თქვა მან ერთხელ, ვინაიდან იცოდა, რომ გარკვეული დროის განმავლობაში მათ არაფერი უჭამიათ. ამიტომ მან სასწაულით დააპურა ისინი (მარკოზი 8:1–8). როდესაც იესო მრავალი ადამიანის თანხლებით დადიოდა, ის არა მარტო ასწავლიდა მათ, არამედ აკვირდებოდა მათ მოთხოვნილებებსაც (მათე 9:35, 36). ასეთი მოგზაურობების შემდეგ იესოსა და მის მოწაფეებს საჭმელადაც კი არ რჩებოდათ დრო. ბიბლიის ცნობა გვატყობინებს: „წავიდნენ უდაბურ ადგილას მარტონი ნავით. დაინახეს ისინი, რომ მიდიოდნენ, და ბევრმა იცნო. ფეხით გაედევნენ ყოველი ქალაქიდან და მათზე ადრე მივიდნენ. გამოსულმა უამრავი ხალხი რომ დაინახა, შეებრალა ისინი, ვინაიდან უმწყემსო ცხვრებივით იყვნენ, და დაუწყო მათ მრავალი რამის სწავლება“ (მარკოზი 6:31–34).

იესოს სიბრალული მხოლოდ ადამიანთა ავადმყოფობამ და უძლურებამ კი არ გამოიწვია, არამედ მათმა სულიერმა მდგომარეობამაც. მათი წინამძღოლები მათგან მხოლოდ გამორჩენას ეძებდნენ, ამიტომ იესოს „შეებრალა ისინი“. ბერძნული სიტყვა, რომელიც გადმოტანილ იქნა როგორც „შეებრალა“, ნიშნავს „გრძნობდე შინაგან თანაგრძნობას“. დიახ, იესო ნამდვილად თანამგრძნობი ადამიანი იყო.

რადგან დედამიწაზე მსახურების დროს იესო დიდად თანაუგრძნობდა ხალხს, შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ ის ახლაც და მომავალშიც თანამგრძნობი მმართველი იქნება. 71-ე ფსალმუნი მის შესახებ წინასწარმეტყველებს: „გაასამართლოს ერის ღატაკნი, იხსნას შვილი ღარიბისა და დაჩაგროს მჩაგვრელი. და იბატონებს ზღვიდან ზღვამდე და მდინარიდან დედამიწის კიდემდე. შეიწყნარებს დავრდომილსა და ღარიბს, და ღარიბთა სულებს დაიხსნის“ (ფსალმუნი 71:4, 8, 13).

ღვთის სიტყვა წინასწარმეტყველებს: „სიმართლით განსჯის ღარიბ-ღატაკთ, სისწორით განიკითხავს ქვეყნის ბედშავთ. . . ბოროტეულს მოაკვდინებს“. იმის აღწერის შემდეგ, თუ როგორ შეიცვლება ზოგი სასტიკი, მხეცისმაგვარი პიროვნება, წინასწარმეტყველება განაგრძობს: „არავინ იბოროტებს და არავინ იბილწებს მთელ ჩემ წმიდა მთაზე, რადგან აივსება მიწა უფლის ცოდნით, როგორც ზღვა არის წყლებით დაფარული“ (ესაია 11:4–9). ეს წინასწარმეტყველება, სინამდვილეში, მთელ დედამიწაზე ისეთი ხალხის არსებობას აღგვითქვამს, რომლებიც იცნობენ იეჰოვას და ბაძავენ მას თანაგრძნობაში.