4. როგორ დაატყდა იერუსალიმს თავს „იეჰოვას დიდი დღე“ ძვ. წ. 607 წელს?

⁴ იეჰოვას განაჩენი კვლავ დაატყდა თავს ორგულ ისრაელს, როცა ძვ. წ. 607 წელს იერუსალიმსა და იუდას სამეფოს „იეჰოვას დიდი დღე“ ეწია. ამის მიზეზი ის იყო, რომ იუდაც განუდგა იეჰოვას. როცა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა იუდას დედაქალაქზე, იერუსალიმზე დააპირა გალაშქრება, იუდეველებმა იეჰოვას არ მიმართეს დახმარებისთვის. მათ „სიცრუის თავშესაფარს“ დაუწყეს ძიება. იუდეველებმა მოკავშირედ ეგვიპტე გაიხადეს. მაგრამ როგორც სეტყვა ანადგურებს ყველაფერს, ბაბილონმაც მიწასთან გაასწორა იუდას თავშესაფარი, ეგვიპტე (ეს. 28:14, 17).

ხალხი დღეს სხვადასხვა პოლიტიკურ ორგანიზაციაზე ამყარებს იმედს ისევე, როგორც ძველად ისრაელი ამყარებდა იმედს მეზობელ ერებზე. მათი მაგალითიდან ვიგებთ, რომ პოლიტიკური მოკავშირეები ვერ დაეხმარნენ მათ. დღესაც არც ერთ პოლიტიკურ ძალას, მათ შორის გაეროს, არ ძალუძს სრულად გადაჭრას მსოფლიო პრობლემები. განა გონივრული იქნება, იმედი დავამყაროთ სხვადასხვა პოლიტიკურ ორგანიზაციაზე და ისინი ჩვენს თავშესაფრად ვიქციოთ?! ბიბლიური წინასწარმეტყველების თანახმად მათ „სიცრუის თავშესაფარი“ ეწოდებათ. ეს ასეცაა, რადგან ყველას, ვინც მათზეა მინდობილი, იმედი გაუმტყუნდება (წაიკითხეთ ესაიას 28:15, 17 ).

²⁰ მალე, მთელ დედამიწას იეჰოვას „ქარიშხლის დღე“ დაატყდება. ვერაფერი, რაზეც ადამიანები ამყარებენ იმედს, იქნება ეს ბირთვული იარაღი თუ მატერიალური სიმდიდრე, ვერ დაიცავს მათ. ესაიას 28:17-ში ვკითხულობთ: „სეტყვა წაიღებს სიცრუის თავშესაფარს და წყალი წალეკავს სამალავს“.