სხვა გასამართლებული ერები

13. რომელი სამსჯავრო ცნობა წარმოთქვა სოფონიამ მოაბის, ყამონელებისა და ასურეთის წინააღმდეგ?

¹³ წინასწარმეტყველის, სოფონიას, მეშვეობით იეჰოვამ გამოთქვა თავისი რისხვა აგრეთვე ერების მიმართ, რომლებიც ცუდად ეპყრობოდნენ მის ხალხს. მან განაცხადა: „მესმოდა როგორ ილანძღებოდა მოაბი და როგორ ავსიტყვაობდნენ ყამონელები, როგორ ლანძღავდნენ ჩემს ერს და დიდგულობდნენ მის საზღვრებთან. ამიტომაც, ვფიცავ, ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, რომ დაემსგავსება მოაბი სოდომს და ყამონელები — გომორას, ჭინჭრიან ადგილს, მარილის ორმოს და უდაბნოს უკუნისამდე. . . გაიწვდის ხელს ჩრდილოეთისკენ და გაანადგურებს აშურს [ასურეთს] და გაატიალებს ნინევეს, გაახრიოკებს უდაბნოსავით“ (სოფონია 2:8, 9, 13).

14. რა ცხადყოფს, რომ უცხო ერები ‘გაუდიდგულდნენ’ ისრაელებსა და მათ ღმერთს, იეჰოვას?

¹⁴ მოაბელები და ყამონელები ისრაელის დიდი ხნის მტრები იყვნენ (შეადარე მსაჯულნი 3:12–14). ლუვრის მუზეუმში (საფრანგეთი) მდებარე მეშას ქვის წარწერა მოაბის მეფის, მეშას, კვეხნას შეიცავს. ისრაელების რამდენიმე ქალაქის დაპყრობა მან სიამაყით დაუკავშირა თავისი ღმერთის, ქამოშის, დახმარებას (მეოთხე მეფეთა 1:1). სოფონიას თანამედროვე, იერემია ლაპარაკობდა ყამონელების შესახებ, რომლებმაც თავიანთი ღმერთის, მალქამის, სახელით დაიპყრეს ისრაელში გადის ტომის მიწები (იერემია 49:1). ხოლო სოფონიას დრომდე დაახლოებით ერთი საუკუნით ადრე ასურეთის მეფემ, შალმანესერ V, ალყა შემოარტყა და ხელში ჩაიგდო სამარია (მეოთხე მეფეთა 17:1–6). ცოტა მოგვიანებით, მეფე სანხერიბი თავს დაესხა იუდას, დაიპყრო მრავალი გამაგრებული ქალაქი და იერუსალიმსაც კი ემუქრებოდა (ესაია 36:1, 2). ასურეთის მეფის წარმომადგენელი მართლაც გაუდიდგულდა იეჰოვას, როცა იერუსალიმის ჩაბარებას მოითხოვდა (ესაია 36:4–20).

15. როგორ დაამცირებდა იეჰოვა იმ ერების ღმერთებს, რომლებიც მის ხალხს გაუდიდგულდნენ?

¹⁵ მოაბის, ყამონელებისა და ასურეთის ჩათვლით, 82-ე ფსალმუნი მოიხსენიებს ქვეყნებს, რომლებიც გაუდიდგულდნენ ისრაელს და იკვეხნიდნენ: „მოდით, ამოვძირკვოთ ისინი ხალხთაგან და აღარ იხსენიებოდეს სახელი ისრაელისა“ (ფსალმუნი 82:5). წინასწარმეტყველი სოფონია გაბედულად აუწყებდა, რომ ძალთა უფალი, იეჰოვა დაამცირებდა ყველა ამ ქედმაღალ ერსა და მათ ღმერთებს. „ეს მოელით მათი ამპარტავნობის გამო, რომ ილანძღებოდნენ და ედიდგულებოდნენ ცაბაოთ უფლის ერს. საშინელი იქნება მათთვის უფალი, რადგან გააცამტვერებს ქვეყნიერების ყველა ღმერთს, და მას დაუწყებს თაყვანისცემას ყოველი კაცი თავისი ქვეყნიდან, ხალხების ყოველი კუნძული“ (სოფონია 2:10, 11).

ძველი წელთაღრიცხვით 632 წელს ბაბილონელების, მიდიელებისა და ჩრდილოეთიდან წამოსული, შესაძლოა, სკვითების ურდოებისგან შემდგარმა კოალიციამ დაიპყრო და გაანადგურა ნინევე. ისტორიკოსი უილ დიურანტი მოგვითხრობს: „ნაბოპოლასარის ხელმძღვანელობით ბაბილონელების ჯარი შეუერთდა მიდიელების ჯარს საიაქსერიზის მეთაურობით და სკვითების ურდოებს კავკასიიდან და საოცრად იოლად და სწრაფად დაიპყრეს ჩრდილო ციხე-სიმაგრე. . . ერთი დარტყმით ასურეთი გაქრა ისტორიიდან“. ზუსტად ამის შესახებ წინასწარმეტყველებდა სოფონია (სოფონია 2:13–15).

ხოლო მოაბსა და ყამონელებთან დაკავშირებით, ისტორიკოსის იოსებ ფლავიუსის თანახმად, იერუსალიმის დაცემიდან მეხუთე წელს ბაბილონელებმა დაიპყრეს ისინი. ამის შედეგად, წინასწარმეტყველების თანახმად მათ შეწყვიტეს არსებობა.

1. რა განაცხადა ბიბლიის მცოდნემ სოფონიას წინასწარმეტყველებასთან დაკავშირებით?

სოფონიას წინასწარმეტყველება ძველი წელთაღრიცხვით VII–VI საუკუნეებში თავისი პირველი შესრულების პერიოდზე ბევრად უფრო შორს მიუთითებს. სოფონიას წიგნის შესახებ თავის კომენტარში პროფესორი კ. ფ. კეილი წერდა: „სოფონიას წინასწარმეტყველება. . . არა მხოლოდ იწყება მთელ მსოფლიოზე საყოველთაო სამსჯავრო განაჩენის გაცხადებით, რომლის გამოც ეს სამსჯავრო დაატყდება იუდას მისი ცოდვებისთვის და სხვა ერებისგან შემდგარ ქვეყნიერებას, რომელიც იეჰოვას ხალხისადმი მტრულად არის განწყობილი; არამედ ამ წინასწარმეტყველების განხილვა გრძელდება იეჰოვას დიდი და საშინელი დღის განმავლობაში“.

2. რა საერთოა სოფონიას დროს არსებულ პირობებსა და დღევანდელი ქრისტიანული სამყაროს მდგომარეობას შორის?

² დღეს იეჰოვას სასამართლო გადაწყვეტილებაში შედის ერების შეკრება, რომ სოფონიას დროინდელ განადგურებაზე უფრო დიდი მასშტაბით გაანადგუროს ისინი (სოფონია 3:8). ღმერთის თვალში განსაკუთრებით ის ერები იმსახურებენ მსჯავრდადებას, რომლებიც თავს ქრისტიანებად აცხადებენ.

3. რა შეიძლება ითქვას დღევანდელი მრავალი საერო ლიდერისა და პოლიტიკური ხელისუფლებების შესახებ და რას წინასწარმეტყველებდა სოფონია?

³ ქრისტიანული სამყაროს მრავალ პოლიტიკურ წინამძღოლს უყვარს ეკლესიაში გამოჩენა. მაგრამ იუდას ‘მთავრების’ მსგავსად, მრავალი მათგანი, როგორც ‘მბდღვინავი ლომები’ და გაუმაძღარი ‘მგლები’, ექსპლუატაციას უწევს ხალხს (სოფონია 3:1–3). ხოლო ისინი, რომლებიც ასეთ პოლიტიკურ პიროვნებებს ემლიქვნელებიან, ‘თავიანთი უფლის სახლს [ბატონების სახლებს, აქ] მძლავრობითა და სიცრუით ავსებენ’ (სოფონია 1:9). ფართოდ არის გავრცელებული მექრთამეობა და გახრწნილობა. ხოლო ქრისტიანული და არაქრისტიანული სამყაროს ქვეყნებში პოლიტიკური ხელისუფლებების მზარდი რიცხვი ‘უდიდგულდება’ ძალთა უფლის, იეჰოვას ხალხს — მის მოწმეებს, რადგან ეპყრობიან მათ, როგორც საძაგელ „სექტას“ (სოფონია 2:8; საქმე 24:5, 14, „ახალი აღთქმა და ფსალმუნი“, 1990 წლის გამოცემა). ყველა ასეთ პოლიტიკურ წინამძღოლსა და მათ მიმდევრებთან დაკავშირებით სოფონია წინასწარმეტყველებდა: „ვერც ვერცხლი, ვერც ოქრო ვერ იხსნის მათ უფლის რისხვის დღეს და მისი შურის ცეცხლი შთანთქავს მთელს ქვეყანას, რადგან ბოლოს მოუღებს უცაბედად ქვეყნის ყველა მკვიდრს“ (სოფონია 1:18).