იეჰოვასა და მოსეს საუბარი

13. რაში დაგვეხმარება იესოს აზროვნება?

¹³ იესოს აზროვნებას თუ ჩავწვდებით, ზოგიერთი რთული ბიბლიური მონაკვეთის გაგება გაგვიადვილდება. მაგალითად, დავფიქრდეთ იმ სიტყვებზე, რომლებიც იეჰოვამ მოსეს უთხრა, მას შემდეგ, რაც ისრაელებმა ოქროს ხბოს დაუწყეს თაყვანისცემა. ღმერთმა უთხრა მოსეს: „ვუყურებ ამ ხალხს და ვხედავ, რომ ქედმოუხრელნი არიან. მიმიშვი, რომ აენთოს მათზე ჩემი რისხვა და შევმუსრო ისინი, შენ კი დიდ ხალხად გაქციო“ (გამ. 32:9, 10).

14. როგორ იმოქმედა მოსეზე იეჰოვას სიტყვებმა?

¹⁴ ამის შემდეგ «მოსემ ვედრება დაუწყო იეჰოვას, თავის ღმერთს, გულის მოსალბობად: „იეჰოვა, რატომ უნდა აენთოს შენი რისხვა შენი ხალხის წინააღმდეგ, რომელიც ეგვიპტის მიწიდან დიდი ძალითა და ძლიერი ხელით გამოიყვანე? რატომ უნდა თქვან ეგვიპტელებმა, ბოროტი განზრახვით წაიყვანაო ისინი, რათა მოეკლა მთებს შორის და აღეგავაო დედამიწის პირიდან? ზურგი აქციე შენს ანთებულ რისხვას და შეიწყალე შენი ხალხი; არ დაატეხო უბედურება. გაიხსენე აბრაამი, ისაკი და ისრაელი, შენი მსახურები, რომლებსაც შენი თავი დაუფიცე: ‘ცის ვარსკვლავებივით გავამრავლებ თქვენს შთამომავალს და მთელ ამ მიწას, რომელსაც გიჩვენებთ, მივცემ თქვენს შთამომავალს, რომ მარადიულად დაეუფლოს მას’“. შეიწყალა იეჰოვამ თავისი ხალხი და აღარ დაატეხა უბედურება, როგორც ნათქვამი ჰქონდა» (გამ. 32:11—14).a

15, 16. რისი შესაძლებლობა მისცა იეჰოვას სიტყვებმა მოსეს?

¹⁵ საჭიროებდა იეჰოვა მოსესგან აზრის შესწორებას? რასაკვირველია, არა. მართალია, იეჰოვამ თქვა, რისი გაკეთებაც უნდოდა, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება არ იყო საბოლოო. შეიძლება ითქვას, რომ იეჰოვა სცდიდა მოსეს, სწორედ ისე, როგორც იესომ გამოსცადა ფილიპე და ბერძენი ქალი. ღმერთმა მოსეს თავისი აზრის გამოთქმის საშუალება მისცა.b იეჰოვამ ის შუამავლად დააყენა თავისსა და ისრაელს შორის. ამრიგად, ღმერთი პატივს სცემდა მოსეს, როგორც ერის წინამძღოლს. აჰყვებოდა მოსე რისხვას? ისარგებლებდა ამ მომენტით და შეაგულიანებდა იეჰოვას, დაევიწყებინა ისრაელი და მხოლოდ მისი შთამომავლებისგან წარმოეშვა ძლიერი ერი?

¹⁶ მოსეს პასუხმა გამოააშკარავა მისი რწმენა და ის, რომ სჯეროდა იეჰოვას სამართლიანი გადაწყვეტილების. მისი ნათქვამიდან გამოჩნდა, რომ საკუთარ ინტერესებზე ნაკლებად ფიქრობდა; მას ის უფრო აღელვებდა, რომ იეჰოვას სახელი არ შებღალულიყო. მოსემ ცხადყო, რომ ამ საკითხში „იეჰოვას გონებას“ კარგად სწვდებოდა (1 კორ. 2:16). რით დასრულდა ეს ამბავი? ვინაიდან იეჰოვას კონკრეტული გადაწყვეტილება არ ჰქონდა მიღებული, მან შეიწყალა თავისი ერი, როგორც ამას ღვთივშთაგონებული სიტყვა გვამცნობს.