1996 წლის ოქტომბრიდან სპეციალურ პიონერებთან ერთად სხვა მაუწყებლებიც მიიწვიეს ამ საქმიანობაში მონაწილეობის მისაღებად. როგორც მაუწყებლები, ისე პიონერები, რომლებიც მზად არიან იმსახურონ იქ, სადაც უფრო დიდი მოთხოვნილებაა, თანდათანობით შეუერთდნენ ამ კამპანიას. ზოგს იმ კრებებში ნიშნავენ, რომელთა ტერიტორიაზეც გადის კამპანიის მარშრუტი, რათა იქადაგონ ამ ტერიტორიებზე და ინტერესი გაუღვივონ ჭეშმარიტებას მოწყურებულ ადამიანებს. მრავალი ახალგაზრდა მაუწყებელი და პიონერი გამოეხმაურა ამ მოწვევას და ძალიან გამამხნევებელი შემთხვევების მომსწრე გახდა.

მაგალითად, ახალგაზრდა ქრისტიანმა, აბიმაილმა, რომელსაც მაღალანაზღაურებადი სამუშაო ჰქონდა მობილური ტელეფონების მწარმოებელ კომპანიაში, გადაწყვიტა დაშორებულ რეგიონებში ქადაგება. როდესაც უფროსებმა გაიგეს, რომ ის თავს ანებებდა სამსახურს, დაწინაურებასა და ხელფასის მომატებას შეჰპირდნენ. თანამშრომლები მის დაყოლიებას ცდილობდნენ და არწმუნებდნენ, რომ ეს უნიკალური შესაძლებლობა იყო და დიდ შეცდომას დაუშვებდა, თუ ამ შანსს ხელიდან გაუშვებდა. ყოველივეს მიუხედავად, აბიმაილმა მტკიცედ გადაწყვიტა, რომ სამი თვით ამ სპეციალურ სამქადაგებლო კამპანიაში მიეღო მონაწილეობა. მას ძალიან მოეწონა ასეთი სახის მსახურება და განუსაზღვრელი დროით დარჩა ამ რეგიონში არსებულ ერთ–ერთ კრებაში, რომელშიც სამეფოს მაუწყებლების დიდი საჭიროება იყო. ამჟამად მას უბრალო სამუშაო აქვს. აბიმაილმა ისწავლა, როგორ გაიმარტივოს ცხოვრება.

ხანში შესულთა წვლილი

ამ კამპანიებში მხოლოდ ახალგაზრდები არ მონაწილეობენ. ერთ ხანში შესულ დას, ადელას, ყოველთვის ჰქონდა სურვილი, უფრო მეტი დრო დაეთმო სამქადაგებლო საქმიანობისთვის. მან ხელიდან არ გაუშვა ამის შესაძლებლობა, როდესაც სპეციალურ სამქადაგებლო კამპანიაში მონაწილეობის მიღება შესთავაზეს. ის ჰყვება: „იმდენად კმაყოფილი დავრჩი, რომ უხუცესებს ვთხოვე, განუსაზღვრელი დროით დავეტოვე ადგილობრივ კრებაში. ბედნიერი ვარ, რომ ასაკის მიუხედავად, ჯერ კიდევ შემიძლია იეჰოვას მსახურება“.