ვისწავლოთ სიყვარულის გამოვლენა
კოსოვო, ლიბანი და ირლანდია — ეს სახელწოდებები უკანასკნელი წლების ახალ ამბებში ხშირად ჩნდება. ისინი ხალხს სისხლის ღვრის, დაბომბვისა და მკვლელობის სცენებს აგონებს. რა თქმა უნდა, რელიგიურ, რასობრივ, ეთნიკურ თუ სხვა ნიადაგზე წარმოქმნილი უთანხმოებებით გამოწვეული სასტიკი შეტაკებები სიახლეს არ წარმოადგენს; ისტორიის ფურცლები სავსეა ასეთი მოვლენებით. ამ შეტაკებებს კაცობრიობისთვის აუწერელი ტანჯვა მოაქვს.
ისტორიის მანძილზე არსებული ომების გამო ბევრი იმ დასკვნამდე მიდის, რომ ისინი ნამდვილად გარდაუვალია და რომ ერთიმეორის სიძულვილი ბუნებრივია. მაგრამ ასეთი თვალსაზრისი სრულიად ეწინააღმდეგება ღვთის სიტყვის, ბიბლიის, სწავლებას. საღვთო წერილი პირდაპირ აცხადებს: „ვისაც არ უყვარს, მას არ შეუცვნია ღმერთი, ვინაიდან ღმერთი სიყვარულია“ (1 იოანე 4:8). ნათელია, შემოქმედს სურს, რომ ადამიანებს უყვარდეთ ერთმანეთი.
ბიბლია ასევე გვიჩვენებს, რომ ადამიანი ღვთის ხატად შეიქმნა (დაბადება 1:26, 27). ეს იმას ნიშნავს, რომ კაცობრიობა დაჯილდოებულია უნარით — აირეკლოს ღვთის თვისებები, რომელთაგანაც ყველაზე აღმატებული სიყვარულია. თუკი ასეა, ისტორიის მანძილზე ასე რატომ უჭირდა ხალხს ერთმანეთისადმი სიყვარულის გამოვლენა? ბიბლია ამ კითხვაზეც გვპასუხობს. ეს იმიტომ მოხდა, რომ პირველი წყვილი, ადამი და ევა, ღვთის წინააღმდეგ აჯანყდა და ცოდვაში გაეხვია. შედეგად, მათმა ყველა შთამომავალმა მემკვიდრეობით ცოდვა და არასრულყოფილება მიიღო. რომაელთა 3:23 ხსნის: „ყველამ შესცოდა და მოკლებულნი არიან ღვთის დიდებას“. მემკვიდრეობით მიღებულმა ცოდვამ და არასრულყოფილებამ ღვთის მიერ ბოძებული სიყვარულის უნარი დაგვიმახინჯა. ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ადამიანები ვეღარ შეიყვარებენ ერთმანეთს? რა იმედი არსებობს იმისათვის, რომ ოდესმე მშვიდობიანი, სიყვარულით აღსავსე ურთიერთობა გვექნება სხვებთან?
უნდა ვისწავლოთ ღვთის სიყვარული
იეჰოვა ღმერთმა იცის, რომ, ყველაფრის მიუხედავად, კაცობრიობას მაინც შეუძლია სიყვარულის გამოვლენა. აი, რატომ მოითხოვს ის ყველასგან, ვისაც სურს, მას ასიამოვნოს, სიყვარულის მაქსიმალურ გამომჟღავნებას. ამ მოთხოვნას ნათელი მოჰფინა ღვთის ძემ, იესო ქრისტემ, როდესაც სთხოვეს, ისრაელისთვის მიცემული რჯულიდან ყველაზე დიდი მცნება მოეყვანა. მან თქვა: „‘შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა სულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა’. ეს არის პირველი და დიდი მცნება“. შემდეგ დასძინა: „და მეორე ამის მსგავსი: ‘შეიყვარე მოყვასი შენი, ვითარცა თავი შენი’. ამ ორ მცნებაზე ჰკიდია მთელი რჯული და წინასწარმეტყველნი“ (მათე 22:37—40).
მაგრამ ბევრი თვლის, რომ ძალიან ძნელია გიყვარდეს ის, ვისაც ვერ ხედავ. ჩვენ კი, ადამიანებს, არ შეგვიძლია იეჰოვა ღმერთის დანახვა, ვინაიდან ის სულია (იოანე 4:24). მიუხედავად ამისა, ყოველდღიურად ვხდებით ღვთის მოქმედებების მოწმე, რადგან თითოეული ჩვენგანის სიცოცხლე იმაზეა დამოკიდებული, რაც მან ჩვენ საკეთილდღეოდ შექმნა. მოციქულმა პავლემ ამ ფაქტზე გაამახვილა ყურადღება, როდესაც თქვა: „[ღმერთი] ყოველთვის მოწმობდა თავის თავზე, ზეციდან გვაძლევდა წვიმას და ნაყოფის მომცემ დროებს, საზრდოთი და სიხარულით გვივსებდა გულებს“ (საქმეები 14:17).
თუმცა ღვთის ნამოქმედარით, ასე თუ ისე, ყველა სარგებლობს, ცოტა თუ არის მადლიერი ან აღძრული მის მიმართ მადლიერების გამოსახატავად. ამრიგად, ჩვენ უნდა შევაფასოთ ყოველივე კარგი, რაც ღმერთმა ჩვენთვის გააკეთა, და დავფიქრდეთ იმ შესანიშნავ თვისებებზე, რომლებიც ყოველ მის ნამოქმედარში ჩანს. ასეთი მოქმედება ჩვენი დიდებული შემოქმედის შთამბეჭდავი სიბრძნისა და სიძლიერის დანახვის საშუალებას მოგვცემს (ესაია 45:18). უპირველეს ყოვლისა კი დაგვეხმარება, დავინახოთ, როგორი მოყვარული ღმერთია იეჰოვა, ვინაიდან მან არა მარტო გვიბოძა სიცოცხლე, არამედ მისით ტკბობის შესაძლებლობაც მოგვცა.
მაგალითად, დაფიქრდით ღვთის მიერ დედამიწაზე შექმნილი მშვენიერი ყვავილების უსაზღვრო ნაირსახეობაზე. რა შესანიშნავია, რომ მან ასეთი სილამაზის აღქმისა და მისით დიდი სიამოვნების მიღების უნარიც გვიბოძა! მსგავსად ამისა, ღმერთმა არსებობისთვის ყოველგვარი ნოყიერი საკვებით უზრუნველგვყო; როგორ მზრუნველობაზე მეტყველებს ის, რომ მან გემოვნების გრძნობითაც დაგვაჯილდოვა, რათა საკვების მიღებამ ესოდენ დიდი სიამოვნება მოგვანიჭოს! ნუთუ ეს არ არის იმის დამაჯერებელი მტკიცება, რომ ღმერთს ნამდვილად ვუყვარვართ და ჩვენს კეთილდღეობაზე ფიქრობს? (ფსალმუნი 144:16, 17; ესაია 42:5, 8).
„ბუნების წიგნის“ გარდა შემოქმედი თავისი სიტყვის, ბიბლიის, მეშვეობით გვიმჟღავნებს, თუ როგორი ღმერთია. ბიბლიაში ჩაწერილია უამრავი რამ იმის შესახებ, რაც იეჰოვა ღმერთმა სიყვარულით გააკეთა წარსულში, ასევე მის მიერ დაპირებული ის ურიცხვი კურთხევა, რომლებითაც კაცობრიობას დააჯილდოებს ახლო მომავალში (დაბადება 22:17, 18; გამოსვლა 3:17; ფსალმუნი 71:6—16; გამოცხადება 21:4, 5). უპირველეს ყოვლისა, ბიბლია გვიცხადებს კაცობრიობისადმი ღვთის სიყვარულის უდიდეს გამოვლენას — ჩვენ გამოსასყიდად თავისი მხოლოდშობილი ძის შემოწირვას, რომ ცოდვისა და სიკვდილის მონობისგან გავთავისუფლებულიყავით (რომაელთა 5:8). მართლაც, რაც უფრო მეტს ვგებულობთ ჩვენი მოსიყვარულე შემოქმედის შესახებ, მით უფრო აღვიძვრებით, გულით გვიყვარდეს ის.
ვისწავლოთ სხვების სიყვარული
იესოს სიტყვებისამებრ, გარდა იმისა, რომ ღმერთი მთელი გულით, სულითა და გონებით უნდა გვიყვარდეს, მოყვასიც საკუთარი თავივით უნდა შევიყვაროთ. სინამდვილეში, ღვთის სიყვარული გვავალდებულებს, სხვებიც გვიყვარდეს. მოციქულმა იოანემ ახსნა: „საყვარელნო! თუკი ასე შეგვიყვარა ღმერთმა, ჩვენც გვმართებს ერთმანეთის სიყვარული“. შემდეგ ხაზი გაუსვა: „თუ ვინმე ამბობს, ღმერთი მიყვარსო, თავისი ძმა კი ეჯავრება, იგი ცრუა, ვინაიდან ვისაც არ უყვარს თავისი ძმა, რომელსაც ხედავს, როგორღა ეყვარება ღმერთი, რომელსაც ვერ ხედავს? და ასეთი მცნება გვაქვს მისგან, რომ ღვთის მოყვარულს თავისი ძმაც უნდა უყვარდეს“ (1 იოანე 4:11, 20, 21).
დღეს ჩვენ ვცხოვრობთ წუთისოფელში, სადაც უმრავლესობა ეგოისტურ განწყობილებას ავლენს. როგორც ბიბლიამ იწინასწარმეტყველა, ისინი „თავმოყვარენი“ არიან (2 ტიმოთე 3:2). ამიტომ, თუ გვინდა, რომ სიყვარულის გამოვლენა ვისწავლოთ, ყოველი ღონე უნდა ვიხმაროთ გონების განახლებისთვის და ნაცვლად იმისა, რომ უმრავლესობის ეგოისტურ გზებს მივყვეთ, მივბაძოთ ჩვენს მოსიყვარულე შემოქმედს (რომაელთა 12:2; ეფესელთა 5:1). ღმერთი „კეთილია უმადურთა და ბოროტთა მიმართაც“ კი და „თავისი მზე ამოჰყავს ბოროტთა და კეთილთა თავზე და წვიმას უგზავნის მართლებსა და უსამართლოებს“. ვინაიდან ჩვენი ზეციერი მამა ასეთ ბრწყინვალე მაგალითს გვაძლევს, უნდა ვეცადოთ, გულკეთილები ვიყოთ და ყველას დავეხმაროთ. ამგვარი მოქმედებით დავამტკიცებთ, რომ ‘ჩვენი მოსიყვარულე ზეციერი მამის ძენი’ ვართ (ლუკა 6:35; მათე 5:45).
ისეთი საქმეებით, რომლებშიც სიყვარულია გამოხატული, ზოგჯერ ადამიანებს ჭეშმარიტი ღვთის თაყვანისმცემლებად გახდომაში ვეხმარებით. რამდენიმე წლის წინათ ერთ-ერთი იეჰოვას მოწმე დიასახლისი შეეცადა, ბიბლიური ცნობა გაეზიარებინა მეზობელი ქალისთვის, რომელმაც კატეგორიულად არ ისურვა მისი მოსმენა. ასეთი რეაქციის მიუხედავად მას ხალისი არ დაუკარგავს. პირიქით, კვლავ სიკეთეს უკეთებდა ამ მეზობელს და ყოველთვის ცდილობდა, რამეთი დახმარებოდა. ერთხელ საცხოვრებელი ადგილის შეცვლისას დაეხმარა; სხვა შემთხვევაში, აეროპორტში ნათესავების დასახვედრად წასულს, თანმხლები გააყოლა. მოგვიანებით ეს მეზობელი ბიბლიის შესწავლაზე დათანხმდა და, საბოლოოდ, ქმრის მხრიდან სასტიკი წინააღმდეგობის მიუხედავად, გულმოდგინე ქრისტიანი გახდა. დიახ, სიყვარულის გამოვლენამ მარადიული კურთხევების მიღებას ჩაუყარა საფუძველი.
თუ გულახდილები ვართ, ვაღიარებთ, რომ ჩვენდამი ღვთის სიყვარული ჩვენი ღირსებებით არ არის განპირობებული. ღმერთს ჩვენი მრავალი ნაკლის მიუხედავად ვუყვარვართ. რადგანაც ასეა, ჩვენც უნდა ვისწავლოთ სხვების შეყვარება მათი მრავალი ნაკლის მიუხედავად. თუ საკუთარ თავს ვასწავლით, რომ სხვებში ნაკლოვანებების ძიების ნაცვლად მათი შესანიშნავი თვისებები დავინახოთ და დავაფასოთ, გაცილებით გაგვიადვილდება მათი შეყვარება. მათდამი ჩვენი გრძნობები შეიძლება პრინციპებზე დაფუძნებულ სიყვარულსაც კი გასცდეს და ისეთი სიყვარული გაგვიჩნდეს, როგორიც ახლო მეგობრებს შორის არსებობს.
მიეცით სიყვარულს ზრდის საშუალება
სიყვარული და მეგობრობა ზრდასა და განვითარებას საჭიროებს, ამისათვის კი გულწრფელობა და პატიოსნება არის აუცილებელი. ზოგი საკუთარი ნაკლოვანებების დამალვას ცდილობს, რომ კარგი შთაბეჭდილება მოახდინონ მათზე, ვისთანაც დამეგობრება სურთ. მაგრამ ამას ხშირად უარყოფითი შედეგები მოსდევს, როცა სხვები, საბოლოოდ, აღმოაჩენენ ხოლმე სინამდვილეს და ასეთი უპატიოსნობის გამო გული აღარ მიუწევთ მათკენ. მაშასადამე, არ უნდა გვეშინოდეს იმისა, რომ სხვებმა გაგვიცნონ ისეთები, როგორებიც სინამდვილეში ვართ, — თუნდაც გვქონდეს ნაკლოვანებები, რომლებსაც ვებრძვით. ეს შეიძლება მათთან დამეგობრებაშიც კი დაგვეხმაროს.
მაგალითად, შორეული აღმოსავლეთის ერთ-ერთი კრებიდან ერთ ხანში შესულ მოწმე დას არასრული განათლება აქვს მიღებული, მაგრამ არასოდეს ცდილობს სხვებისგან ამის დამალვას; ის გულახდილად აღიარებს, რომ არ შეუძლია სხვებს თვალსაჩინოდ აჩვენოს, როგორ შეიძლება ბიბლიური წინასწარმეტყველებებისა და ისტორიის მეშვეობით იმის დადგენა, რომ წარმართთა დრო 1914 წელს დასრულდაa. მიუხედავად ამისა, ეს და მსახურებაში გულმოდგინების, აგრეთვე ძმებისადმი სიყვარულისა და ხელგაშლილობის ისეთი შესანიშნავი მაგალითია, რომ მას ყოველთვის გულთბილად მოიხსენიებენ, როგორც კრების ძვირფას წევრს.
ზოგ კულტურაში სიყვარულის დაუფარავად გამოხატვას არ იწონებენ; ხალხს სხვებთან ურთიერთობისას ფორმალურად ზრდილობის გამოვლენას ასწავლიან. თუმცა ყოველთვის კარგია, თავაზიანები და ტაქტიანები ვიყოთ, არ უნდა დავუშვათ, რომ ზრდილობამ ხელი შეგვიშალოს სხვებისადმი ჩვენი გრძნობის გამოხატვაში. იეჰოვას არ რცხვენოდა თავისი რჩეული ხალხის, ძველი ისრაელის, მიმართ სიყვარულის გამოვლენა, და ამ ერს უთხრა: „სამარადისო სიყვარულით შეგიყვარე“ (იერემია 31:2). მსგავსად ამისა, მოციქულმა პავლემ თესალონიკელ თანამორწმუნეებს მისწერა: „ჩვენც, თქვენდამი გულმხურვალთ გვსურდა მოგვეცა თქვენთვის არა მარტო ღვთის სახარება, არამედ ჩვენი სულიც, იმიტომ რომ საყვარელნი გახდით ჩვენთვის“ (1 თესალონიკელთა 2:8). ასე რომ, როცა სხვებისადმი ნამდვილი სიყვარულის განვითარებას ვცდილობთ, ასეთი გრძნობის ბუნებრივად გამოხატვა უფრო არის ბიბლიურ მოძღვრებასთან შეთანხმებული, ვიდრე დაფარვა.
საჭიროა მუდმივი ძალისხმევა
სხვებისადმი სიყვარულის შეგრძნებისა და გამოხატვის სწავლა უწყვეტი პროცესია, რაც ჩვენი მხრიდან დიდ ძალისხმევას მოითხოვს, ვინაიდან ყველაფერი უნდა ვაკეთოთ ჩვენი არასრულყოფილების დასაძლევად და, ამავე დროს, წინააღმდეგობა გავუწიოთ ამ უსიყვარულო წუთისოფლის ძლიერ ზეგავლენას. მაგრამ უხვი კურთხევები, რომლებიც მას მოაქვს, ნამდვილად ღირს ძალისხმევად (მათე 24:12).
ამ ძალზე არასრულყოფილ მსოფლიოშიც კი შეგვიძლია სხვებთან ურთიერთობის გაუმჯობესება, რაც ჩვენც და სხვებსაც დიდ სიხარულს, მშვიდობასა და კმაყოფილებას მოგვიტანს. ასეთი ძალისხმევით შევიძენთ შესანიშნავ იმედს — მარადიულად ვიცხოვროთ ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში. უპირველეს ყოვლისა, სიყვარულის გამოვლენის სწავლით ჩვენი მოსიყვარულე შემოქმედის მოწონებას დავიმსახურებთ და მისგან კურთხევებს მივიღებთ — როგორც ახლა, ისე მარადიულად!
[სქოლიოები]
a მეტი ინფორმაციისთვის იხილეთ წიგნი „მარადიულ სიცოცხლემდე მიმყვანი შემეცნება“, გვერდები 96, 97.
[სურათები 10 გვერდზე]
ქრისტიანული სიყვარული კეთილი საქმეებით ვლინდება.
[საავტორო უფლება 8 გვერდზე]
UN PHOTO 186226/M. Grafman