„სიყვარული არასოდეს მთავრდება“ — ასეა შენს შემთხვევაშიც?

რა არის სიყვარული? მთელ მსოფლიოში არსებობს ანდაზები, რომლებიც განსაკუთრებით გამოყოფენ ჭეშმარიტი სიყვარულის ღირებულებას. ზულური ანდაზა ამბობს: „სიყვარული არ არჩევს იმ ბალახის ღეროს, რომელზედაც ეცემა“. ფილიპინელები ამბობენ, „სიყვარული ცხოვრების მარილიაო“. ლიბანური ანდაზა შენიშნავს: „სიყვარული თვალს ხუჭავს ნაკლზე, სიძულვილი კი ნაკლს აზვიადებს“. ამის მსგავსია ირლანდიური გამოთქმაც: „სიყვარული უსიამოვნებებს ფარავს“. უელსელები ამბობენ, „სიყვარული გოლიათზე ძლიერიაო“. ნორვეგიელები კი — „ვინც გიყვარს, ის ყოველთვის ლამაზიაო“. ინგლისელი იტყოდა, „ერთი გროში სიყვარულიც კი, ფუნტ კანონზე ძლიერიაო“. ესპანეთში არსებობს ასეთი გამოთქმა: „ჭეშმარიტი სიყვარული სიკვდილამდე გრძელდება“.

უეჭველად, სადაც არ უნდა წავიდეთ, ჭეშმარიტი სიყვარული ყველგან ფასობს. ბიბლიის ერთ-ერთმა მწერალმა, პავლემ, შემდეგნაირად აღწერა სიყვარული, რომელსაც ნამდვილად შეუძლია ცხოვრების შეცვლა: „სიყვარული სულგრძელია, სიყვარული ქველმოქმედია, არ შურს, არ ყოყოჩობს, არ ამპარტავნობს, არ სჩადის უწესობას, თავისას არ ეძიებს, არ რისხდება და არ განიზრახავს ბოროტს, არ ხარობს სიცრუით, არამედ ჭეშმარიტება ახარებს. ყოველივეს იტანს, ყველაფერი სწამს, ყველაფრის იმედი აქვს და ყოველივეს ითმენს. სიყვარული არასოდეს მთავრდება“ (1 კორინთელთა 13:4–8).

დიახ, „სიყვარული არასოდეს მთავრდება“. სიყვარული გვკურნავს. სიყვარული გვაერთიანებს. სიყვარული არა მხოლოდ სიტყვებით გადმოიცემა, არამედ უანგარო მოქმედებებითაც. სიყვარული უანგაროა, ამიტომ, პავლემ ასევე დაწერა: „მთელი ჩემი ქონება რომ დავარიგო და ჩემი სხეული დასაწვავად გავწირო, ხოლო სიყვარული არ გამაჩნდეს, არაფრად ვარგივარ“. თუ შესაწირავს გავცემთ ან საჩუქარს ვიძლევით სხვების დასანახად, ღვთის თვალში, ასეთი შესაწირავი არაფრად ფასობს (1 კორინთელთა 13:3).

იესომ იგივე აზრი შემდეგნაირად გამოთქვა: „როცა მოწყალებას გასცემ, ნუ გაახმაურებ შენს წინაშე, როგორც თვალთმაქცნი აკეთებენ. . . რათა ხალხმა აქოს ისინი. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მათ უკვე მიიღეს თავიანთი საზღაური. შენ კი, როცა მოწყალებას გასცემ, შენს მარცხენას ნუ ეცოდინება, რას აკეთებს შენი მარჯვენა“. დიახ, სიყვარული არ იკვეხნის (მათე 6:2, 3).

უპირფერო სიყვარული არ ეძებს პირად სარგებლობას. ჭეშმარიტი სიყვარული ისეთ პიროვნებად გვაყალიბებს, რომელიც სხვების გამხნევების წყაროს წარმოადგენს (მათე 11:28–30). შემდგომმა ანონიმურმა ციტატამ იქნებ დაგვაფიქროს იმ სახის სიყვარულზე, რომელსაც სხვების მიმართ ვავლენთ: „სამართლიანობა სიყვარულის გარეშე გულქვა ადამიანს გვხდის. რწმენა სიყვარულის გარეშე ფანატიკოსებად გვაქცევს. ძალაუფლება სიყვარულის გარეშე კი — უმოწყალო პიროვნებებად. მოვალეობა სიყვარულის გარეშე თავნება, ჯიუტ ადამიანებად გვაყალიბებს. წესიერება სიყვარულის გარეშე კი, კირკიტა ადამიანად გვხდის.

ის, ვინც მხოლოდ დადგენილი ნორმებით ცხოვრობს, შეიძლება სიყვარულის დაკარგვის მახეში გაებას. რა გამხნევების წყარო შეიძლება იყოს თითოეული ჩვენგანი თუ პავლეს რჩევის თანახმად იცხოვრებს: „შეიმოსეთ მოწყალება, სახიერება, თავმდაბლობა, სიმშვიდე, სულგრძელობა. შეიწყნარეთ ერთიმეორე და მიუტევეთ ერთმანეთს, თუ ვინმესთან რაიმე სადავო აქვს ვინმეს. როგორც ქრისტემ მოგიტევათ, ასევე თქვენც. და ყოველივე ამას დაურთეთ სიყვარული, რაც სრულქმნილობის კავშირია“ (კოლასელთა 3:12–14).