1, 2. ა) რას ხედავს იეჰოვა, როცა უფლის გახსენების საღამოს აღსანიშნავად შეკრებილ მილიონობით ადამიანს უყურებს? (იხილეთ სურათი ჟურნალის გარეკანზე) ბ) რაზე ვიმსჯელებთ ამ სტატიაში?

დაფიქრდით, რას ხედავს იეჰოვა, როცა უფლის გახსენების საღამოს აღსანიშნავად შეკრებილ მილიონობით ადამიანს უყურებს. ის მხოლოდ ადამიანთა დიდ ჯგუფს კი არ ამჩნევს, არამედ თითოეულ დამსწრეს. მათ შორის ხედავს იმ ადამიანებს, რომლებიც ყოველ წელს ერთგულად ესწრებიან ამ შეხვედრას. მის თვალს არ ეპარება არც ისინი, რომლებიც სასტიკი წინააღმდეგობის მიუხედავად მაინც მოვიდნენ ამ მნიშვნელოვან ღონისძიებაზე. ღმერთს არც ისინი რჩება მხედველობიდან, რომლებიც რეგულარულად ვერ ესწრებიან კრების შეხვედრებს, თუმცა უფლის გახსენების საღამოს მნიშვნელოვან ღონისძიებად მიიჩნევენ. ცხადია, იეჰოვას არც პირველად მოსული სტუმრები რჩება შეუმჩნეველი, რომლებიც შეიძლება ცნობისმოყვარეობამ მოიყვანა.

² უდავოდ, იეჰოვას ძალიან ახარებს უამრავი ხალხის დანახვა, რომლებიც გახსენების საღამოს აღსანიშნავად იკრიბებიან (ლუკ. 22:19). თუმცა მისთვის რაოდენობაზე მთავარი, ის მიზეზია, რომელიც ადამიანებს ამ ნაბიჯის გადადგმისკენ აღძრავს. დიახ, იეჰოვა ჩვენს მოტივებს უდიდეს მნიშვნელობას ანიჭებს. ამ სტატიაში პასუხს გავცემთ მნიშვნელოვან კითხვას: გახსენების საღამოს გარდა, რატომ ვესწრებით ყოველკვირეულ შეხვედრებს, რომლებიც იეჰოვამ თავისი მსახურებისთვის გაითვალისწინა?

ქრისტეს გახსენების საღამოს უბრალოდ მოვალეობის გამო კი არ ვესწრებით, არამედ თავმდაბლად ვემორჩილებით იესოს მითითებას: „ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად“ (წაიკითხეთ 1 კორინთელების 11:23—26). ეს შეხვედრა გვიმტკიცებს მომავლის იმედს და შეგვახსენებს, თუ რა ძლიერ ვუყვარვართ იეჰოვას.