ფულის სესხება-გასესხება მეგობრებს შორის

„ბოროტი ისესხებს და არ გადაიხდის, მართალი კი შეიბრალებს და მისცემს“ (ფსალმუნი 36:21).

„ფულს ნურც სხვისგან ისესხებ და ნურც შენ ასესხებ, რადგან სესხებით ფულსაც ჰკარგავ და მეგობარსაც“, — დაწერა ინგლისელმა დრამატურგმა უილიამ შექსპირმა, რომელმაც ძველთაგან მომდინარე სიბრძნე გაიმეორა. მართლაცდა, ადამიანების ურთიერთობაში მცირე მიზეზები თუ არის განხეთქილების ისე შემტანი, როგორც ფულის სესხება-გასესხება. საუკეთესოდ შედგენილი გეგმისა და გულწრფელი განზრახვების დროსაც კი ყოველთვის ისე არ ხდება ყველაფერი, როგორც ჩვენ გვინდა (ეკლესიასტე 9:11, 12).

შეიძლება ისეთი ვითარება შეიქმნას, რომ მოვალისთვის ძნელი ან შეუძლებელიც კი გახდეს პირობის შესრულება, ან კიდევ მევალეს უცბად დასჭირდეს გასესხებული ფული. როდესაც ასეთი რამ ხდება, როგორც შექსპირმა აღნიშნა, მეგობრობასა და ურთიერთობას შეიძლება საფრთხე დაემუქროს.

რა თქმა უნდა, ვინმეს შეიძლება მართლაც სჭირდება ფულის სესხება. შეიძლება ფინანსურად გაუჭირდა სერიოზული შემთხვევის ან სამუშაოს დაკარგვის გამო და ფულის სესხებაშიღა ხედავს ერთადერთ გამოსავალს. ბიბლია მოუწოდებს მათ, ვისაც გაჭირვებაში მყოფთა დახმარება შეუძლია, უკან არ დაიხიონ (იგავნი 3:27). ამ დახმარებაში შეიძლება შედიოდეს ფულის გასესხება. მაგრამ როგორ უნდა უყურებდეს თავის პასუხისმგებლობას ქრისტიანი, რომელიც ასეთ საქმეში ეხვევა?

მხედველობაში მისაღები პრინციპები

ბიბლია არ არის ფინანსური საკითხების სახელმძღვანელო. ის არ განიხილავს ყველა წვრილმანს, რაც შეიძლება სესხება-გასესხებას მოჰყვეს. საჭირო იქნება თუ არა ვალის დაბრუნება პროცენტით და, თუ დიახ, რამდენით — მსგავსი საკითხების გადაწყვეტა გამსესხებელ-მსესხებელზეა დამოკიდებულიa. მაგრამ ბიბლია გვაწვდის ნათელ, სიყვარულით აღსავსე პრინციპებს, რომლებითაც პიროვნებამ ასეთი შემთხვევისას უნდა იხელმძღვანელოს.

გამსესხებელი

მაშინ როდესაც მთავარი ვალდებულება მსესხებელს ეკისრება, არსებობს ისეთი პრინციპებიც, რომლებიც გამსესხებელს ეხება. ბიბლია გვიჩვენებს, რომ, თუ შეგვიძლია გაჭირვებულებს დავეხმაროთ, უკან არ უნდა დავიხიოთ (იაკობი 2:14–16). მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ პიროვნება ვალდებულია, გაასესხოს ფული მაშინაც კი, თუ სულიერი ძმა სთხოვს. „გონიერი ხედავს ბოროტებას და თავს არიდებს“, — ამბობს ბიბლია (იგავნი 22:3).

გამჭრიახმა პიროვნებამ იცის ფულის სესხება-გასესხებასთან დაკავშირებული მახეების შესახებ, ამიტომ ყურადღებით მოეკიდება ამ საკითხს, როდესაც მას მიმართავენ. მართლა სჭირდება ფული? კარგად აწონ-დაწონა ეს საკითხი? არის მომავალი მევალე სიტყვის პატრონი და აქვს კარგი რეპუტაცია? სურს ხელშეკრულების დადება, რომელშიც შეთანხმების პირობები იქნება მოცემული (შეადარეთ იერემია 32:8–14). ნამდვილად მზად არის ვალის გასასტუმრებლად?

ეს არ ნიშნავს, რომ ქრისტიანმა უარით უნდა გაისტუმროს გაჭირვებული, რომელსაც ეტყობა, რომ ვალი შეიძლება ვერ გადაიხადოს. ქრისტიანისთვის სხვებისთვის დახმარების გაწევა კომერციულ საქმიანობაზე მაღლა დგას. „ვისაც ამქვეყნიური ქონება აქვს, ძმას კი გაჭირვებაში ხედავს და მისგან კეტავს თავის გულს, როგორ დარჩება მასში ღვთის სიყვარული?“ — კითხვას სვამს მოციქული იოანე. დიახ, ქრისტიანებმა უნდა გამოავლინონ ‘სიყვარული არა სიტყვებით და არა ენით, არამედ საქმითა და ჭეშმარიტებით’ (1 იოანე 3:17, 18).

ზოგჯერ ქრისტიანი შეიძლება წყვეტს, რომ გაჭირვებაში მყოფ ძმას ფული სესხად კი არ მისცეს, არამედ აჩუქოს ან სხვაგვარად გაუწოდოს დახმარების ხელი. მსგავსად ამისა, როდესაც შეთანხმებასთან დაკავშირებით სიძნელეები წამოიჭრება, გამსესხებელმა შეიძლება არჩიოს, გულმოწყალედ მოიქცეს. მან შეიძლება მოისურვოს, გაითვალისწინოს მოვალის შეცვლილი ვითარება და ვალის დაბრუნებისთვის უფრო მეტი დრო მისცეს, შეუმციროს გადასახდელი თანხა ან საერთოდ არ გამოართვას. ეს პირადად გადასაწყვეტი საკითხებია.

ქრისტიანებს უნდა ახსოვდეთ, რომ ღმერთი ყველაფერს ხედავს, და რომ იმის საფუძველზე, როგორ ვიქცევით და როგორ ვიყენებთ ჩვენს სახსრებს, ანგარიშს ჩავაბარებთ მას (ებრაელთა 4:13). ბიბლიის რჩევა — „ყოველივე . . . იყოს სიყვარულში“ — რასაკვირველია, მეგობრებს შორის ფულის სესხება-გასესხებასაც ეხება (1 კორინთელთა 16:14).