სკოლის დასრულების შემდეგ ესლიმ გარკვეული კურსები გაიარა, რათა პიონერადაც ემსახურა და საკუთარ თავზეც ეზრუნა მატერიალურად. ამის შემდეგ ის გადავიდა იქ, სადაც მეტი მაუწყებელი იყო საჭირო. მან ადგილობრივი მოსახლეობის ურთულესი ენების, ოტომისა და ტლაპენკოს, შესწავლაც კი დაიწყო. ახლა, როცა იხსენებს დაშორებულ ტერიტორიაზე მსახურების სამ წელს, ესლი ამბობს: „იქ ქადაგება, სადაც მეტი მაუწყებელია საჭირო, კმაყოფილების მომგვრელია და ცხოვრებას აზრს სძენს. და რაც ყველაზე მთავარია, ასეთმა მსახურებამ უფრო დამაახლოვა იეჰოვასთან“.

სხვა კულტურასთან და წეს-ჩვეულებებთან შეგუება შეიძლება განსაკუთრებით რთული იყოს, როდესაც დაშორებულ ტერიტორიაზე ადგილობრივ მოსახლეობასთან ერთად ცხოვრობთ. სწორედ ასეთ სირთულეს შეხვდნენ ფილიპი და რაკელი ნაუტლიენოვან ტერიტორიაზე მსახურებისას. ფილიპი ამბობს: „კულტურული სხვაობა ძალიან დიდი იყო“. რა დაეხმარა მათ? ისინი იხსენებენ: „ჩვენ ნაუტლი ენაზე მოლაპარაკე ადამიანების დადებით მხარეებზე ვამახვილებდით ყურადღებას. მაგალითად, მათ ძლიერი ოჯახური კვანძები აქვთ, ძალიან გულახდილები და ხელგაშლილები არიან“. რაკელი დასძენს: „ბევრი რამ ვისწავლეთ მათთან ერთად ცხოვრებით და და-ძმებთან მსახურებით ამ ტერიტორიაზე“.

როგორ მოვემზადოთ