40 წლის ასაკში, როდესაც მოსე უკვე ნამდვილი ეგვიპტელი შეიძლებოდა გამხდარიყო, „მივიდა თვისტომებთან და ნახა მათი მძიმე შრომა“. მისმა შემდგომმა ქმედებამ ცხადყო, რომ ის მხოლოდ ცნობისმოყვარეობით არ ყოფილა აღძრული. მას დახმარების აღმოჩენა სურდა. როდესაც დაინახა, როგორ სცემდა ეგვიპტელი ერთ ებრაელს, მიეშველა და მჩაგვრელი მოკლა. ამ ქმედებამ ნათელი გახადა, რომ მოსე გულით თავის ხალხთან იყო. მოკლული, როგორც ჩანს, სახელმწიფო მოხელე იყო, რომელიც თავის მოვალეობას ასრულებდა. ეგვიპტელთა აზრით, მოსე ფარაონის ერთგული უნდა ყოფილიყო. მაგრამ მოსეს, როგორც დავინახავთ, სამართლიანობის სიყვარულიც ამოძრავებდა, რაც მეორე დღეს მომხდარმა ამბავმაც ცხადყო. ის ებრაელს გამოექომაგა, რომელსაც თავისივე მოძმე უსამართლოდ სცემდა. მოსეს სურდა მონობის მძიმე უღლიდან გაეთავისუფლებინა ებრაელები, მაგრამ, როდესაც ფარაონის ყურს მისწვდა მისი ღალატის ამბავი, იძულებული გახდა, სიკვდილისგან თავი მიდიანში გაქცევით ეხსნა (გამოსვლა 2:11—15; საქმეები 7:23—29)b.