ეს იყო 1949 წელი. მას მერე 60 წელზე მეტი ხანი გავიდა; თუმცა ჩემი ქრისტიანული ცხოვრება უფრო ადრიდან იწყება.

ეს სოფელი ჩვენი სახლიდან 130 კმ-ში იყო, ამიტომ პირველად რომ დავაპირე წასვლა, ვიფიქრე ველოსიპედით წავალ-მეთქი. წესით ექვს საათში უნდა ჩავსულიყავი, მაგრამ კოკისპირული წვიმის და ძლიერი პირქარის გამო 12 საათი დამჭირდა, თანაც ისე, რომ ბოლო 90 კმ მატარებლით ვიმგზავრე. ბოლოს, გვიან ღამით რის ვაივაგლახით ჩავედი სოფელში და მივედი ჩემს მასპინძელ ოჯახში; ამ ოჯახში ყველა იეჰოვას მოწმე იყო.

ომის შემდეგ ხალხს ძალიან უჭირდა. მთელი ჩემი „ავლადიდება“ მხოლოდ ერთი დიდი ზომის პიჯაკი და მოკლე შარვალი იყო. როგორც დასაწყისში გითხარით, ბორკულოში მსახურების პირველი თვე არ იყო ადვილი, თუმცა იეჰოვამ მაკურთხა და მალე რამდენიმე ბიბლიის შესწავლაც დავიწყე. ცხრა თვის შემდეგ ამსტერდამში დამნიშნეს.