1947 წელს ალბანეთი საბჭოთა კავშირისა და იუგოსლავიის მოკავშირე გახდა და საბერძნეთს დაუპირისპირდა. მომდევნო წელს ალბანეთმა კავშირი გაწყვიტა იუგოსლავიასთან, საბჭოთა კავშირთან კი ურთიერთობა კიდევ უფრო განამტკიცა. ვინც არ დაუჭერდა მხარს მთავრობის იდეოლოგიას, საზოგადოებიდან მოიკვეთებოდა. ნეიტრალიტეტის დაცვის გამო ძმები წინანდელზე ძლიერ წინააღმდეგობას ხვდებოდნენ.

1948 წელს ერთ პატარა სოფელში ექვსი მოწმე შეიკრიბა გახსენების საღამოს აღსანიშნავად. პოლიციელები მათი შეხვედრის ადგილას შეიჭრნენ და რამდენიმე საათის განმავლობაში სცემდნენ მოწმეებს. დაახლოებით ორი კვირის შემდეგ პოლიციამ დააპატიმრა ძმა, რომელიც გახსენების საღამოზე მოხსენებას კითხულობდა, და აიძულა, 12 საათის განმავლობაში ფეხზე მდგარიყო. შუაღამისას მას პოლიციის უფროსი წამოადგა თავს და უყვირა: „რატომ დაარღვიე კანონი?“

— სახელმწიფო კანონს უფლის კანონზე მაღლა ვერ დავაყენებთ! — უპასუხა ძმამ.

უფროსმა გაარტყა მას და როცა დაინახა, რომ მან მეორე ლოყა მიუშვირა განრისხებულმა ჰკითხა: „რას აკეთებ?“

— როგორც გითხარით, ჩვენ ქრისტიანები ვართ. იესომ გვასწავლა, რომ, თუ ვინმე ერთ ლოყაში გაგარტყამს, მეორეც მიუშვირეო — მიუგო ძმამ.

— რადგან ამას შენი უფალი ბრძანებს, მე არ დავემორჩილები მას და აღარ გაგარტყამ! მოშორდი აქაურობას! — თქვა გაცოფებულმა უფროსმა.

ამ წლების განმავლობაში ქვეყნის უშიშროების დაცვაზე პასუხისმგებელი იყო „სიგურიმი“, იგივე უშიშროების სამმართველო. „სიგურიმის“ თანამშრომლები ფხიზლად იდგნენ კომუნიზმის სადარაჯოზე, ამიტომ მხედველობიდან არც სოტირის გაბედული ქადაგება გამორჩენიათ. მათ დაიჭირეს ის, რამდენიმე საათით დააკავეს, სცემეს და უბრძანეს აღარ ექადაგა.

გათავისუფლების შემდეგ სოტირი დაუკავშირდა ლეონიდას, რომელმაც ის სპირო კარაიანისთან მიიყვანა. ის იყო ექიმი, რომელმაც წლების წინ ისწავლა ბიბლიური ჭეშმარიტება. სამედიცინო დახმარების აღმოჩენის გარდა, სპირო სოტირს ჭეშმარიტების უკეთ გაგებაში დაეხმარა.

სპირომ ურჩია სოტირს: „თუ კვლავ დაგაკავებენ, სანამ რაიმე საბუთზე მოაწერ ხელს, თითოეული სიტყვა და ხაზი დათვალე, ტექსტის ბოლოს კი ხაზი გაავლე. ადგილი არ დატოვო. ყველაფერი ყურადღებით წაიკითხე. დარწმუნდი, რომ, რასაც ხელს მოაწერ, ყველაფერს ეთანხმები“.

ორი დღის შემდეგ პოლიციამ ისევ დააპატიმრა სოტირი ქადაგებისას. განყოფილებაში პოლიციის თანამშრომლებმა უბრძანეს, ხელი მოეწერა განცხადებისთვის. ამ დროს მას სპიროს რჩევა გაახსენდა. მიუხედავად იმისა, რომ პოლიციელი დაჟინებით მოითხოვდა, ხელი მოეწერა, ის თითოეულ სიტყვას დინჯად კითხულობდა.

„მაპატიეთ, მაგრამ ხელს ვერ მოვაწერ, — თქვა სოტირმა. — ეს ჩემი სიტყვები არ არის. თუ ამ განცხადებას ხელს მოვაწერ, მატყუარა გამოვალ, მე კი არ შემიძლია ვიცრუო“.

პასუხად პოლიციელებმა მათრახი მოიმარჯვეს; ისინი რამდენიმე საათის განმავლობაში სცემდნენ სოტირს. მაგრამ, მაინც რომ ვერ დაითანხმეს, ხელში ორი მავთული დააჭერინეს და ელექტროშოკით აწამეს.

მოგვიანებით სოტირი იხსენებდა: «როცა ტკივილის ატანა უკვე აღარ შემეძლო, თვალცრემლიანმა ვილოცე. უეცრად კარი გაიღო და განყოფილების უფროსი შემოვიდა. თვალი მიმოავლო ოთახს და ბრძანა: „გაჩერდით! თქვენ ამის უფლება არა გაქვთ!“». მათ კარგად იცოდნენ, რომ ადამიანის წამება კანონსაწინააღმდეგო ქმედება იყო. მართალია, პოლიციელებმა შეწყვიტეს მისი წამება, მაგრამ დოკუმენტზე ხელის მოწერას მაინც აიძულებდნენ. ის ბოლომდე უარზე იდგა.

„შენ გაიმარჯვე!“ — უთხრეს ბოლოს პოლიციელებმა. სოტირის კარნახით მათ უხალისოდ დაწერეს განცხადება. ეს განცხადება კარგი დამოწმება აღმოჩნდა. მერე ეს დოკუმენტი სოტირს მისცეს. ცემისა და წამებისგან დატანჯულმა სოტირმა მაინც ყურადღებით წაიკითხა თითოეული სიტყვა და, თუ წინადადება შუა ხაზზე წყდებოდა, ის წინადადების გასწვრივ ხაზს ავლებდა.

— ეს ვინ გასწავლა? — ჰკითხეს გაოცებულმა პოლიციელებმა.

— იეჰოვამ მასწავლა, არ მოვაწერო ხელი იმას, რაც არ მითქვამს, — უპასუხა სოტირმა.

— კარგი, მაშინ მითხარი, ვინ მოგცა ეს? — ჰკითხა ერთ-ერთმა პოლიციელმა და სოტირს პური და ყველი გაუწოდა. უკვე საღამოს ცხრა საათი იყო და სოტირი, რომელსაც მთელი დღე არაფერი ეჭამა, შიმშილისგან სულს ღაფავდა. „იეჰოვამ კი არა, ჩვენ მოგეცით“, — უთხრა პოლიციელმა.

— იეჰოვა მრავალი სახით ზრუნავს; სწორედ მან მოგილბოთ გული, — მიუგო სოტირმა.

— ჩვენ გაგიშვებთ, — უთხრეს იმედგაცრუებულმა ოფიცრებმა. — მაგრამ, თუ ისევ იქადაგებ, იცი რაც მოგივა.

— მაშინ ნუ გამიშვებთ, რადგან ქადაგებას არ შევწყვეტ.

— აჯობებს არავის უთხრა, რაც აქ მოხდა! — უბრძანა ოფიცერმა.

— თუ შემეკითხებიან, ტყუილს ვერ ვიტყვი, — მიუგო სოტირმა.

— ახლავე მოშორდი აქაურობას! — დაუყვირეს პოლიციელებმა.

სოტირი არ ყოფილა ერთადერთი, ვინც მსგავსად აწამეს.