ამასობაში სამარხთან სხვა ქალებიც მიდიან, სადაც ანგელოზს ხედავენ. სამარხში რომ შედიან, იქ კიდევ ერთი ანგელოზი ხვდებათ, რომელსაც „თეთრი გრძელი სამოსელი“ მოსავს (მარკოზი 16:5).

ერთ-ერთი ანგელოზი მათ ასეთი სიტყვებით მიმართავს: „ნუ გეშინიათ, ვიცი, იესოს ეძებთ, რომელიც ბოძზე გააკრეს. ის აქ არ არის, აღდგა, როგორც ამბობდა. მოდით, აი ის ადგილი, სადაც ესვენა. სასწრაფოდ წადით და მის მოწაფეებს უთხარით, რომ ის მკვდრეთით აღდგა; ის თქვენზე ადრე წავა გალილეაში“ (მათე 28:5—7). შიშისგან აკანკალებული ქალები ახალი ამბის შესატყობინებლად მოწაფეებთან გარბიან (მარკოზი 16:8).

მარიამ მაგდალელი ჯერ კიდევ სამარხთანაა და გლოვობს. ამ დროს სამარხში იხედება და იმ ადგილას, სადაც იესო ესვენა, თეთრებში შემოსილ ორ ანგელოზს ხედავს: ერთი თავთით ზის, მეორე კი — ფერხთით. ისინი ეკითხებიან: „რატომ ტირი?“. მარიამი პასუხობს: „ჩემი უფალი წაიღეს და არ ვიცი, სად დაასვენეს“.