რატომ იყვნენ საჭირო მსაჯულები?

(მსაჯულთა 1:1—3:6)

იესო ნავეს ძის მეთაურობით ისრაელები ამარცხებენ ქანაანის მეფეებს და ცალკეული შტოები თავიანთ სამკვიდროს იღებენ. მაგრამ ისრაელები ბოლომდე ვერ ათავისუფლებენ ამ ქვეყანას ადგილობრივ მკვიდრთაგან. ეს კი მათთვის ნამდვილი მახე ხდება.

იესო ნავეს ძის შემდგომ მოსული თაობა ‘არ იცნობს უფალს და იმ საქმეს, რაც მან მოიმოქმედა ისრაელისთვის’ (მსაჯულთა 2:10). გარდა ამისა, ისინი ქორწინდებიან ქანაანელებზე და ემსახურებიან მათ ღმერთებს. ამიტომ იეჰოვა მათ მტრების ხელში ყრის. მაგრამ, როდესაც მდგომარეობა გაუსაძლისი ხდება, ისრაელები დახმარებისთვის ჭეშმარიტ ღმერთს უხმობენ. აი ასეთ რელიგიურ, სოციალურ და პოლიტიკურ გარემოში ხდება ცნობაში მოხსენიებულ იმ მსაჯულთა მსახურება, რომლებსაც იეჰოვა მტრებისგან თავისი ხალხის დასაცავად ნიშნავს.

იეჰოვა ნიშნავს მსაჯულებს

(მსაჯულთა 3:7—16:31)

ისრაელში მსაჯულთა მსახურების შესახებ აღმაფრთოვანებელი ცნობა იმით იწყება, თუ როგორ უღებს ბოლოს ღოთენიელი ისრაელებზე მესოპოტამიელი მეფის რვაწლიან ბატონობას. მსაჯული ეჰუდი გაბედულად მოქმედებს და კლავს მოაბის მსუქან მეფეს, ყეგლონს. გულადი შამგარი მარტო ხოცავს 600 ფილისტიმელს მენახირის ჯოხით, რომელსაც მახვილი ბოლო აქვს. წინასწარმეტყველ დებორას წაქეზებითა და იეჰოვას დახმარებით, ბარაკი მსუბუქად შეიარაღებული ათი ათასკაციანი ჯარით იმარჯვებს სისარას ძლიერ არმიაზე. იეჰოვა ირჩევს გედეონს და 300 კაცთან ერთად მას მიდიანელებზე ამარჯვებინებს.

იფთახის მეშვეობით იეჰოვა ისრაელებს ყამონელებისგან ათავისუფლებს. ისრაელის თორმეტ მსაჯულთა შორის არიან: თოლა, იაირი, იბცანი, ელონი და ყაბდონიც. მსაჯულთა პერიოდი მთავრდება სამსონის დროს, რომელიც ფილისტიმელთა წინააღმდეგ იბრძვის.